دوره آموزشی الفبای ارتباطات زبان بصری و تصویر

مقدمه

ما در زمانی زندگی می کنیم که عکس، فیلم، پوستر و تابلو، دنیای اطراف ما را پر کرده است. هر کدام از این تصاویر سعی دارند پیام یا خبری را به ما برساند. شاید خود ما هم بارها خواسته یا ناخواسته از توانایی تصاویر برای انتقال مفاهیم مورد نظرمان استفاده کرده ایم.

این دوره آموزشی سعی دارد ما را با قواعد و روش های انتقال مفهوم و پیام از طریق تصاویر بیشتر آشنا کند؛ تا هم بتوانیم آن چه را می بینیم بهتر و آگاهانه تر درک کنیم و هم این روش ها را در فعالیت های مختلف زندگی به کار بگیریم.

در این دوره مقدمات الفبای زبانی را که تصاویر به وسیله آن با ما ارتباط برقرار می کنند آموزش داده می شود. به عبارت دیگر، طی دروس مختلف، مبانی اولیه بیان مفاهیم به وسیله تصویر به مخاطب ارائه می شوند. در این جا تصویر مفهومی عام را در برمی گیرد که از تابلوی نقاشی تا تابلوی تبلیغاتی، جلد کتاب و مجله تا بسته بندی محصولات تجاری، همه را شامل می شود.

در این دوره آموزشی سعی شده تا مباحث به صورتی مقدماتی و از ابتدا تشریح شوند تا همه علاقه مندان به این موضوع، حتی کسانی که تا به امروز با این گونه مباحث آشنایی نداشته اند را مخاطب قرار دهد.

در نهایت این نکته را هم باید ذکر کنیم که برای درک بهتر آن چه در این دوره ارائه شده است، شدیدا توصیه می کنیم که تمرین های هر درس را با دقت و حوصله انجام دهید.

سرفصل دوره آموزشی الفبای ارتباطات زبان بصری و تصویر

مقدمه

• درس اول- آشنایی با سواد بصری
• درس دوم- آشنایی با ترکیب بندی (کمپوزیسیون)
• درس سوم- عناصر اولیه در تصویر
• درس چهارم- آشنایی با رنگ
• درس پنجم- آشنایی با تضادهای رنگی
• درس ششم- ایجاد کیفت های متفاوت در تصویر
• درس هفتم- بیان مفاهیم ابتدایی در ترکیب بندی تصویر
• درس هشتم- انتقال پیام تصویر

لطفا جهت انجام فرآیند خرید وارد لینک فروشگاه شوید

دوره آموزشی آشنایی مقدماتی با نرم افزار گنو

ﺩﺭﺱ ﺍﻭﻝ- ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺁﺯﺍﺩ

ﺷﻌﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎﯼ ﻟﻴﻨﻮﮐﺲ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﻟﻴﻨﻮﮐﺲ ﻳﮏ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻋﺎﻣﻞ ﻧﻴﺴﺖ، ﻟﻴﻨﻮﮐﺲ ﻳﮏ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺍﺳﺖ: ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺁﺯﺍﺩﯼ.

ﺍﻳﻦ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ ﺑﻪ ﺍﻳﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﻓﺮﺩﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺭﻳﭽﺎﺭﺩ ﺍﺳﺘﺎﻟﻤﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ۱۹۸۳ ﺑﺎ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ ﺟﻨﺒﺸﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺟﻨﺒﺶ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺁﺯﺍﺩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۸۵ ﺑﺎ ﺗﺎﺳﻴﺲ ﺑﻨﻴﺎﺩﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺁﺯﺍﺩ، ﭘﺎﻳﻪ ﻫﺎﯼ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﺴﺘﺤﮑﻢ ﺳﺎﺧﺖ. ﻧﻤﺎﺩ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﮔﻮﺯﻥ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎﯼ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻨﻮ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺭﺩ. ﺍﻳﻦ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺩﺭ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ Free Software ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ آن جایی ﮐﻪ ﮐﻠﻤﻪ Free ﺩﺭ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﯽ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ «ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ» ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ «ﺁﺯﺍﺩ»، ﺗﺬﮐﺮ ﺍﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎﯼ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ ﺑﻮﺩﻥ ﻳﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺍﺳﺖ.

ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺁﺯﺍﺩ، ﻫﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺮﺍﯼ این که ﺁﺯﺍﺩ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻬﺎﺭ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻗﺎﺋﻞ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﻳﻦ ﭼﻬﺎﺭ ﺁﺯﺍﺩﯼ، ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻫﺎﯼ ﺻﻔﺮ ﺗﺎ ﺳﻪ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ:

• ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﮐﺎﺭﯼ (ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺻﻔﺮﻡ)
• ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻭ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺁﻥ (ﭘﻴﺶ ﻧﻴﺎﺯ: ﻣﺘﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ) (ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻳﮑﻢ)
• ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺗﮑﺜﻴﺮ ﻭ ﮐﭙﯽ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ (ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺩﻭﻡ)
• ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻭ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻭ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﺁﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﮕﺎﻥ (ﭘﻴﺶ ﻧﻴﺎﺯ: ﻣﺘﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ) (ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺳﻮﻡ)

ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻫﺎﯼ ﻳﮏ ﺗﺎ ﺳﻪ ﮐﺎﻣﻼ ﻭﺍﺿﺢ ﻫﺴﺘﻨﺪ: ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺩﻳﺪﻥ ﻣﺘﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ، ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺗﮑﺜﻴﺮ ﻭ ﮐﭙﯽ ﺁﻥ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻭ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺁﻥ ﮐﻪ ﻣﻨﻄﻘﺎ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﻣﺘﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺍﻣﺎ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺻﻔﺮ ﮐﻤﯽ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﻪ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﺩﺍﺭﺩ. ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺻﻔﺮ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﻣﻨﻈﻮﺭﯼ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺍﺟﺮﺍ ﮐﻨﻴﺪ. ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻳﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﻳﮏ ﻣﺪﻝ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ ﺍﺟﺮﺍ ﮐﻨﻴﺪ، ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺻﻔﺮ ﻧﻘﺾ ﺷﺪﻩ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺻﻔﺮ ﻧﻘﺾ ﺷﺪﻩ ﺍﮔﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﮐﺎﺭﺑﺮ ﻳﺎ ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖ ﺟﻐﺮﺍﻓﻴﺎﻳﯽ ﻳﺎ ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺗﺠﺎﺭﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮﺍﻧﻴﺪ ﻣﺜﻼ ﺑﺎ ﻣﺮﻭﺭﮔﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺳﺎﻳﺘﯽ ﺳﺮ ﺑﺰﻧﻴﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻃﻮﺭﯼ ﮐﺎﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ ﻓﺎﻳﻞ ﻫﺎﯼ ﺩﻳﻨﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺮﻭﺭ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ، ﺍﻳﻦ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺻﻼﺣﻴﺖ ﻳﮏ ﻧﺮﻡ‌ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ.

ﺩﺍﺩﻥ ﺍﻳﻦ ﺳﻪ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺑﺎ ﺩﺍﺩﻥ ﺳﻮﺭﺱ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﻳﮏ ﺷﺮﻁ ﻧﻬﺎﻳﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺟﻨﺒﺶ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺁﺯﺍﺩ ﺭﺷﺪ ﮐﻨﺪ: «ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺍﻳﻦ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻴﺪ ﭘﺲ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ».

ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻳﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺁﺯﺍﺩ ﺭﺍ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﮐﻨﻴﺪ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺩﻫﻴﺪ ﻭ ﺑﺨﻮﺍﻫﻴﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺑﮕﺬﺍﺭﻳﺪ، ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺁﺯﺍﺩ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﻨﻴﺪ. ﻣﺜﻼ ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻋﺎﻣﻞ ﻟﻴﻨﻮﮐﺲ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ ﺯﺑﺎﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﮐﻨﺪ، ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻣﺤﺼﻮﻝ ﻧﻬﺎﻳﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺑﺴﺘﻪ ﻋﺮﺿﻪ ﮐﻨﺪ.

ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ چطور ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ؟ ﺩﺭ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭﻫﺎﯼ ﺑﺴﺘﻪ (ﻣﺜﻼ ﻭﻳﻨﺪﻭﺯ ﻳﺎ ﻓﺘﻮﺷﺎﭖ) ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﺯ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭﻟﯽ ﺍﮔﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻫﻤﻴﻦ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻫﺎ ﻫﻢ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ، ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﻣﺘﻨﯽ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻫﺴﺘﻴﻢ. ﺍﻳﻦ ﻣﺘﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ، GPL ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺭﺩ. ﺟﯽ ﭘﯽ ﺍﻝ ﻳﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ‌ﻧﺎﻣﻪ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻫﻤﮕﺎﻧﯽﻳﮏ ﻣﺘﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭﯼ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﻨﺪ «ﺍﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﻣﺠﻮﺯ ﺟﯽ ﭘﯽ ﺍﻝ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ»،‌ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻣﻮﻇﻒ ﺍﺳﺖ ﺣﻘﻮﻕ ﻣﻮﻟﻒ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻥ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﮐﻨﺪ. ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺍﯼ ﺭﺍ ﺗﺤﺖ ﺟﯽ ﭘﯽ ﺍﻝ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﻨﻴﺪ ﻭﻟﯽ ﺑﻌﺪ ﮐﺴﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﺳﻢ ﺷﻤﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻋﺮﺿﻪ ﮐﻨﺪ ﻳﺎ ﮐﺴﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺩﻫﺪ ﻭ ﻧﺴﺨﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻏﻴﺮ ﺁﺯﺍﺩ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﻨﺪ،‌ ﺷﻤﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﻘﺾ ﮐﭙﯽ ﺭﺍﻳﺖ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﺟﯽ ﭘﯽ ﺍﻝ (ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩﯼ ﮐﭙﯽ ﻟﻔﺖ ﻫﻢ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ) ﺑﻪ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﮐﻨﻴﺪ.

ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎﺯﻣﺘﻦ ﺑﻮﺩﻥ

ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺁﺯﺍﺩ، ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺑﺎﺯﻣﺘﻦ (Open Source) ﺍﺳﺖ. ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺑﺎﺯﻣﺘﻦ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺘﻦ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻣﺮﺩﻡ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ. ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻳﮏ ﺷﺮﮐﺖ این کار ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺟﺬﺏ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺟﺪﻳﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ ﻳﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻣﻦ ﺗﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﮐﺸﻒ ﻭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺣﻔﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺍﻣﻨﻴﺘﯽ ﻳﺎ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﮏ ﺣﺮﮐﺖ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺗﯽ. ﺍﻣﺎ ﻫﺮ ﺍﻧﮕﻴﺰﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ «ﺑﺎﺯﻣﺘﻦ» ﺷﺪﻥ ﻳﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﻏﺎﻓﻞ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺁﺯﺍﺩ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﺳﻮﺭﺱ ﺍﺳﺖ. همان طور ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﻻ ﮔﻔﺘﻢ، ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺍﻳﻦ ﭼﻬﺎﺭ ﺍﺻﻞ (ﺍﺻﻞ ﺻﻔﺮﻡ ﺗﺎ ﺳﻮﻡ) ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺁﺯﺍﺩ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺷﻮﺩ:

• ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﮐﺎﺭﯼ (ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺻﻔﺮﻡ)
• ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻭ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺁﻥ (ﭘﻴﺶ ﻧﻴﺎﺯ: ﻣﺘﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ) (ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻳﮑﻢ)
• ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺗﮑﺜﻴﺮ ﻭ ﮐﭙﯽ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ (ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺩﻭﻡ)
• ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻭ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻭ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﺁﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﮕﺎﻥ (ﭘﻴﺶ ﻧﻴﺎﺯ: ﻣﺘﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ) (ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺳﻮﻡ)

ﭘﺲ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﺘﻦ ﻳﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﻢ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺗﻐﻴﻴﺮ، ﺑﺎﺯﻧﺸﺮ ﻭ ﮐﭙﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻓﻘﻂ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﺯﻣﺘﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﺁﺯﺍﺩ. ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺸﺨﺺ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻭﺳﻴﻊ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺑﺎﺯﻣﺘﻦ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺯﻣﺘﻦ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺮﻋﮑﺲ‌ ﺁﻥ ﺻﺤﻴﺢ ﻧﻴﺴﺖ. ﻣﺠﻮﺯﻫﺎﻳﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ GPL ﻭﻇﻴﻔﻪ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻭ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﺍﺳﺘﻤﺮﺍﺭ ﺁﻥ ﺩﺭ ﻧﺴﺨﻪ‌ﻫﺎﯼ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‌ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭﻧﺪ.

سرفصل دوره آموزشی آشنایی مقدماتی با نرم افزار گنو

• درس اول- نرم افزار آزاد
• درس دوم- سیستم عاملی به نام گنو/لینوکس
• درس سوم- کاربردهای لینوکس
• درس چهارم- نصب لینوکس
• درس پنجم- راهبری عمومی در لینوکس
• درس ششم- قابلیت تغییر و تنظیم
• درس هفتم- خط فرمان
• درس هشتم- زندگی با لینوکس
• درس نهم- ادامه حیات در دنیای آزاد

لطفا جهت انجام فرآیند خرید وارد لینک فروشگاه شوید

دوره آموزشی آشنایی روزنامه نگاران و وبلاگ نویس ها با HTML  و IT

ﺗﺎﺭﻳﺨﭽﻪ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ

ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ؟ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭ ﻫﺴﺘﻴﺪ؟ ﻭﺑﻼﮒ ﻧﻮﻳﺴﻴﺪ؟ ﻳﺎ ﻳﮏ ﮐﺎﺭﺑﺮ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﯽ ﺁﻳﻴﺪ؟ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﻫﺎ، ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎ ﻭ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭﻫﺎﻳﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺷﺒﮑﻪ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ. ﺍﮔﺮ ﮐﺎﺭ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﺤﻮﯼ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺳﺮ ﻭ ﮐﺎﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺒﺎﻧﯽ ﻣﻬﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ. ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎﯼ ﺁﻥ ﺁﺷﻨﺎﻳﯽ ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻨﻴﺎﺩﯼ ﺻﻔﺤﺎﺕ ﻭﺏ (HTML) ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ.

ﻭﺣﺸﺖ ﻧﮑﻨﻴﺪ. ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﻴﺴﺖ ﻳﮏ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻧﻮﻳﺴﯽ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﻭ ﺳﺨﺖ ﻳﺎﺩ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ! ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﺎﺩﻩ ﺗﺮ ﻭ ﺭﻭﺍﻥ ﺗﺮ ﺍﺯ ﭼﻴﺰﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ. ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﻳﮏ ﮐﺎﺭﺑﺮ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﻴﭻ ﭘﻴﺶ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﻗﺒﻠﯽ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻴﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻴﺪ ﻭ ﻣﺒﺎﻧﯽ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﻳﺎﺩ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ. ﺍﮔﺮ ﻫﻢ ﻳﮏ ﻓﻌﺎﻝ ﻭﺏ ﻭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﺩﺍﻧﺴﺘﻦ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻫﺎﯼ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﺑﺮﺍﻳﺘﺎﻥ ﮐﺎﻣﻼ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ. ﭘﺲ ﻭﻗﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻧﺪﻫﻴﻢ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ ﺑﺎ ﻓﻨﺎﻭﺭﯼ ﻫﺎﯼ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭﯼ ﻣﻬﻢ ﻭ ﺍﺳﺎﺳﯽ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺁﺷﻨﺎ ﻣﯽ ﺷﻮﻳﺪ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻳﮏ ﺳﺮﯼ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﭘﺎﻳﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﺗﺎﻥ ﻣﻔﻴﺪ ﻭﺍﻗﻊ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ.

ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ؟

• ﻭﺑﻼﮒ ﻧﻮﻳﺲ ﻫﺎ
• ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﻫﺎ
• ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮔﺎﻡ ﺍﻭﻝ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎﯼ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﻭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻧﻮﻳﺴﯽ ﻭﺏ ﺑﺮﺩﺍﺭﻧﺪ.
• ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺭﺳﺎﻧﯽ ﻣﺤﺘﻮﺍﯼ ﻳﮏ ﺳﺎﻳﺖ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻳﺎ ﺷﺮﮐتشان ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ.
• ﻫﺮ ﮐﺎﺭﺑﺮ ﮐﻪ ﻋﻼﻗﻤﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﻭ ﻓﻨﺎﻭﺭﯼ ﻫﺎﻳﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺪﺍﻧﺪ.

ﺍﻣﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺍﺑﺰﺍﺭﯼ، ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺩﻳﺪ ﺑﺎﺯﺗﺮﯼ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻳﻢ. ﭘﺲ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﻫﻴﺪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﺱ ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ، ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺧﻼﺻﻪ ﺗﺎﺭﻳﺨﭽﻪ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺭﺍ ﻣﺮﻭﺭ ﮐﻨﻴﻢ.

ﺯﻣﺎﻥ ﺯﻳﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺩﻭﻡ ﻧﻤﯽ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﺐ ﻭ ﺗﺎﺏ ﺟﻨﮓ ﺳﺮﺩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﻭﻟﺖ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﻐﺮﻧﺠﯽ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺟﻨﮓ ﻫﺴﺘﻪ ﺍﯼ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﺷﻮﻳﻢ، ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺎﺕ ﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﺎﻟﻢ ﻭ ﮐﺎﺭﺍ ﻧﮕه داریم؟ ﻣﺜﻼ ﺍﮔﺮ ﺷﻬﺮﯼ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎ ﮐﺎﻣﻼ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺷﻮﺩ، ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﯽ ﺷﺮﻕ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎ ﻗﻄﻊ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﺨﺶ ﻫﺎﯼ ﺍﺭﺗﺶ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ ARPA ﻳﺎ Advanced Research Projects Agency (ﺁﮊﺍﻧﺲ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﻫﺎﯼ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﯽ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ) ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺣﻞ ﺍﻳﻦ ﻣﺸﮑﻞ ﺷﺪ.

آن ها ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﯽ ﺭﺍ ﺍﺧﺘﺮﺍﻉ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﻳﮏ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﻧﻘﻄﻪ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﺁﻥ ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺷﻮﺩ، ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﻫﺪ. ﻧﻮﻋﯽ ﺍﺯ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺎﺕ ﺗﺎﺭ ﻋﻨﮑﺒﻮﺗﯽ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻳﮏ ﻟﻴﻨﮏ ﭘﺎﺭﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ، ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻫﺎﯼ ﮐﻨﺎﺭﯼ ﻧﻘﻄﻪ ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺷﺎﻥ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺑﺮﺳﻨﺪ.

ﮐﻤﯽ ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۶۹ ARPA ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﻫﺎﯼ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻫﺎ ﻭ ﻣﺤﻘﻘﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﺒﮑﻪ ﻭﺻﻞ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ آن ها ﺩﺭ ﺍﺷﺘﺮﺍﮎ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺕ ﻭ ﮐﻤﮏ ﻫﺎﯼ ﻋﻠﻤﯽ ﺷﺎﻥ ﻳﺎﺭﯼ ﺭﺳﺎﻧﺪ. ﺯﻳﺮﺍ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺕ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﻣﻄﻠﻊ ﺷﻮﺩ، ﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ آن جا ﺳﻔﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﻫﺎﯼ آن ها ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ، ﻳﺎ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﻧﺴﺨﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻧﻮﺍﺭ ﻣﻐﻨﺎﻃﻴﺴﯽ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﭘﺴﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﻭﯼ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﮔﺮﺩﺩ. ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﻳﻦ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﺭﺍ ﺁﺭﭘﺎﻧﺖ ﻧﺎﻡ ﮔﺬﺍﺭﯼ ﮐﺮﺩﻧﺪ.

لطفا جهت انجام فرآیند خرید وارد لینک فروشگاه شوید