۵ بیان مسئله برای ارشد – هنرهای دیجیتال
۱) فقدان مدل مؤثر برای طراحی تجربه کاربری (UX) در آثار دیجیتال هنری تعاملی
با رشد هنر تعاملی، بسیاری از هنرمندان روش علمی مشخصی برای طراحی تجربه کاربر ندارند. نتیجه آن آثار زیبا اما غیربهینه از نظر تعامل و درگیری عاطفی است. مسئله اصلی «نبود الگوی بومی UX برای هنر دیجیتال تعاملی» است.
۲) ضعف روایتپردازی در ویدئوآرتهای ایرانی بهدلیل نبود ساختار روایی مشخص
بخش عمدهای از ویدئوآرتهای معاصر ایران بیشتر بر تجربه بصری تمرکز دارند و از روایت قوی برخوردار نیستند. مخاطب امکان درگیری ذهنی و معنایی کافی پیدا نمیکند. مسئله، «فقدان چارچوب روایی در ویدئوآرت ایرانی» است.
۳) چالشهای تلفیق هنر سنتی ایران با فناوریهای دیجیتال (AR/VR) در تولید آثار نوآورانه
گرچه امکانات فناوریهای واقعیت افزوده و مجازی گسترده است، اما هنرمندان هنوز نمیدانند چگونه هنر سنتی ایرانی را بدون از دست رفتن هویت، دیجیتالسازی یا تلفیق کنند. مسئله «نبود مدل ترکیبی معتبر برای تلفیق سنت و دیجیتال» است.
۴) ضعف سواد بصری دیجیتال در میان دانشجویان هنر و تأثیر آن بر کیفیت پروژههای دیجیتال
بسیاری از دانشجویان ابزار دیجیتال را میشناسند، اما اصول زیباییشناسی دیجیتال، ریتم بصری و خوانایی گرافیکی را نمیدانند. این مسئله باعث ضعف آثار دانشجویی میشود. مشکل اصلی «نبود آموزش ساختارمند سواد بصری دیجیتال» است.
۵) نبود معیار ارزیابی کیفیت در انیمیشنهای موشنگرافیک تبلیغاتی
موشنگرافیک در ایران رشد کرده اما استانداردی برای سنجش کیفیت وجود ندارد. برخی آثار زیبا اما غیرکارکردیاند و برخی پیام را منتقل نمیکنند. مسئله، «نیاز به تدوین معیارهای ارزیابی کیفی برای موشنگرافیک تبلیغاتی» است.
۵ بیان مسئله برای دکتری – هنرهای دیجیتال
(پیشرفته، تئوریک، فناورانه و بینارشتهای)
۱) فقدان نظریه جامع «زیباییشناسی دیجیتال» در هنر معاصر ایران
با وجود رشد تولیدات دیجیتال، هنوز نظریهای یکپارچه درباره زیباییشناسی دیجیتال در هنر ایران وجود ندارد. بیشتر تحلیلها پراکنده و غیرسیستماتیکاند. مسئله پژوهش «نیاز به تدوین چارچوب نظری زیباییشناسی دیجیتال» است.
۲) تأثیر هوش مصنوعی خلاق بر مفهوم «هنرمند» و مرزهای مالکیت در هنر دیجیتال
AI Art باعث طرح سوالهای فلسفی و حقوقی درباره خلاقیت، مالکیت و نقش هنرمند شده است. هنوز نظریه مشخصی در ایران درباره پیامدهای این تحول وجود ندارد. مسئله، «ابهام در نقش هنرمند و مالکیت در عصر هنر مبتنی بر هوش مصنوعی» است.
۳) چالشهای اخلاقی و هویتی در هنر دیجیتال مبتنی بر داده (Data-driven Art)
آثار مبتنی بر دادههای جمعآوریشده از کاربران، مسائل اخلاقی زیادی ایجاد میکنند: حفظ حریم خصوصی، تحریف داده، کنترلپذیری مخاطب. مسئله پژوهش «فقدان چارچوب اخلاقی برای هنر دادهمحور» است.
۴) بازتعریف بدن در فضای واقعیت مجازی و پساانسانگرایی در هنر دیجیتال
بدن در VR و Metaverse شکل جدیدی یافته؛ مرزهای فیزیکی و هویت بدنی تغییر کردهاند. نظریههای سنتی هنر برای تحلیل آن کافی نیستند. مسئله، «نیاز به نظریه جدید درباره بدنیت دیجیتال و هویت پساانسانی» است.
۵) مطالعهٔ تأثیر آثار دیجیتال تعاملی بر رفتار اجتماعی و ادراک فرهنگی مخاطبان
آثار دیجیتال تعاملی فقط هنر نیستند؛ رفتار مخاطب را شکل میدهند. اما مکانیسمهای شناختی، احساسی و اجتماعی این تأثیرات هنوز در ایران مطالعه نشده است. مسئله پژوهش «چگونگی تأثیر هنر دیجیتال تعاملی بر رفتار و ادراک فرهنگی» است.
