۵ نمونه بیان مسئله – کارشناسی ارشد طراحی صحنه
۱. ضعف در بازنمایی هویت فرهنگی در طراحی صحنههای معاصر
با وجود غنای فرهنگی ایران، بسیاری از طراحیهای صحنه توانایی بازتاب هویت بومی را ندارند. مسئله پژوهش این است که چگونه میتوان عناصر بصری و فضاسازیهای بومی را بهگونهای مؤثر و امروزی در طراحی صحنه آثار نمایشی وارد کرد.
۲. کمبود الگوهای استاندارد برای نورپردازی در نمایشهای امروزی
نورپردازی یکی از ارکان اصلی طراحی صحنه است اما بسیاری از کارگردانان و طراحان با محدودیتهای تکنیکی و روششناسی مواجه هستند. مسئله پژوهش تدوین الگویی عملی برای نورپردازی مؤثر در نمایشهای کوچک و متوسط است.
۳. چالش در ترکیب فناوریهای نوین با طراحی صحنه سنتی
فناوریهایی مانند پروجکشنمپینگ، واقعیت افزوده و تصاویر زنده وارد تئاتر شدهاند، اما هنرمندان در ادغام آنها با طراحی صحنه کلاسیک مشکل دارند. مسئله پژوهش تحلیل و ارائه راهکارهای کاربردی برای ترکیب فناوری با صحنهپردازی سنتی است.
۴. محدودیت در طراحی صحنه برای فضاهای غیرمتعارف (Site-Specific Theatre)
نمایشهای معاصر اغلب در فضاهای نامتعارف اجرا میشوند، اما طراحی صحنه مناسب برای این فضاها چالشبرانگیز است. مسئله پژوهش بررسی اصول لازم برای طراحی صحنه در فضاهای غیرسالن و تعیین مدلهای اجرایی مناسب است.
۵. فقدان رویکردهای کارآمد در طراحی صحنه برای نمایش کودک
نمایش کودک نیازمند رنگ، فرم و فضاسازی متناسب با ادراک سنی است، اما در بسیاری از اجراها این نیاز رعایت نمیشود. مسئله پژوهش طراحی الگوی کاربردی و جذاب برای طراحی صحنه نمایشهای کودک است.
۵ نمونه بیان مسئله – دکتری طراحی صحنه
۱. نبود چارچوب نظری جامع برای تحلیل زبان بصری طراحی صحنه
با وجود رشد روزافزون تحلیلهای تئاتری، زبان بصری طراحی صحنه کمتر مورد پژوهش نظری قرار گرفته است. مسئله پژوهش ارائه چارچوب نظری برای تحلیل نشانهشناسی و معناشناسی طراحی صحنه است.
۲. چالشهای بینارشتهای در طراحی صحنه مبتنی بر فناوریهای نوظهور
ورود فناوریهایی مانند VR، هوش مصنوعی و LEDهای هوشمند، ماهیت طراحی صحنه را تغییر داده است. مسئله پژوهش تحلیل پیامدهای زیباییشناختی و کارکردی استفاده از این فناوریها و توسعه مدل طراحی صحنه آیندهگرا است.
۳. ناکارآمدی مدلهای فعلی در ایجاد تعامل فعال مخاطب با طراحی صحنه
طراحی صحنه بسیاری از اجراها منفعل است و مشارکت حسی ـ ادراکی مخاطب را فعال نمیکند. مسئله پژوهش توسعه الگوهای طراحی صحنه تعاملی مبتنی بر تجربهگرایی و روانشناسی فضا است.
۴. نبود استانداردهای توسعهپذیر برای طراحی صحنه پایدار و سبز
در جهان امروز، پایداری محیطزیستی اهمیت زیادی دارد اما طراحی صحنه اغلب با مصرف زیاد مواد و زباله همراه است. مسئله پژوهش تدوین استانداردها و مدلهایی برای طراحی صحنه پایدار و دوستدار محیط زیست است.
۵. فقدان نظام ارزیابی اثربخشی طراحی صحنه در کیفیت اجرا
با وجود نقش تعیینکننده طراحی صحنه، معیارهای علمی برای ارزیابی تأثیر آن بر کیفیت اجرای نمایشی وجود ندارد. مسئله پژوهش تدوین مدل ارزیابی اثرگذاری طراحی صحنه بر درک مخاطب، روایت و عملکرد کارگردان است.
