پنج نمونه بیان مسئله – کارشناسی ارشد طراحی لباس و پارچه
۱. چالش هویت بصری ایرانی در طراحی لباس معاصر
با وجود غنای بصری هنرها و نقوش ایرانی، بخش عمده لباسهای تولیدی کشور فاقد هویت فرهنگی مشخصاند و الگوهای غربی جایگزین زبان بصری بومی شدهاند. این مسئله موجب تضعیف برند ملی و کاهش تمایل نسل جوان به پوشش ایرانی شده است. مسئله این پژوهش آن است که چگونه میتوان با استخراج و بازآفرینی عناصر بصری ایرانی، الگوهای طراحی لباس معاصر با هویت قابل تشخیص و قابلپذیرش برای نسل جدید ارائه کرد.
۲. مشکل پایداری محیطزیستی در طراحی پارچه
صنعت پارچه یکی از آلایندهترین صنایع جهان است و در ایران نیز استفاده از الیاف مصنوعی و رنگهای شیمیایی افزایش یافته است. در این شرایط، طراحی پارچه پایدار هنوز جایگاه لازم را پیدا نکرده است. مسئله پژوهش این است که چه الگوها و متریالهایی میتوانند به خلق پارچههای زیستپایه و کمضرر کمک کنند و چگونه طراحان میتوانند این اصول را در فرآیند طراحی وارد کنند.
۳. کمبود الگوریتمهای دیجیتال در طراحی پارچه و لباس
با اینکه نرمافزارهای پیشرفته طراحی وجود دارند، میزان بهرهگیری از الگوریتمها و ابزارهای پارامتریک در ایران بسیار محدود است. این کمبود باعث کاهش سرعت و خلاقیت تولید میشود. مسئله در این پژوهش آن است که چگونه میتوان با استفاده از ابزارهای دیجیتال (مانند Clo3D یا Grasshopper) فرایند طراحی را بهینه کرد و فرمهای نوآورانه خلق نمود.
۴. ضعف طراحی لباس برای گروههای خاص (سالمندان، معلولان، افراد پلاسسایز)
بازار لباس برای گروههای کمتوان یا سالمند هنوز بسیار محدود و غیرکاربردی است و طراحان کمتر نیازهای عملکردی آنها را در نظر میگیرند. پرسش این پژوهش آن است که با چه رویکردهای طراحی انسانمحور میتوان الگوهای لباس مناسب گروههای خاص را توسعه داد تا هم کاربردی باشند و هم زیباییشناسی مطلوب داشته باشند.
۵. شکاف میان مد دیجیتال و صنعت پوشاک واقعی
در جهان، مد دیجیتال (Digital Fashion) در متاورس، بازیها و رندرهای سهبعدی رشد چشمگیری داشته، اما در ایران این حوزه هنوز ناشناخته است. مسئله این پژوهش آن است که چگونه میتوان پتانسیل مد دیجیتال را برای برندینگ، تبلیغات و تعامل با مخاطب ایرانی فعال کرد و چه مدلهایی برای اتصال آن به صنعت پوشاک واقعی قابلارائه است.
پنج نمونه بیان مسئله – دکتری طراحی لباس و پارچه
۱. بحران معنا و هویت در مد ایرانی در عصر جهانیشدن
فرآیند جهانیشدن باعث یکدست شدن الگوهای پوشش شده و بسیاری از طراحان ایرانی برای رقابت بینالمللی، به تقلید سبکهای غربی روی آوردهاند. این امر هویت پوشش ایرانی را به حاشیه رانده است. مسئله اصلی این پژوهش بررسی «مکانیسمهای نظری و عملی» بازتولید هویت ایرانی در مد جهانی و ارائه مدل نظری برای طراحی هویتمحور است.
۲. آینده طراحی پارچه بر پایه فناوریهای نوین (نانوالیاف، چاپ سهبعدی، بیوفابریکیشن)
ظهور فناوریهای نوین، پارچه را از یک سطح دوبعدی به یک ساختار هوشمند تبدیل کرده است. ایران در بهکارگیری این فناوریها عقبتر از استاندارد جهانی است. مسئله این پژوهش آن است که چگونه میتوان چارچوبی برای ادغام نانو، چاپ سهبعدی و بیوفابریکیشن در طراحی پارچه ارائه کرد تا مسیر تولید پارچههای هوشمند در کشور هموار شود.
۳. نظاممند نبودن مدلهای اقتصادی مد پایدار در ایران
با وجود افزایش آگاهی زیستمحیطی، مدلهای اقتصادی برای تولید و مصرف پایدار در ایران تعریف نشدهاند؛ بنابراین برندها نمیتوانند بهصورت عملی به سمت مد پایدار حرکت کنند. مسئله این پژوهش یافتن «مدل اقتصادی کارآمد و قابل پیادهسازی» برای مد پایدار ایرانی بر اساس دادههای واقعی بازار است.
۴. نیاز به بازتعریف بدن در مد دیجیتال و طراحی پوشاک برای واقعیت مجازی
در دنیای مجازی، بدن انسان نه محدودیت فیزیکی دارد و نه قوانین سنتی پوشش بر آن تحمیل میشود. اما هنوز نظریهای منسجم درباره طراحی لباس در فضای مجازی وجود ندارد. مسئله این پژوهش تولید یک «چارچوب نظری و بصری» برای طراحی لباس در متاورس، آواتارها و فضاهای واقعیت افزوده است.
۵. عدم وجود مدل جامع برای تعامل میان هنرهای سنتی و فناوریهای معاصر در طراحی پارچه
اگرچه تلاشهایی برای دیجیتالسازی نقوش سنتی انجام شده، اما مدلهای موجود غالباً سطحی بوده و فهم عمیقی از زیباییشناسی سنتی ارائه نمیکنند. مسئله این پژوهش طراحی مدل ترکیبی (Hybrid Model) برای ادغام اصول زیباییشناسی سنتی ایران با فناوریهای طراحی دیجیتال و الگوریتمیک است.
