عکسهای حراف مزاحمند؟(خبر سازی 5)
گزارش گری چند رسانه ای 5: عکاسی
درس اول: اصول و تعاريف كلى
عكاسى زبان است. زبانى تصويرى كه واژگان، قواعد و دستورات خاص خودش را دارد. آشنایى با اين زبان و تبحر در استفاده از آن به شما اين امكان را مىدهد كه از طريق تصوير با بيننده عكس ارتباط برقرار كنيد. به همين دليل است كه مىگويند عكس خوب عكسى است كه در ذهن بيننده احساس يا فكرى ايجاد كند.
براى ايجاد فكر يا احساسى در ذهن بيننده لازم است ما حرف روشن و گيرائى براى گفتن در عكس مان داشته باشيم. جهان اطراف ما پر است از موضوعات جالب براى عكاسى. براى انتخاب یک موضوع از اين ميان بايد از ذهن خود کمک بگيريم.
پيش از گرفتن عكس، از خودمان بپرسيم موضوع آن چيست و چه جنبه هایى از موضوع را مى خواهيم پوشش دهيم. گاهى با قدم زدن در یک محل و نگاه كردن دقيق به اطراف مان مىتوانيم سوژه هاى مهم و گيرایى براى عكس هايمان پيدا كنيم. گاهى هم مىخواهيم گزارشى مصور درباره ی موضوعى تهيه كنيم كه لازم است از جنبه هاى مختلف پوشش داده شود. در اين درس، هدف ما بيشتر نوع دوم عكاسى است يعنى عكاسى براى گزارشگرى يا بيان داستان.
به عنوان مثال فرض كنيم مىخواهيم گزارشى مصور از یک كلاس موسيقى كودكان تهيه كنيم. گزارش ما لازم است ساختمان مدرسه، كلاس موسيقى، معلم ها، شاگردها، سازها و نت هاى موسيقى را پوشش دهد. تمركز گزارش بر جثه ی بچه ها، رابطه ی آن ها با ساز و با معلم خواهد بود.
در اين مرحله فهميده ايم كه موضوع گزارش ما و تاكيد آن بر چيست. حالا كه روشن شده حرفى كه براى گفتن داريم چيست، نوبت آن است كه فكر كنيم چگونه بايد آن را بيان كنيم كه روشن و گيرا باشد.
ايجاد عكس روشن و گيرا كار آسانى نيست. شبيه یک سخنرانى موفق است كه حضار هم متوجه منظور سخنران بشوند و هم تا آخر و با دقت به آن گوش بدهند و كسل نشوند. لازمه اش اين است كه از پيش ببينيم، آماده باشيم و با حضور ذهن كار كنيم.
یک بازبينى اوليه از محلى كه قرار است در آن عكس بگيريم به ما در انتخاب دوربين، عدسى و وسائل نورپردازى کمک مىكند. در مثال مدرسه موسيقى كودكان، با بازبينى محل مدرسه از جمله پى مىبريم كه كلاس موسيقى كوچک و كم نور است. براى عكاسى در محل كوچک لازم است از عدسى اى كه ميدان ديد وسيع داشته باشد استفاده كنيم. به اين عدسى ها در زبان انگليسى Wide Angle مىگويند. در بخش عدسى ها بيشتر در اين مورد توضيح خواهيم داد. با اين عدسى مى شود مطلب بيشترى را در عكس گنجاند. به موضوع عكس هم مىشود نزدیک تر شد.
سرفصل دوره آموزشی گزارش گیری چند رسانه ای 5: عکاسی
- درس اول: اصول و تعاريف كلى
- درس دوم: انتخاب موضوع عكس و چگونگى بيان آن
- درس سوم: نقش و كيفيت نور در عكس
- درس چهارم: كمپوزيسيون يا هم چينى اجزاى عكس
- درس پنجم: وضوح در عكس
- درس ششم: پس زمينه ی عكس
- درس هفتم: عمق در عكس
- درس هشتم: آشنایى با عكاسى ديجيتال
- درس نهم: انتخاب دوربين ديجيتال
- درس دهم: امكانات و تنظيم دوربين ديجيتال
- درس یازدهم: آشنایى با نرم افزار ادوبى فتوشاپ
- درس دوازدهم: كار با نرم افزار ادوبى فتوشاپ
- درس سیزدهم: كنترل ابعاد فايل عكس در فتوشاپ
- درس چهاردهم: تصحيح عكس در فتوشاپ
- درس پانزدهم: تصحيح جزئيات عكس در فتوشاپ
دوره آموزشی کارگردان پرتابل ،دوربین جیبی(تولید و تدوین ویدئو)
دوره آموزشی ویدئو نگاری
درس اول: از چه چیزی فیلم بگیریم؟
اگر از آن دسته هستید که منتظر یک اتفاق خاص هستید تا دوربین خود را روشن کنید، مطمئن باشید انتظار برای یافتن یک «سوژه» وقت تلف کردن است. این شما نیستید که سوژه ای را به وجود میآورید. جریان زندگی در خانه، محل کار، در خیابان یا در ماشین، همه و همه موضوع و سوژه هستند. همه چیز سوژه است، بستگی به نوع نگاه شما دارد. روزمره ترین اتفاق ها، وقتی با عینک دیگری دیده شوند، جالب و دیدنی میشوند. مهم تر از سوژه و موضوع، شیوه ی پرداخته شدن به آن است. همواره مطمئن باشید هزاران چشم منتظرند تا آن چه که میبینید را، با آن ها قسمت کنید. تکراری ترین و ساده ترین نکات، با روایت شخصی شما جان میگیرند و متفاوت میشوند.
فرض کنید شب عید است. در روزنامه خوانده اید که کالاهای اساسی عید گران شده اند. در خیابان اصلی شهر متوجه میشوید که ترافیک مانند سال های گذشته نیست و در مقایسه با سال های گذشته از حجم « ترافیک شب عید» کاسته شده است. در افکار خود بین خبر روزنامه و کاهش تراکم ترافیک نسبت به سال های قبل ارتباط برقرار میکنید. چرا این ارتباط را با دیگران در میان نگذارید؟ کافی است دوربین خود را روشن کنید و با نشان دادن ترافیک خیابان و خواندن مطلب روزنامه، نظرتان را با مخاطب ویدئوتان در میان بگذارید.
وقتی در زمستان از تهران به شمال شهر نگاه میکنید، کوه ها را پوشیده از برف میبینید. در همین زمستان، گذر شما و دوستانتان به جاده های شمالی کشور، مثلا جاده چالوس، میافتد. هر چقدر در راه پیش میروید، از برفی که از مرکز تهران بر قله های البرز میدیدید خبری نیست. دوربین را روشن میکنید: «اگر از پشت پنجره خونتون، کوه ها رو نگاه میکنید و میبینید که برفیه ... بدونید که دارین گول میخورید. من الان درست در دل کوه هستم و ایناها... همه چیز خشکه خشکه...» به نظرتان همین روایت ساده هست یک گزارش جالب نیست؟ مطمئن باشید که هست.
تحولات در کشورهای عربی، نقل محافل شده است. در پارک نشسته اید و وارد گفتگوی جمعی میشوید که مشغول بحث هستند. نظراتشان برایتان جالب است و جای دیگری آن را نشنیده اید. بعد از تمام شدن گفتگو میخواهید آن را با بقیه در میان بگذارید. دوربین موبایلتان را روشن میکنید، در پارک راه می روید و ضمن نشان دادن پارک، روی تصاویر صحبت میکنید و از خلاصه گفتگوها با آن جمع تعریف میکنید.
«سوژه ها» عجیب و غریب نیستند. دغدغه های روزمره عمیق ترین سوژه برای پرداختن هستند. ساده ترین نکته ها، روزمره ترین «غرها»، گفتگوهای روزمره و زودگذر در دانشگاه، پارک یا تاکسی، جدیدترین تب و تاب ها و... میتوانند سوژه یک گزارش ویدئویی شهروندان خبرنگار باشند.
مهم نیست از چه فیلم میگیرید، مهم این است که بدانید که این نگاه شماست که موضوعات را جذاب میکند. مهم این است که بدانید هر چه که با دوربین تان ثبت میکنید برای بینندگانی که در محل حاضر نبودند جذاب و جالب است. مهم این است که بدانید محصول کارتان هر چه باشد، حتما بیننده خود را پیدا میکند. آن چه که به عنوان نمونه در بالا آورده شد، هسته ی گزارش از موضوعات روزمره و پیش و پا افتاده است. به همین سادگی گزارشی اولیه ساخته شد. در درس های بعدی یاد خواهیم گرفت که چگونه گزارش اولیه را به یک گزارش پخته تر تبدیل کنیم.
با پروراندن روحیه کنجکاو، پرسشگر و خلاق، ناخودآگاه همیشه آماده هستید تا از ساده ترین موضوعات، «سوژه» بیافرینید. آن وقت است که راضی نمیشوید حتی یک لحظه دوربینتان را (از دوربین گوشی تلفن همراه تا دوربین های حرفه ای تر) زمین بگذارید. اولین تاثیر چنین عادتی این است که در صورت رخداد ناگهانی حادثه ای پیش رویتان، همیشه وسیله ثبت و ضبط کردنش را با خود به همراه دارید، ارزشش را میدانید و آن را ثبت میکنید.
سرفصل دوره آموزشی ویدئو نگاری
- درس اول: از چه چیزی فیلم بگیریم؟
- درس دوم: با چه فیلم بگیریم؟
- درس سوم: چگونه با دوربین های آماتوری فیلمبرداری کنیم؟
- درس چهارم: چگونه با دوربین های حرفه ای فیلمبرداری کنیم؟
- درس پنجم: چگونه برای گزارش فیلم بگیریم؟
- درس ششم: تدوین
- درس هفتم: فیلم ها را چگونه بفرستیم؟
دوره آموزشی هر چه میخواهد دل تنگت ... (وبلاگ نویسی)
دوره آموزشی وبلاگ نویسی
درس اول- نوشتن برای وبلاگ
چگونه برای وبلاگ مطلب بنویسیم؟ آیا وبلاگ نویسی نیاز به تکنیک خاصی دارد؟ آیا نوشتن در اینترنت مانند نوشتن یک کتاب یا مقاله برای ارائه در کلاس است؟ بعضی از وبلاگ نویسها اهمیتی به این مسئله نمیدهند و هر طور دلشان بخواهد مینویسند. در این درس میآموزید از چه قواعدی پیروی کنید تا برای وبلاگتان به گونهای موثر بنویسید.
مهمترین مورد در یک وبلاگ محتوای آن است. هر قدر وبلاگتان امکانات مناسب و قالب زیبا داشته باشد اما نوشتههای آن جذاب نباشد، هیچ گاه خوانندهها را جذب نخواهد کرد. اول از همه باید بدانید روش خواندن در وب با دیگر رسانهها متفاوت است.
خوانندهها در وب مطالب را خط به خط نمیخوانند، بلکه آنها را اسکن میکنند و از بخشی به بخشی دیگر میپرند. آنها ابتدای پاراگرافها را نگاه میکنند و بعد سراغ پاراگراف بعدی میروند. مطالعات نشان میدهد که الگوی مطالعه خوانندهها در وب به شکل یک حرف F انگلیسی است.
در این تصویر نقاط قرمز رنگ مکانهایی است که بیش ترین توجه به آنها صورت گرفته است. اگر دقت کنید میبینید که در یک متن پاراگرافهای ابتدایی بیشتر از همه مورد توجه قرار میگیرد. خواننده به ابتدای متن و ابتدای لیستها توجه میکند و انتهای متن کمتر خوانده میشود.
خواننده در اینترنت به خاطر انبوه اطلاعاتی که با آن مواجه است به دنبال پاسخ سوالات خود میگردد. خوانده وبلاگ وقت ندارد و کم حوصله است. یک نوشته خوب باید به گونهای باشد تا به سوالات خواننده پاسخ دهد. یک نوشته خوب باید به گونهای تنظیم شده باشد تا خواننده در کوتاهترین زمان ممکن، مفیدترین اطلاعات لازم را دریافت کند و به هدفش برسد.
مخاطب خود را بشناسید
برای چه کسی وبلاگ مینویسید؟ وبلاگ برای عدهای مانند یک دفترچه خاطرات و بسیار شخصی است. آن ها برای دل خودشان مینویسند و شاید حتی دسترسی به وبلاگ را هم محدود کرده باشند. اما عده زیادی وبلاگ مینویسند تا خوانده شود. اگر جزو دسته دوم هستید، باید در ابتدا مخاطب خودتان را بشناسید. در مورد آنها اطلاعات جمعآوری کنید و خودتان را جای آنها بگذارید. مخاطب شما چه انتظاری دارد؟ به دنبال چه چیزی میگردد ؟ چند سال دارد؟ چه علایقی دارد؟ مشخص کردن مخاطب تکلیف شما را با خودتان مشخص میکند و اجازه میدهد تا مطالب بهتری برای آنها بنویسید.
موضوع وبلاگ را برای مخاطب مشخص کنید
اگر در وبلاگ تنها در مورد یک موضوع خاص مینویسید، آن را برای خواننده مشخص کنید. میتوانید کاری کنید تا بیننده با یک نگاه بفهمد این جا کجاست. اگر در وبلاگتان به نقد و بررسی فیلمهای سینمایی می پردازید، از قالبی استفاده کنید که نشان دهنده این موضوع باشد. اسم وبلاگ هم میتواند تا حد زیادی به دادن حال و هوای سینمایی به آن کمک کند. با قرار دادن چند توضیح و تصویر در صفحه اول وبلاگتان هر کسی متوجه میشود که در چه موردی مینویسید.
سرفصل دوره آموزشی وبلاگ نویسی
- درس اول- نوشتن برای وبلاگ
- درس دوم - امنیت در وبلاگ نویسی
- درس سوم- تصویر، صوت و ویدئو در وبلاگ
- درس چهارم- قالب وبلاگ
- درس پنجم- کپی رایت و ذکر منبع در وبلاگ نویسی
- درس ششم- ابزارهای جانبی وبلاگ نویسی
- درس هفتم- بهینه سازی وبلاگ برای موتورهای جستجو