linux gnu0

دوره آموزشی آشنایی مقدماتی با نرم افزار گنو

ﺩﺭﺱ ﺍﻭﻝ- ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺁﺯﺍﺩ

ﺷﻌﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎﯼ ﻟﻴﻨﻮﮐﺲ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﻟﻴﻨﻮﮐﺲ ﻳﮏ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻋﺎﻣﻞ ﻧﻴﺴﺖ، ﻟﻴﻨﻮﮐﺲ ﻳﮏ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺍﺳﺖ: ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺁﺯﺍﺩﯼ.

ﺍﻳﻦ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ ﺑﻪ ﺍﻳﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﻓﺮﺩﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺭﻳﭽﺎﺭﺩ ﺍﺳﺘﺎﻟﻤﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ۱۹۸۳ ﺑﺎ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ ﺟﻨﺒﺸﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺟﻨﺒﺶ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺁﺯﺍﺩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۸۵ ﺑﺎ ﺗﺎﺳﻴﺲ ﺑﻨﻴﺎﺩﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺁﺯﺍﺩ، ﭘﺎﻳﻪ ﻫﺎﯼ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﺴﺘﺤﮑﻢ ﺳﺎﺧﺖ. ﻧﻤﺎﺩ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﮔﻮﺯﻥ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎﯼ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻨﻮ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺭﺩ. ﺍﻳﻦ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺩﺭ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ Free Software ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ آن جایی ﮐﻪ ﮐﻠﻤﻪ Free ﺩﺭ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﯽ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ «ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ» ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ «ﺁﺯﺍﺩ»، ﺗﺬﮐﺮ ﺍﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎﯼ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ ﺑﻮﺩﻥ ﻳﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺍﺳﺖ.

ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺁﺯﺍﺩ، ﻫﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺮﺍﯼ این که ﺁﺯﺍﺩ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻬﺎﺭ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻗﺎﺋﻞ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﻳﻦ ﭼﻬﺎﺭ ﺁﺯﺍﺩﯼ، ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻫﺎﯼ ﺻﻔﺮ ﺗﺎ ﺳﻪ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ:

  • ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﮐﺎﺭﯼ (ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺻﻔﺮﻡ)
  • ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻭ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺁﻥ (ﭘﻴﺶ ﻧﻴﺎﺯ: ﻣﺘﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ) (ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻳﮑﻢ)
  • ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺗﮑﺜﻴﺮ ﻭ ﮐﭙﯽ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ (ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺩﻭﻡ)
  • ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻭ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻭ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﺁﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﮕﺎﻥ (ﭘﻴﺶ ﻧﻴﺎﺯ: ﻣﺘﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ) (ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺳﻮﻡ)

ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻫﺎﯼ ﻳﮏ ﺗﺎ ﺳﻪ ﮐﺎﻣﻼ ﻭﺍﺿﺢ ﻫﺴﺘﻨﺪ: ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺩﻳﺪﻥ ﻣﺘﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ، ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺗﮑﺜﻴﺮ ﻭ ﮐﭙﯽ ﺁﻥ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻭ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺁﻥ ﮐﻪ ﻣﻨﻄﻘﺎ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﻣﺘﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺍﻣﺎ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺻﻔﺮ ﮐﻤﯽ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﻪ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﺩﺍﺭﺩ. ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺻﻔﺮ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﻣﻨﻈﻮﺭﯼ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺍﺟﺮﺍ ﮐﻨﻴﺪ. ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻳﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﻳﮏ ﻣﺪﻝ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ ﺍﺟﺮﺍ ﮐﻨﻴﺪ، ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺻﻔﺮ ﻧﻘﺾ ﺷﺪﻩ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺻﻔﺮ ﻧﻘﺾ ﺷﺪﻩ ﺍﮔﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﮐﺎﺭﺑﺮ ﻳﺎ ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖ ﺟﻐﺮﺍﻓﻴﺎﻳﯽ ﻳﺎ ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺗﺠﺎﺭﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮﺍﻧﻴﺪ ﻣﺜﻼ ﺑﺎ ﻣﺮﻭﺭﮔﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺳﺎﻳﺘﯽ ﺳﺮ ﺑﺰﻧﻴﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻃﻮﺭﯼ ﮐﺎﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ ﻓﺎﻳﻞ ﻫﺎﯼ ﺩﻳﻨﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺮﻭﺭ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ، ﺍﻳﻦ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺻﻼﺣﻴﺖ ﻳﮏ ﻧﺮﻡ‌ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ.

ﺩﺍﺩﻥ ﺍﻳﻦ ﺳﻪ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺑﺎ ﺩﺍﺩﻥ ﺳﻮﺭﺱ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﻳﮏ ﺷﺮﻁ ﻧﻬﺎﻳﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺟﻨﺒﺶ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺁﺯﺍﺩ ﺭﺷﺪ ﮐﻨﺪ: «ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺍﻳﻦ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻴﺪ ﭘﺲ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ».

ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻳﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺁﺯﺍﺩ ﺭﺍ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﮐﻨﻴﺪ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺩﻫﻴﺪ ﻭ ﺑﺨﻮﺍﻫﻴﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺑﮕﺬﺍﺭﻳﺪ، ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺁﺯﺍﺩ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﻨﻴﺪ. ﻣﺜﻼ ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻋﺎﻣﻞ ﻟﻴﻨﻮﮐﺲ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ ﺯﺑﺎﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﮐﻨﺪ، ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻣﺤﺼﻮﻝ ﻧﻬﺎﻳﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺑﺴﺘﻪ ﻋﺮﺿﻪ ﮐﻨﺪ.

ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ چطور ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ؟ ﺩﺭ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭﻫﺎﯼ ﺑﺴﺘﻪ (ﻣﺜﻼ ﻭﻳﻨﺪﻭﺯ ﻳﺎ ﻓﺘﻮﺷﺎﭖ) ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﺯ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭﻟﯽ ﺍﮔﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻫﻤﻴﻦ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻫﺎ ﻫﻢ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ، ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﻣﺘﻨﯽ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻫﺴﺘﻴﻢ. ﺍﻳﻦ ﻣﺘﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ، GPL ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺭﺩ. ﺟﯽ ﭘﯽ ﺍﻝ ﻳﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ‌ﻧﺎﻣﻪ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻫﻤﮕﺎﻧﯽﻳﮏ ﻣﺘﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭﯼ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﻨﺪ «ﺍﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﻣﺠﻮﺯ ﺟﯽ ﭘﯽ ﺍﻝ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ»،‌ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻣﻮﻇﻒ ﺍﺳﺖ ﺣﻘﻮﻕ ﻣﻮﻟﻒ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻥ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﮐﻨﺪ. ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺍﯼ ﺭﺍ ﺗﺤﺖ ﺟﯽ ﭘﯽ ﺍﻝ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﻨﻴﺪ ﻭﻟﯽ ﺑﻌﺪ ﮐﺴﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﺳﻢ ﺷﻤﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻋﺮﺿﻪ ﮐﻨﺪ ﻳﺎ ﮐﺴﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺩﻫﺪ ﻭ ﻧﺴﺨﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻏﻴﺮ ﺁﺯﺍﺩ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﻨﺪ،‌ ﺷﻤﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﻘﺾ ﮐﭙﯽ ﺭﺍﻳﺖ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﺟﯽ ﭘﯽ ﺍﻝ (ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩﯼ ﮐﭙﯽ ﻟﻔﺖ ﻫﻢ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ) ﺑﻪ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﮐﻨﻴﺪ.

ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎﺯﻣﺘﻦ ﺑﻮﺩﻥ

ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺁﺯﺍﺩ، ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺑﺎﺯﻣﺘﻦ (Open Source) ﺍﺳﺖ. ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺑﺎﺯﻣﺘﻦ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺘﻦ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻣﺮﺩﻡ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ. ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻳﮏ ﺷﺮﮐﺖ این کار ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺟﺬﺏ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺟﺪﻳﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ ﻳﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻣﻦ ﺗﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﮐﺸﻒ ﻭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺣﻔﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺍﻣﻨﻴﺘﯽ ﻳﺎ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﮏ ﺣﺮﮐﺖ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺗﯽ. ﺍﻣﺎ ﻫﺮ ﺍﻧﮕﻴﺰﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ «ﺑﺎﺯﻣﺘﻦ» ﺷﺪﻥ ﻳﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﻏﺎﻓﻞ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺁﺯﺍﺩ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﺳﻮﺭﺱ ﺍﺳﺖ. همان طور ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﻻ ﮔﻔﺘﻢ، ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺍﻳﻦ ﭼﻬﺎﺭ ﺍﺻﻞ (ﺍﺻﻞ ﺻﻔﺮﻡ ﺗﺎ ﺳﻮﻡ) ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺁﺯﺍﺩ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺷﻮﺩ:

  • ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﮐﺎﺭﯼ (ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺻﻔﺮﻡ)
  • ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻭ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺁﻥ (ﭘﻴﺶ ﻧﻴﺎﺯ: ﻣﺘﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ) (ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻳﮑﻢ)
  • ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺗﮑﺜﻴﺮ ﻭ ﮐﭙﯽ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ (ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺩﻭﻡ)
  • ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻭ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻭ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﺁﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﮕﺎﻥ (ﭘﻴﺶ ﻧﻴﺎﺯ: ﻣﺘﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ) (ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺳﻮﻡ)

ﭘﺲ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﺘﻦ ﻳﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﻢ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺗﻐﻴﻴﺮ، ﺑﺎﺯﻧﺸﺮ ﻭ ﮐﭙﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻓﻘﻂ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﺯﻣﺘﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﺁﺯﺍﺩ. ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺸﺨﺺ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻭﺳﻴﻊ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺑﺎﺯﻣﺘﻦ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺯﻣﺘﻦ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺮﻋﮑﺲ‌ ﺁﻥ ﺻﺤﻴﺢ ﻧﻴﺴﺖ. ﻣﺠﻮﺯﻫﺎﻳﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ GPL ﻭﻇﻴﻔﻪ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻭ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﺍﺳﺘﻤﺮﺍﺭ ﺁﻥ ﺩﺭ ﻧﺴﺨﻪ‌ﻫﺎﯼ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‌ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭﻧﺪ.

سرفصل دوره آموزشی آشنایی مقدماتی با نرم افزار گنو

  • درس اول- نرم افزار آزاد
  • درس دوم- سیستم عاملی به نام گنو/لینوکس
  • درس سوم- کاربردهای لینوکس
  • درس چهارم- نصب لینوکس
  • درس پنجم- راهبری عمومی در لینوکس
  • درس ششم- قابلیت تغییر و تنظیم
  • درس هفتم- خط فرمان
  • درس هشتم- زندگی با لینوکس
  • درس نهم- ادامه حیات در دنیای آزاد

لطفا جهت انجام فرآیند خرید وارد لینک فروشگاه شوید

ashnai ba html0

دوره آموزشی آشنایی روزنامه نگاران و وبلاگ نویس ها با HTML  و IT

ﺗﺎﺭﻳﺨﭽﻪ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ

ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ؟ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭ ﻫﺴﺘﻴﺪ؟ ﻭﺑﻼﮒ ﻧﻮﻳﺴﻴﺪ؟ ﻳﺎ ﻳﮏ ﮐﺎﺭﺑﺮ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﯽ ﺁﻳﻴﺪ؟ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﻫﺎ، ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎ ﻭ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭﻫﺎﻳﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺷﺒﮑﻪ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ. ﺍﮔﺮ ﮐﺎﺭ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﺤﻮﯼ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺳﺮ ﻭ ﮐﺎﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺒﺎﻧﯽ ﻣﻬﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ. ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎﯼ ﺁﻥ ﺁﺷﻨﺎﻳﯽ ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻨﻴﺎﺩﯼ ﺻﻔﺤﺎﺕ ﻭﺏ (HTML) ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ.

ﻭﺣﺸﺖ ﻧﮑﻨﻴﺪ. ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﻴﺴﺖ ﻳﮏ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻧﻮﻳﺴﯽ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﻭ ﺳﺨﺖ ﻳﺎﺩ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ! ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﺎﺩﻩ ﺗﺮ ﻭ ﺭﻭﺍﻥ ﺗﺮ ﺍﺯ ﭼﻴﺰﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ. ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﻳﮏ ﮐﺎﺭﺑﺮ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﻴﭻ ﭘﻴﺶ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﻗﺒﻠﯽ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻴﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻴﺪ ﻭ ﻣﺒﺎﻧﯽ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﻳﺎﺩ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ. ﺍﮔﺮ ﻫﻢ ﻳﮏ ﻓﻌﺎﻝ ﻭﺏ ﻭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﺩﺍﻧﺴﺘﻦ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻫﺎﯼ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﺑﺮﺍﻳﺘﺎﻥ ﮐﺎﻣﻼ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ. ﭘﺲ ﻭﻗﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻧﺪﻫﻴﻢ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ ﺑﺎ ﻓﻨﺎﻭﺭﯼ ﻫﺎﯼ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭﯼ ﻣﻬﻢ ﻭ ﺍﺳﺎﺳﯽ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺁﺷﻨﺎ ﻣﯽ ﺷﻮﻳﺪ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻳﮏ ﺳﺮﯼ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﭘﺎﻳﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﺗﺎﻥ ﻣﻔﻴﺪ ﻭﺍﻗﻊ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ.

ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ؟

  • ﻭﺑﻼﮒ ﻧﻮﻳﺲ ﻫﺎ
  • ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﻫﺎ
  • ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮔﺎﻡ ﺍﻭﻝ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎﯼ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﻭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻧﻮﻳﺴﯽ ﻭﺏ ﺑﺮﺩﺍﺭﻧﺪ.
  • ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺭﺳﺎﻧﯽ ﻣﺤﺘﻮﺍﯼ ﻳﮏ ﺳﺎﻳﺖ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻳﺎ ﺷﺮﮐتشان ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ.
  • ﻫﺮ ﮐﺎﺭﺑﺮ ﮐﻪ ﻋﻼﻗﻤﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﻭ ﻓﻨﺎﻭﺭﯼ ﻫﺎﻳﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺪﺍﻧﺪ.

ﺍﻣﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺍﺑﺰﺍﺭﯼ، ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺩﻳﺪ ﺑﺎﺯﺗﺮﯼ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻳﻢ. ﭘﺲ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﻫﻴﺪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﺱ ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ، ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺧﻼﺻﻪ ﺗﺎﺭﻳﺨﭽﻪ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺭﺍ ﻣﺮﻭﺭ ﮐﻨﻴﻢ.

ﺯﻣﺎﻥ ﺯﻳﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺩﻭﻡ ﻧﻤﯽ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﺐ ﻭ ﺗﺎﺏ ﺟﻨﮓ ﺳﺮﺩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﻭﻟﺖ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﻐﺮﻧﺠﯽ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺟﻨﮓ ﻫﺴﺘﻪ ﺍﯼ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﺷﻮﻳﻢ، ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺎﺕ ﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﺎﻟﻢ ﻭ ﮐﺎﺭﺍ ﻧﮕه داریم؟ ﻣﺜﻼ ﺍﮔﺮ ﺷﻬﺮﯼ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎ ﮐﺎﻣﻼ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺷﻮﺩ، ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﯽ ﺷﺮﻕ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎ ﻗﻄﻊ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﺨﺶ ﻫﺎﯼ ﺍﺭﺗﺶ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ ARPA ﻳﺎ Advanced Research Projects Agency (ﺁﮊﺍﻧﺲ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﻫﺎﯼ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﯽ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ) ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺣﻞ ﺍﻳﻦ ﻣﺸﮑﻞ ﺷﺪ.

آن ها ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﯽ ﺭﺍ ﺍﺧﺘﺮﺍﻉ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﻳﮏ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﻧﻘﻄﻪ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﺁﻥ ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺷﻮﺩ، ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﻫﺪ. ﻧﻮﻋﯽ ﺍﺯ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺎﺕ ﺗﺎﺭ ﻋﻨﮑﺒﻮﺗﯽ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻳﮏ ﻟﻴﻨﮏ ﭘﺎﺭﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ، ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻫﺎﯼ ﮐﻨﺎﺭﯼ ﻧﻘﻄﻪ ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺷﺎﻥ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺑﺮﺳﻨﺪ.

ﮐﻤﯽ ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۶۹ ARPA ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﻫﺎﯼ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻫﺎ ﻭ ﻣﺤﻘﻘﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﺒﮑﻪ ﻭﺻﻞ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ آن ها ﺩﺭ ﺍﺷﺘﺮﺍﮎ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺕ ﻭ ﮐﻤﮏ ﻫﺎﯼ ﻋﻠﻤﯽ ﺷﺎﻥ ﻳﺎﺭﯼ ﺭﺳﺎﻧﺪ. ﺯﻳﺮﺍ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺕ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﻣﻄﻠﻊ ﺷﻮﺩ، ﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ آن جا ﺳﻔﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﻫﺎﯼ آن ها ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ، ﻳﺎ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﻧﺴﺨﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻧﻮﺍﺭ ﻣﻐﻨﺎﻃﻴﺴﯽ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﭘﺴﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﻭﯼ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﮔﺮﺩﺩ. ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﻳﻦ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﺭﺍ ﺁﺭﭘﺎﻧﺖ ﻧﺎﻡ ﮔﺬﺍﺭﯼ ﮐﺮﺩﻧﺪ.

لطفا جهت انجام فرآیند خرید وارد لینک فروشگاه شوید

estetio khanegi0

دوره آموزشی استودیوی خانگی-ضبط صدا

درس اول- تجهیزات مورد نیاز برای راه اندازی استودیوی خانگی ضبط صدا

با توجه به پیشرفت سریع فن آوری و ارزان بودن آن در زمان حاضر امکاناتی که در گذشته نه چندان دور فقط از طریق شرکت های بزرگ و با هزینه بالا دسترسی به آن ها ممکن بود، در حال حاضر با اختصاص بودجه ای نه چندان زیاد در اختیار همگان قرار دارد. یکی از امکاناتی که به واسطه این پیشرفت برای کسانی که با موسیقی و صدا سر و کار دارند، به وجود آمده است امکان راه اندازی استودیوی خانگی ضبط صدا است.

در این درس که اولین درس از این دوره است به معرفی و توضیح تجهیزاتی که برای راه اندازی استودیوی خانگی ضبط صدا نیاز خواهید داشت می پردازیم.

تجهیزات مورد نیاز برای راه اندازی استودیوی خانگی ضبط صدا:

۱. رایانه

گرچه بیشتر مدل های رایانه ای که امروزه در بازار وجود دارند از توانایی کافی برای راه اندازی استودیوی ضبط خانگی برخوردارند، اما برای این که در پروسه ضبط و تولید محصول صدایی به مشکل بر نخورید به رایانه ای با حداقل امکانات زیر نیاز دارید:

  • پردازشگر پنتیوم ۳ (Pentium III)، اتلون (Athlon) یا دوران (Duron)
  • ۱۲۸مگابایت رم (RAM)
  • ۱۰تا ۲۰گیگابایت فضای خالی روی هارد دیسک
  • کارت صدا (Audio Interface)

نکته ای که در مورد کارت صدا باید بدانید این است که بیشتر کارت صداهای رایج در بازار که برای مصرف کننده های معمولی تولید می شوند قابلیت پخش صدا در قالب استریو (Stereo) که شامل یک خروجی برای بلندگوی چپ و یک خروجی برای بلندگوی راست است و هم چنین ضبط صدا با کیفیت ۱۶بیت را دارند. اگرچه این امکانات برای شروع کار ضبط دیجیتال کافی است ولی بهترین گزینه برای انجام این کار نیست و محدودیت هایی را در حین کار و به خصوص برای کیفیت صدای ضبط شده به وجود خواهند آورد.

در حال حاضر انواع مختلفی از کارت های صدای حرفه ای و نیمه حرفه ای با قیمت های مختلف که قابلیت ضبط ۲۴بیتی صدا (و حتی بیشتر از آن) را دارند در بازار موجود است که با مجهز کردن رایانه خود به آن می توانید کیفیت کار تولید شده را تا حد قابل ملاحظه ای بالا بیاورید. هم چنین کارت های صوتی پیشرفته تر به شما امکان ضبط هم زمان دو یا چند منبع صوتی را از طریق ورودی های متعددی که برای آن ها در نظر گرفته شده است را می دهند که برای ضبط هم زمان اجراهای گروهی به آن احتیاج خواهید داشت.

سرفصل  دوره آموزشی استودیوی خانگی

  • درس اول- تجهیزات مورد نیاز برای راه اندازی استودیوی خانگی ضبط صدا
  • درس دوم- خصوصیات صدای اتاق ضبط و جای گذاری میکروفون
  • درس سوم- ضبط چند کاناله صدا
  • درس چهارم- ترکیب کردن صداها یا میکس
  • درس پنجم- نهایی کردن محصول صدایی یا مسترینگ
  • درس ششم- انتشار محصول صدایی و موسیقی از طریق از اینترنت

لطفا جهت انجام فرآیند خرید وارد لینک فروشگاه شوید