برخی از تفاوت‌های بین نوشتن آکادمیک و شخصی که به عنوان نوشتن رسمی یا غیررسمی نیز شناخته میشود، شامل قوانین متفاوت در مورد استفاده از قواعد نگارشی است.
نوشتار آکادمیک از جملات پیچیده استفاده می کند، در حالی که نوشتار شخصی این کار را نمی کند
در نوشتار دانشگاهی بیشتر بر انتخاب کلمه تمرکز دارد.
نوشتار آکادمیک شامل عبارات عامیانه یا عبارات محاوره ای نیست،
اما نوشتار شخصی میتواند عامیانه هم باشد.
در نگارش آکادمیک استفاده از انقباضات ممنوع است. با این حال، در نوشتن شخصی، انقباضات قابل قبول است و اغلب استفاده می شود.
یافتن جملات کوتاه و مستقیم هنگام خواندن نوشته های شخصی غیر معمول نیست.
در نوشته های آکادمیک استفاده از جملات کوتاه به حداقل می رسد و استفاده از جملات پیچیده معمولا مرسوم و متعارف است.
زبان عامیانه یا محاوره‌ای هرگز در نوشتار آکادمیک استفاده نمیشود، در حالی که دیدن آن در نوشتار شخصی بسیار رایج است.
نگارش رسمی شامل اسنادی مانند مقالات، پایان‌نامه ها و رساله ها و مکاتبات تجاری است. نوشتن رسمی در روزنامه‌ها، مجلات و مجلات چاپ شده استفاده میشود. هر کتابخانه حاوی نوشته‌های آکادمیک یا رسمی است.
نوشتن آکادمیک اغلب برای مقاصد حرفه‌ای استفاده میشود و قوانین نگارشی باید به دقت رعایت شوند.
نوشتن شخصی یا غیر رسمی شامل ایمیل‌های شخصی، پیام‌های متنی و مجلات شخصی است.
نوشتن غیررسمی همچنین ممکن است شامل یک وبلاگ شخصی یا گفتگوی چت در رسانه‌های اجتماعی بین دوستان باشد.
رسانه‌های اجتماعی و پیام‌های متنی به محبوبیت فزاینده سبک‌های نوشتاری غیررسمی می‌افزایند.
در برخی موارد، قوانین بسیار کمی در ارتباط با نوشتن شخصی وجود دارد.
