نگارش پروپوزال ارشد و دکتری…
Proposal…
پایان نامه ارشد و رساله دکتری.…
Dissertation…
نگارش، استخراج و ترجمه مقاله…
Article…
رتبه بندی ژورنال ها.
دانشجویان و محققان بسیاری هستند که قبل از سابمیت مقاله در یک ژورنال اقدام به بررسی رتبه و درجه علمی آن می کنند. رتبه بندی علمی ژورنال های داخلی و بین المللی یکی از مهمترین دغدغه های دانشجویان و پژوهشگرانی است که به دنبال تقویت رزومه و بهبود درجه علمی خودشان هستند.
در هر رشته، موضوع و یا سرفصلی را که در نظر بگیرید یک رتبه بندی در مورد بهترین ها تا بدترین ها وجود دارد. برای مثال رتبه بندی بهترین کشورهای جهان از نظر میزان درآمد ماهانه که لیختنشتاین با درآمد ماهانه 6127 دلار در رتبه اول و به ترتیب کشورهای دانمارک، سوئیس، لوکزامبورگ و آمریکا در رتبه های دوم تا پنجم قرار می گیرند. یا رتبه بندی بهترین برندهای خودروسازی جهان در سال 2020 که توسط USNEWS ارائه شده است، مزدا در رتبه اول و به ترتیب هوندا، کیا، تویوتا و هیوندا در رتبه های بعدی قرار می گیرند. و یا رتبه بندی معتبرترین پاسپورتهای جهان که ژاپن، سنگاپور، کره جنوبی، آلمان و فنلاند به ترتیب در رتبه های اول تا پنجم جای می گیرند. بنابراین در هر زمینه ای که تصور کنید یک رتبه بندی از نظر بهترینها و بدترین ها وجود دارد. حال در عرصه علمی و تحصیلی نیز رتبه بندی های متفاوتی برای مراکز آموزشی و همچنین ژورنال ها و نشریات وجود دارد. اما باید توجه داشته باشید که کارشناسان برای رتبه بندی هر موضوعی از یک شاخص و معیار استاندارد استفاده می کنند. برای مثال سایت TopUniversities که یکی از برترین وبسایت ها در زمینه رتبه بندی دانشگاه ها در سراسر جهان است، از فاکتورهایی مانند شهرت دانشگاه، شهرت فارغ التحصیلان، میزان تاثیرگذاری علمی دانشجویان، میزان سایتیشن ها در مقالات چاپ شده دانشگاه مورد نظر و تعداد دانشجویان بین المللی به عنوان عوامل کلیدی رتبه بندی دانشگاه ها در سراسر جهان استفاده می کند. بر اساس رتبه بندی ارائه شده توسط این وبسایت معتبر در سال 2020، به ترتیب دانشگاه های ام آی تی (MIT)، استنفورد، هاروارد و آکسفورد در رتبه های اول تا چهارم برترین دانشگاه های جهان قرار می گیرند. اما مهمترین معیار برای رتبه بندی نشریات و ژورنال ها در جهان فاکتور ایندکس یا همان نمایه است که معتبرترین پایگاه در این زمینه سایت SJR یا Scientific Journal Rankings است. در این وبسایت شما می توانید برترین ژورنال های جهان را از نظر عنوان، قلمرو تحقیقاتی، سال، کشور محل انتشار و غیره دسته بندی و رتبه بندی کنید. اما پیش از آنگه به نحوه رتبه بندی و فاکتورهای تاثیرگذار در رتبه نشریات بپردازیم قصد داریم شما را با برترین پایگاه های علمی و انتشاراتی جهان آشنا کنیم. به طور کلی چند پایگاه داده بسیار بزرگ در جهان وجود دارند که اقدام به ارائه خدمات نمایه و رتبه بندی ژورنال ها در سراسر جهان می کنند. این پایگاه های علمی عبارتند از:
پایگاه علمی تامسون رویترز (Thomson Reuters): این پایگاه علمی که با نام های ISI (Institute for Scientific Information) و (WOS (Web of Science نیز شناخته می شود، در سال 1960 توسط شخص به نام گارفیلد پایه گذاری شده و در سال 1992 به موسسه تامسون رویترز واگذار گردید. چند سال بعد این موسسه به بنیاد دیگری واگذار شد و نام آن به Clarivate Analytics تغییر پیدا کرد.
اما در حال حاضر این موسسه را با نام پایگاه علمی ISI یا Clarivate Analytics می شناسند که تمامی ژورنال های نمایه شده در این پایگاه در قالب لیستی با عنوان Master Journal Lists ارائه می شود. در پایگاه علمی تامسون رویترز می توانید علاوه بر یافتن ژورنال های نمایه شده، لیست مقالات با استناد بالا و افرادی که به این مقالات استناد کرده اند را بیابید. همچنین ضریب تاثیر ژورنال ها به همراه نحوه دسترسی به آنها نیز در این پایگاه وجود دارد.
موسسه اسکوپوس (Scopus): اسکوپوس یکی از موسسات علمی بسیار معتبر زیر نظر پایگاه علمی الزویر (Elsevier) است که فعالیت خود را در سال 2004 آغاز کرد. این پایگاه علمی با داشتن بیش از 11 هزار ناشر و بیش از 34 هزار ژورنال به عنوان زیرمجوعه یکی از برترین پایگاه های داده در جهان محسوب می شود. این سازمان بسیار بزرگ علاوه بر ژورنال ها، ناشران مجموعه کتابهای آکادمیک را نیز شامل می شود. پایگاه علمی اسکوپوس از 4 معیار مختلف برای سنجش و اندازه گیری کیفیت مجلات استفاده می کند. این چهار معیار عبارتند از اچ ایندکس (H-Index)، سایت اسکور (CiteScore)، اس جی آر (SJR)، اس ان آی پی (Source Normalized Impact per paper).
بر اساس یک مطالعه انجام گرفته در سال 2006 که پایگاه علمی اسکوپوس (Scopus) را با پایگاه علمی WOS مقایسه کرده بود، نتایج نشان داد که وبسایت اسکوپوس از نظر دسترسی و ساختارمند بودن برای جستجو و یافتن نتایج در سطح بسیار بالاتر و بهتری قرار دارد ولی پایگاه WOS به دلیل قدمت بیشتر می تواند منابع و داده های بیشتری را نسبت به اسکوپوس در خود جای دهد. با توجه به اینکه پایگاه داده های WOS به سال 1945 باز می گردد و پایگاه داده های اسکوپوس به 1966 و همین موضوع نشان دهنده تعداد بیشتری از داده ها و مقالات است.
پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC): در حال حاضر بعد از پایگاه داده ISI و پایگاه SCOPUS سومین و مهمترین نشریه معتبر علمی و آکادمیک پایگاه علمی جهان اسلام (ISC) است. پایگاه علمی (ISC) علاوه بر ارائه خدمات سایتیشن و ایندکس ژورنال توانسته است طیف وسیعی از خدمات را به مخاطبان و پژوهشگران ارائه نماید از جمله این خدمات میتوان به برگزاری همایش های علمی، برگزاری ورکشاپ های آموزش مقاله نویسی و تحلیل آماری، استناد نشریات به زبان های عربی، فارسی و انگلیسی، ارائه گزارشات علمی و تحقیقاتی مرتبط با پایگاه ISC و انتخاب نویسندگان و مقالات برتر به صورت دوره ای و اعطای امتیازات و جوایز به ژورنال ها و نویسندگان برتر اشاره کرد.
پاب مد (PubMed): پابمد (PubMed) یک موتور جستجو و پایگاه داده ای است که دسترسی مخاطبان به طیف وسیعی از مقالات و نشریات گروه زیست شناسی و پزشکی را فراهم می کند. کتابخانه ملی پزشکی آمریکا (NLM) با همکاری موسسه ملی اطلاعات زیست فناوری (NIH) اقدام به تاسیس و ارائه خدمات پابمد به مخاطبان خود می کند.
این پایگاه علمی بزرگ حوزه پزشکی چندین موسسه زیر مجموعه دارد که یکی از مهمترین و سرشناس ترین آنها مدلاین (MEDLINE) است. تاریخچه تاسیس این پایگاه بزرگ علمی به سال 1836 و تلا گسترده ارتش آمریکا برای راه اندازی آن بر میگردد. بر اساس آمار ارائه شده، موسسه پابمد تا جولای سال 2017 بیش از 28 میلیون سند علمی را در خود جای داده بود.
موسسه مهندسان برق و الکترونیک (IEEE): یک سازمان غیرانتفاعی و کاملا تخصصی در حوزه مهندسی است که در 1 ژانویه 1963 در امریکا تاسیس و راه اندازی شد. این موسسه بسیار بزرگ بیش از 400 هزار نفر عضو از 160 کشور جهان دارد که بیش از 30 درصد مقالات و مطالب به چاپ رسیده در حوزه برق و الکترونیک در جهان زیر نظر این موسسه منتشر می شوند. این موسسه علاوه بر خدمات ایندکس سالانه بیش از صدها کنفرانس بین المللی در حوزه مهندسی برگزار می کند که در وبگاه آی تریپل ای (IEEE) قابل دسترسی است.
تمامی این پایگاه های علمی از چند فاکتور برای رتبه بندی ژورنال های نمایه شده استفاده می کنند یکی از این فاکتورها اچ ایندکس (H-Index) است. همانطور که در مقالات پیشین گفته شد این شاخص علاوه بر رتبه بندی ژورنال ها در زمینه رتبه بندی نویسندگان نیز کاربرد دارد. بر اساس تعریف اچ ایندکس (H-Index)، تعداد ارجاعات به یک مقاله به نسبت تعداد مقالات چاپ شده از یک نویسنده نشان دهنده شاخص اچ ایندکس او خواهد بود و همین موضوع برای ژورنال ها نیز صادق صادق است.
به زبان ساده تر ژورنال هایی که اچ ایندکس (H-Index) بالاتری دارند یعنی تعداد ارجاعات به مقالات آنها بالاتر است. یعنی مقالاتی که در این ژورنال ها به چاپ می رسند به احتمال بسیار زیاد از کیفیت و اعتبار بالاتری برخوردار هستند. یکی دیگر از شاخص های بسیار مهم، ماتریکس CiteScore است. این شاخص که به تازگی توسط الزویر (Elsevier) در سال 2016 ارائه شده به نوعی رقیبی برای ایمپکت فاکتور است و به تقسیم استنادها در سه سال اخیر تاکید دارد.
برای مثال سایت اسکور یک ژورنال در سال 2015 عدد 20 است. سایت اسکور اینگونه محاسبه می شود که تعداد استنادها در سال های 2012، 2013، و 2014 استخراج شده و بر تعداد مقالات این ژورنال در سال های مذکور تقسیم می شود. اما شاخص دیگر برای رتبه بندی ژورنال های بین المللی استفاده از SNIP است.
این شاخص به نوعی مشابه ضریب تاثیر است اما بر اساس منابع تعدیل شده است. این شاخص توسط پایگاه علمی اسکوپوس معرفی شد و در حال حاضر توسط طیف وسیعی از پایگاه های رتبه بندی ژورنال مورد استفاده قرار می گیرد. شاخص اسنیپ (SNIP) تعداد ارجاعات در یک ژورنال را به تعداد مقالات به چاپ رسیده تقسیم می کند با این تفاوت که تمرکز آن بر روی یک بازه سه ساله بوده در حوزه خاصی از علوم این کار را انجام می دهد. اما رتبه بندی ژورنال های داخلی تا حدی متفاوت است.
ژورنال های داخلی بر اساس میزان کیفیت و درجه علمی آنها به سه دسته کلی (1) علمی-پژوهشی، (2) علمی-ترویجی و (3) علمی-تخصصی دسته بندی می شوند. تمامی ژورنال های داخلی زیر نظر سه پایگاه یا موسسه قرار می گیرند که وظیفه بررسی کیفیت و رتبه بندی ژورنال های داخلی را دارد. این سه نهاد عمده عبارتند از (1) وزارت علوم، تحقیقات و فناوری اطلاعات، (2) حوزه علمیه و (3) وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.
به طور کلی ژورنال های علمی-پژوهشی که بالاترین سطح کیفیت و اعتبار را در میان مجلات داخلی دارند زیر نظر هر سه این نهادها فعالیت میکنند و به ژورنال های وزارتین معروف هستند.
همانطور که از اسم مجلات مشخص است، ژورنال های علمی-پژوهشی به بررسی یک موضوع به صورت ساختار یافته و نظامند در قالب تحقیق علمی می پردازند اما مجلات علمی-ترویجی با هدف ترویج و گسترش دانش در یک حوزه خاص شکل گرفته اند و بیشتر مقالات به چاپ رسیده در آنها فاقد ابزارهایی مانند گردآوری داده، تحلیل آماری، آزمایش و غیره است و بر روی ادبیات موضوع تمرکز دارد.
ژورنال های علمی-تخصصی نیز از پایین ترین سطح علمی برخوردار بوده و معمولا توسط یک نهاد، یک موسسه آموزشی و یا یک شرکت تهیه و اداره می شوند تا مقالات و گزارشات عمومی را پوشش دهند. حال که با تمامی جنبه های رتبه بندی ژورنال های بین المللی و داخلی آشنا شدید نوبت به آن رسیده است که شما را آخرین موضوع در زمینه رتبه بندی ژورنال های بین المللی آشنا کنیم.
شاید این سوال برای شما ایجاد شده باشد که تفاوت رتبه بندی بر اساس Q1 تا Q4 چگونه است و اصلا این رتبه بندی به چه معناست؟ واژه Q در اصل از ابتدای کلمه Quartile گرفته شده است و بدین معناست که تمامی ژورنال ها در حوزه تخصصی خودشان در 4 دسته کلی دسته بندی می شوند.
به معنای دیگر ژورنال های تخصصی حوزه شیمی یک دسته بندی Q1 تا Q4 مخصوص به خودشان دارند و ژورنال های حوزه محیط زیست یا مدیریت نیز یک دسته بندی Q1 تا Q4 مخصوص به خودشان. بنابراین یک فاکتور جامع نیست و رتبه بندی ها در هر حوزه علمی متفاوت است. برای مثال یک ژورنال در حوزه مهندسی الکترونیک ممکن است با ضریب تاثیر 2.36 جزء مجلات Q1 باشد ولی یک ژورنال مدیریت با همین ضریب تاثیر جزء مجلات Q4 در حوزه خودش باشد.
مجلات Q1 جزء 25 درصد اول دسته بندی ژورنال هستند، Q2 بین 25 تا 50 درصد میانی، Q3 بین 50 تا 75 پایانی و Q4 جزء آخرین دسته بندی یک گروه هستند. بنابراین ژورنال هایی که جزء Q1 یا Q2 در هر حوزه علمی هستند از سطح علمی و اعتبار بالاتری نسبت به سایر مجلات همگروه برخوردارند. چاپ مقاله در این ژورنال ها می تواند شانس شما را برای پذیرش تحصیلی، تقویت رزومه، کسب یک موقعیت شغلی بهتر و ارتقای رتبه آکادمیک بسیار بالاتر ببرد.
دو وب سایت که می توانیم با مراجعه به آنها و انجام تنظیمات و یا وارد کردن کلید واژه هایی در مورد تحقیق و یا حوزه ی تحقیقاتی خودمان فهرست رتبه بندی شده ی نشریات را ملاحظه کنیم.
H-index - WOS - (Scopus)
آزمون جی مت (GMAT).
هدف اصلی آنها از طراحی آزمون جی مت (GMAT) شناسایی متقاضیان با صلاحیت و توانایی بالا برای کالج های بیزینس در سراسر جهان بوده است. بر اساس تعریف موسسه GMAC، هدف از طراحی این آزمون ارزیابی مهارت نگارشی، توانایی حل مسئله، تفکر انتقادی و مهارت استدلال منطقی در میان داوطلبان است. داوطلبان می توانند 5 بار در سال در این آزمون شرکت کنند ولی نباید تعداد ثبت نام های آنها بیش از 8 بار در سال شود و نهایتا بین هر آزمون باید 16 روز فاصله وجود داشته باشد.
در حال حاضر آزمون جی مت (GMAT) برای 7000 هزار رشته تحصیلی مختلف در بیش از 2300 دانشگاه مورد استفاده قرار می گیرد. آزمون جی مت (GMAT) شامل 4 بخش از جمله نگارش تحلیلی (Analytic Writing)، وربال (Verbal)، بخش محاسباتی یا کوانت (Quantitative) و استدلال یکپارچه (Integrated Reasoning) است. مهمترین قسمت آزمون، بخش نگارش تحلیلی که شامل یک بخش است و شما در آن می بایست یک انشاء تحلیلی با زمان تقریبی 30 دقیقه بنویسید.
همانطور که پیشتر در مورد آزمون جی آر ای (GRE) بیان کردیم، این دو آزمون به نوعی سنجش استعداد تحصیلی داوطلبان در قالب زبان انگلیسی هستند که سطح دشواری آنها از آزمون هایی مانند تافل و آیلتس بسیار بالاتر است بنابراین نمی توانید منابع و رویکرد یکسانی نسبت به آنها داشته باشید.
تحقیقات بسیاری بر روی کاربردی بودن آزمون جی مت (GMAT) برای پذیرش تحصیلی انجام شده است و یک مطالعه در سال 2013 نشان می دهد که دانشجویانی که نمره جی مت (GMAT) بالاتری داشته باشند در اولین سال تحصیلی در دانشگاه معدل بالاتری نسبت به سایرین بدست می آورند.
همچنین تحقیق دیگری که در سال 2018 در 28 موسسه آموزشی در آمریکا انجام شد نشان داد که متقاضیانی که توانسته بودند در آزمون جی مت (GMAT) نمره بالاتری کسب کنند عملکرد بهتری در کلاس درس ارائه داده و مشاغل مناسب تری بدست آورده بودند.
اگر چه تا کنون تحقیقاتی بسیاری در مورد آزمون جی مت (GMAT) و کاربردی بودن یا نبودن آن انجام گرفته است، اما در حال حاضر بسیاری از موسسات آموزشی ارائه مدرک این آزمون را یکی از ضرورت های پذیرش تحصیلی می دانند. در ادامه این مقاله سعی داریم به معرفی کاملی از آزمون جی مت (GMAT) بپردازیم.
آزمون جی مت (GMAT) دارای چهار بخش اصلی است که زمان پاسخگویی به هر کدام از این بخش ها 30-60 دقیقه زمان نیاز دارد. بخش نگارش تحلیلی (Analytic Writing) شامل یک انشا است که می بایست آن را در 30 دقیقه نگارش کنید. بخش دوم استدلال یکپارچه (Integrated Reasoning) است که می بایست در 30 دقیقه به 12 سوال پاسخ دهید.
بخش محاسباتی یا کوانت (Quantitative) شامل 31 سوال است که باید در 62 دقیقه به آنها پاسخ دهید و در نهایت بخش وربال (Verbal) است که باید در 65 دقیقه به 35 سوال پاسخ دهید. به خاطر داشته باشید که تمامی سوالات بخش وربال و کوانت چند گزینه ای بوده و شما می بایست به صورتی تستی و آنلاین به آنها پاسخ دهید. سوالات این بخش نیز همانند آزمون جی آر ای (GRE) نسبت به مرحله قبلی سختتر می شوند با این تفاوت که در آزمون جی مت (GMAT) این فرآیند سوال به سوال است.
برای مثال فرض کنید شما به اولین سوال وربال جواب صحیح می دهید، در این هنگام سیستم هوشمند آزمون جی مت (GMAT) سوال دوم را برای شما سخت تر انتخاب می کند. اگر به سوال دوم نیز جواب صحیح بدهید، سوال سوم سختتر خواهد بود و همین منوال ادامه پیدا می کند تا در نهایت سوالات با بیشترین دشواری در اختیار شما قرار بگیرد.
در جولای سال 2017 موسسه GMAC اعلام کرد که داوطلبان آزمون جی مت می توانند به انتخاب خودشان چیدمان آزمون را انتخاب کنند یعنی دوست دارند اول به سوالات نگارش تحلیلی پاسخ بدهند یا تمایل دارند وربال یا کوانت را انتخاب کنند.
بخش نگارش تحلیلی (Analytic Writing): این بخش که با عنوان انشاء تحلیلی یا AWA نیز شناخته می شود یکی از مهمترین بخش های آزمون است که به صورت مستقیم قدرت استدلال، تحلیل، تفکر انتقادی و منطق شما را مورد ارزیابی قرار می دهد. نمره این بخش یکبار توسط نرم افزار موسسه GMAC به شما داده می شود و یکبار توسط مصحح بررسی شده و نمره شما تعیین می شود. میانگین این دو نمره در نهایت وضعیت شما در این بخش را مشخص خواهد کرد.
نرم افزار طراحی شده توسط موسسه GMAC می تواند بیش از 50 فاکتور نگارشی و زبانی را در انشاء شما بررسی کرده و نمره متناسب با آن را ارائه نماید. نمره این بخش یک عدد بین 0-6 است که 0 نشان دهنده ضعیفترین و 6 نشان دهنده بهترین عملکرد شما خواهد بود.
استدلال یکپارچه (Integrated Reasoning): این بخش برای اولین بار در ماه ژوئن سال 2012 به آزمون اضافه شد و هدف از این کار ارزیابی و سنجش قدرت تحلیل داده ها در میان داوطلبان بوده است. در این بخش معمولا نمودارها، تصاویر، جداول داده ها و اشکال آماری به فرد داده می شود و سوالاتی در ارتباط با آنها از وی پرسیده می شود.
این بخش نیز همانند AWA به صورت جداگانه نمره دهی شده و نمره آن بین 1 تا 8 دسته بندی می شود. این بخش شامل 12 سوال است که می بایست در مدت زمان 30 دقیقه به آنها پاسخ دهید.
بخش محاسباتی یا کوانت (Quantitative): این بخش از آزمون جی مت (GMAT) با هدف سنجش توانایی حل مسئله، تجزیه و تحلیل داده ها و تفسیر داده ها طراحی شده است. برای اینکه بتوانید به سوالات این بخش پاسخ دهید باید دانش نسبتا خوبی نسبت به هندسه، جبر، ریاضیات و مفاهیم آماری داشته باشید.
بر خلاف آزمون جی آر ای (GRE) که امکان استفاده از ماشین حساب را برای بخش کوانت فراهم می کند، در آزمون جی مت (GMAT) امکان استفاده از ماشین حساب وجود ندارد و شخص باید محاسبات دستی انجام دهد.
به طور کلی بخش کوانت در آزمون جی مت (GMAT) به نسبت آزمون GRE دشوارتر است. نمره این بخش از آزمون نیز بین 0-60 است و معمولا به کمترین نمره عدد 6 داده می شود. یکی از سوالات منحصر به فرد آزمون جی مت (GMAT) در بخش کوانت کفایت داده (Data Sufficiency) نام دارد که داوطلب در آن باید درک بالایی نسبت به مسائل آماری و جداول آماری از خود نشان دهد.
جواب به این نوع از سوالات در آزمون جی مت علاوه بر دانش ریاضی به قدرت تشخیص صحیح یا غلط بودن داده ها و ارائه راه حل مبتنی بر داده های نیمه کامل نیاز دارد. شما می بایست به 31 سوال این بخش در 62 دقیقه پاسخ دهید.
بخش وربال (Verbal): در نهایت آخرین بخش از آزمون جی مت به سنجش توانایی لغت شناسی و درک مطلب متون زبان انگلیسی اختصاص دارد. این بخش از آزمون شامل پر کردن جای خالی، ریدینگ، درک مطلب و لغت شناسی می شود.
نمره این بخش از آزمون نیز بین 0-60 دسته بندی می شود که نمره کمتر از 9 و بیشتر از 44 در این بخش از آزمون بسیار کمیاب است. تمامی سوالات این بخش در قالب طیف پنج سوالی مطرح می شوند که گزینه های آنها بسیار گمراه کننده و انحرافی مشخص می شوند.
بخش وربال و کوانت در آزمون جی مت (GMAT) نمره ای بین 200-800 به آن داده می شود و نمرات استدلال یکپارچه (Integrated Reasoning) و بخش نگارش تحلیلی (Analytic Writing) جداگانه محاسبه خواهد شد. با توجه با اینکه سوالات آزمون جی مت به صورت مرحله ای از آسان به سمت دشوار تغییر می کنند، بنابراین پاسخ های شما نیز بر روی نمودار برده شده و عدد آن با توجه به عملکرد سایر شرکت کنندگان مشخص می شود.
برای ثبت نام در آزمون جی مت (GMAT) می توانید از طریق وب سایت WWW.MBA.COM اقدام به تعیین وقت و رزرو آزمون کنید. همانطور که پیشتر بیان کردیم شما مجاز هستید که 5 بار در یکسال و با فاصله 16 ووزه در این آزمون شرکت کنید.
توجه داشته باشید که متاسفانه این آزمون در حال حاضر در ایران برگزار نمی شود و برای شرکت در آن می بایست به کشورهای همسایه مانند ترکیه، ارمنستان، امارات، آذربایجان و غیره سفر کنید. هزینه ثبت نام در آزمون جی مت (GMAT) معادل 250 دلار آمریکا است که در صورت کنسل شدن می توانید 80 دلار آن را پس بگیرید. برای ری اسکجول کردن یا تغییر زمان آزمون باید هزینه 100 دلار دیگر پرداخت نمایید.
و در نهایت برای اینکه بتوانید نمره آزمون را به دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی ریپورت کنید باید هزینه 35 دلار برای آن پرداخت نمایید.
آزمون مت (MAT).
این آزمون توسط موسسه ارزیابی هارکورت (Harcourt Assesment) که یکی از زیرمجموعه های موسسه پیرسون (Pearson) است طراحی و برگزار می شود.
آزمون مت (MAT) شامل 120 سوال است که داوطلبان می بایست در مدت زمان 60 دقیقه به آنها پاسخ دهند. هدف از این آزمون ارزیابی قدرت منطق و تحلیل دانشجویان و دانش آموزان است که نیاز به دایره لغات انگلیسی بسیار قوی دارد.
در حال حاضر بخش هایی از این آزمون در امتحاناتی مانند GRE و SAT هم مورد استفاده قرار می گیرند. در سال 2004 این آزمون تبدیل به آزمون کامپیوتری شد که با استقبال بسیار زیادی از طرف داوطلبان برای ثبت نام در این آزمون روبرو شد. همانطور که گفته شد تعداد سوالات این آزمون 120 سوال است که تنها 100 سوال آن تصحیح شده و نمره دهی می شوند و 20 سوال جنبه آزمایشی داشته و برای فرآیند تحقیق و توسعه آزمون مورد استفاده قرار می گیرند.
لازم به ذکر است که هیچ راه مشخصی برای شناسایی 20 سوال آزمایشی آزمون وجود ندارد و داوطلبان باید به دقت به تمامی سوالات پاسخ دهند. قبل از سال 2004 تمامی سوالات صحیحی که افراد پاسخ می دادند نهایتا در یک بازه 0-100 دسته بندی شده و امتیاز دهی می شدند. اما بعد از سال 2004 تعداد سوالات این آزمون 120 تایی شد و نمره آن بین 200-600 دسته بندی شد.
به یاد داشته باشید که هیچ وقت استراحت یا بریکی در آزمون مت (MAT) وجود ندارد و شما باید در زمان تعیین شده 60 دقیقه به تمامی سوالات پاسخ دهید. برای مثال 5 نمونه از سوالات آزمون مت (MAT) را می توانید در این مقاله ببینید.
Fierce: Timid :: Aggressive :------- (answers 1.weird, 2.frigid, 3.assertive, 4.passive)
*answer4: passive is opposite of aggressive
honeyed: sweet:: acrid:-------------(answers 1.base, 2.annoying, 3.bitter, 4.salty)
*answer3: acrid is synonyms with bitter
این دو نمونه سوال نشان دهنده سوالاتی است که شما در آزمون مت (MAT) با آن مواجه خواهید شد. تمامی سوالات به نوعی لغت شناسی و قدرت تحلیل و درک منطقی شما را ارزیابی می کنند. این آزمون به صورت دوره های مشخصی در سال برگزار می شود و همانند سایر آزمون های بین المللی در مراکز و سنترهای مشخصی خواهد بود. دو تا سه هفته پس از شرکت در آزمون مت (MAT) می توانید نمرات آن را از طریق وبسایت و به صورت آنلاین مشاهده نمایید.
زمانی که درخواست ریپورت نمره خودتان را می دهید، یکی نمره خام که در آزمون کسب کرده اید و یکی دیگر نمره ای که بر روی نمودار بدسیدت آورده اید هر دو به دانشگاه ارسال خواهند شد. لازم به ذکر است نمره شما در این آزمون با توجه به عملکرد سایر داوطلبان مشخص می شود. بدین معنا که فرض کنید شما در آزمون به 85 درصد سوالات پاسخ داده اید و میانگین عملکرد سایر داوطلبان در آزمون 83 بوده است. بنابراین نمره کامل آزمون به شما داده می شود حتی با وجود اینکه به تمام سوالات پاسخ صحیحی نداده اید!.
هزینه ثبت نام در آزمون 75 دلار بوده که به حساب دانشگاه William Paterson University واریز می شود. چنانچه قصد انصراف از این آزمون را داشته باشید تنها 25 دلار از کل مبلغ را پس خواهید گرفت.
به منظور بررسی زمان و نحوه ثبت نام می توانید به آدرس www.milleranalogies.com مراجعه نمایید.
نگارش پروپوزال ارشد و دکتری
هدف از نگارش پروپوزال در عین ساده بودن بسیار حساس و با اهمیت است، اما بیاید آن را با بیان یک مثال برای شما آشکار کنیم. فرض کنید شما یک سرمایه گذار هستید و شخصی به شما مراجعه کرده و تصمیم دارد یک کسب و کار را راه اندازی کند. آیا هر پیشنهادی که به شما بدهد را قبول کرده و سرمایه خودتان را به او می دهید؟ آیا پیشنهاد کاری او انجام شدنی است یا خیر؟ آیا پیشنهاد کاری او نتیجه مطلوبی برای شما خواهد داشت و سود مناسبی به شما خواهد رساند یا خیر؟ اگر شما بدون توجه به این سوالات پیشنهاد فرد را قبول کرده و سرمایه گذاری را انجام دهید، ممکن است شانس موفقیت بسیار اندکی داشته باشید. برای این منظور قبل از قبول درخواست سرمایه گذاری از وی می خواهید که یک طرح کسب و کار را ارائه کرده تا دریابید که پروژه تا چه اندازه قابل انجام و سودده است.پروپوزال در حالت صنعتی و دانشگاهی نیز همین نقش را داشته و هدف آن متقاعد کردن مخاطب در مورد اهمیت و کاربردی بودن یک پژوهش یا پروژه است.
به طور کلی روش های مختلفی برای نگارش پروپوزال وجود دارد ولی تنها یک روش استاندارد منجر به دستیابی به نتیجه مطلوب می شود. بر اساس این روش شما می توانید بخش های مختلف یک پروپوزال را به صورت کاملا منطقی و دقیق در کنار هم قرار داده و نتیجه مناسبی را بدست آورید. در همین راستا سعی می کنیم به شما بیاموزیم که چگونه یک پروپوزال خوب و کاربردی بنگارید.
دانشمند روانشناس، مارتین ای پی سلیگمن برای شناخت درماندگی آزمایشی انجام داد که منجر به برنده شدن نوبل روانشناسی توسط وی شد.
ایشان ۲۰ سگ شیانلو را از ابتدای نوزادی درون یک قفس تربیت کرد به طوری که سگها در صورت نیاز پدال موجود در قفس را می
فشردند و بیرون می رفتند و پس از دستشویی کردن باز می گشتند.
ایشان پس از تربیت این سگ ها، آن ها را به دو قفس و در هر قفس ۱۰ قلاده تقسیم نمود. سپس درب قفس ( آزمایش)B را جوش
داد و ۳۰ روز، روزی ۳ بار به قفس B شوک الکتریکی می داد. سگهای قفس B در روزهای اول در زمان شوک بخاطر قفل بودن درب
خودشان را به میله های قفس میزدند و خونی و زخمی نتیجه ای نمی گرفتند . اما پس از چند روز سگها فهمیدند که با تلاش موفق
نمی شوند بجز اینکه زخمی شده و رنج زیاد می کشند. آنها یاد گرفتند که در زمان شوک در جای خود بایستند زیرا دست کم از زخمی
شدن در امان بودند.
سلیگمن در انتهای آزمایش درب قفس را شکست و آنها را به سگهای قبلی قفس A ( گواه) ملحق نمود ؛ همان قفس سالم که با
فشار اهرم درب باز می شد.
سپس شوک الکتریکی داد. فکر می کنید چه اتفاقی افتاد؟؟
تمام ۱۰ سگ گواه اهرم را فشار داده و بیرون آمدند اما سگهای ( آزمایش) در سرجایشان ایستاده و حرکت نکردند.
او بزرگترین نظریه قرن را ارائه کرد، یعنی (درماندگی آموخته شدنی است)
بدین معنا که موجودات یاد می گیرند بدبخت زندگی کنند.
پروپوزال برگرفته از واژه Propose در زبان انگلیسی و به معنای پیشنهاد دادن است و هدف از نگارش آن ارائه یک طرح تحقیقاتی یا عملیاتی برای یک موسسه یا سازمان می باشد. بر اساس تعریف ارائه شده توسط دانشنامه ویکی پدیا، پروپوزال سندی است که در آن یک طرح پژوهشی و یا تحقیقاتی پیشنهاد شده و هدف آن جذب حمایت یک موسسه یا سازمان می باشد. شاید بتوان گفت این تعریف تا حد بسیار زیادی صحیح است، چرا که در واقع پروپوزال انواع مختلفی دارد و تنها جنبه دانشگاهی آن مطرح نیست و معمولا سرمایه گذاران و مدیران قبل از شروع یک کسب و کار از متقاضیان درخواست نوعی پروپوزال یا طرح کسب و کار می کنند. حتی در مثال پروپوزال آکادمیک نیز، دانشجو بدون تایید دانشگاه و اساتید راهنما و مشاور نمیتواند پروپوزال را به مرحله پایان نامه یا رساله دکتری برساند. بنابراین مفهوم پروپوزال علاوه بر پیشنهاد یک موضوع، ماهیت جذب حمایت یک موسسه را نیز در بر می گیرد. شاید مناسبترین مفهوم برای پروپوزال توسط پایگاه علمی ویکی پدیا ارائه شده باشد، اما علاوه بر مفهوم پروپوزال باید به چند نکته بسیار مهم پیش از اقدام به نگارش پروپوزال دقت کنیم، این موارد عبارتند از:
نگارش و تهیه یک پروپوزال خوب یک فرآیند زمان بر و تخصصی است که علاوه بر دانش در حوزه موضوع تحقیق به تسلط بالا نسبت به ساختار علمی تحقیق نیز نیاز دارد. پژوهشگری که اطلاعات کافی در مورد بخش ها تشکیل دهنده یک پروپوزال یا استانداردهای نگارشی آن نداشته باشد حتی در صورت داشتن تخصص بالا در حوزه تحقیق، نمیتواند پروپوزال مطلوبی را ارائه نماید. آماده سازی یک پروپوزال با کیفیت و قوی می تواند تا جای ممکن فرآیند های مرتبط به آن یعنی تاییده دانشگاه یا موسسه، آماده سازی پایان نامه یا رساله، تهیه گزارش کار پروژه و غیره را تسهیل نماید. برای این منظور در این مطلب سعی میکنیم شما را با بایدها و نبایدهای نگارش پروپوزال آشنا کنیم تا به واسطه آن بتوانید یک پروپوزال با کیفیت و قوی ارائه نمایید.
پروپوزال صنعتی و تجاری - مفهوم پروپوزال
academic proposal پروپوزال دانشگاهی
یک پروپوزال دانشگاهی با هدف تجزیه و تحلیل یک موضوع علمی و مطرح کردن فرضیاتی مرتبط با آن تهیه می شود. بطور معمول پروپوزال دانشگاهی قبل از نگارش تز دکتری و یا پایان نامه ارشد توسط دانشجو به اساتید مشاور و راهنما ارائه شده تا بواسطه آن اطلاعات بنیادینی در ارتباط با موضوع تحقیق در اختیار اساتید قرار بگیرد. واژه پروپوزال (Proposal) در ترجمه انگلیسی به معنای پیشنهاد دادن است و این واژه در معنای دانشگاهی به طرح پیشنهادی در مورد یک موضوع علمی اشاره دارد.
پروپوزال ها معمولا انواع مختلفی داشته و هر کدام از آنها بسته به نیاز متقاضی یا موسسه مورد نظر می تواند ساختار متنوعی داشته باشد. برای مثال پروپوزال های صنعتی ممکن است بنا بر درخواست سرمایه گذار بخش های جدیدی مانند بودجه بندی، زمان اجرای پروژه، تیم اجرایی پروژه و ابزار پیاده سازی به آن اضافه و بخش هایی مانند روش تحقیق یا ادبیات موضوع به کلی حذف شوند. اما در مقابل در پروپوزال دانشگاهی معمولا سختگیری چندانی در مورد جدول زمانبندی و بودجه بندی وجود ندارد و تاکید زیادی بر بخش ادبیات موضوع و متودولوژی می شود. ولی به طور کلی تمامی پروپوزال ها از یک سری بخش های یکسان و مشابه تشکیل شده اند که می توان آنها را به صورت زیر دسته بندی کرد.
پژوهشگران اندکی هستند که درک کاملی از اهمیت پروپوزال داشته باشند و بتوانند اصول اساسی و استاندارد تحقیق را مبنای پروپوزال نویسی قرار دهند. در ساده ترین حالت اگر شما پروپوزال خوبی نگارش کنید می توانید اطمینان داشته باشید که یک تحقیق باکیفیت و کاربردی خواهید داشت. و در مقابل چنانچه پروپوزال شما از کیفیت پایینی برخوردار باشد می توان گفت که پژوهش مفیدی حاصل نخواهد شد. کلیدی ترین اهمیت نگارش پروپوزال این است که یک مشکل را در جامعه شناسایی کرده و راه حلی کاربردی برای آن ارائه می نماید. اما نگارش پروپوزال از جنبه های دیگر نیز اهمیت داشته و میتواند به پژوهشگر کمک کند. به طور کلی اهمیت پروپوزال در چند بخش کلی قابل دسته بندی است که عبارتند از:
اولین گام در نوشتن یک پروپوزال خوب این است که به خاطر داشته باشید که نوعی قرارداد بین خودتان و یک موسسه یا یک دانشگاه را نگارش می کنید. منظور از قرارداد این است که شما باید با جلب نظر مخاطب بتوانید توافق وی را برای انجام پژوهش جلب کنید واین به منزله یک قرارداد بین شما و موسسه مورد نظر است. زمانی که هیئت علمی دانشگاه و یا شخص سرمایه گذار در یک شرکت پس از انجام بررسی های اولیه در نهایت پروپوزال شما را رد می کنند یعنی عنوان و محتوای آن مورد تاییدشان نبوده و این قرارداد بین شما و موسسه مورد نظر نهایی نشده است. شما با نگارش یک پروپوزال باید نشان بدهید که یک موضوع یا مسئله بسیار اساسی را شناسایی کرده اید، راه حل کاربردی برای آن دارید و قصد دارید از ابزار و روش مناسبی برای حل آن استفاده کنید.
نگارش پروپوزال کارشناسی ارشد و دکتری: راهنمای کامل
بخش 1: مقدمه
پروپوزال سندی است که در آن یک طرح تحقیقاتی یا عملیاتی پیشنهاد شده و هدف آن جذب حمایت یک موسسه یا سازمان می باشد. پروپوزال ها انواع مختلفی دارند، از جمله:
- پروپوزال پژوهشی: این نوع پروپوزال برای ارائه یک طرح تحقیقاتی به منظور دریافت کمک مالی یا حمایت از یک سازمان یا دانشگاه نوشته می شود.
- پروپوزال تجاری: این نوع پروپوزال برای ارائه یک طرح تجاری به منظور جذب سرمایه گذار یا مشتری نوشته می شود.
- پروپوزال پروژه: این نوع پروپوزال برای ارائه یک طرح پروژه به منظور دریافت مجوز یا بودجه نوشته می شود.
در این مقاله، به بررسی نحوه نگارش پروپوزال کارشناسی ارشد و دکتری می پردازیم.
بخش 2: بخش های پروپوزال
یک پروپوزال خوب باید شامل موارد زیر باشد:
- عنوان: عنوان باید مختصر و گویا باشد و موضوع پروپوزال را به طور خلاصه بیان کند.
- مقدمه: مقدمه باید خواننده را با موضوع پروپوزال آشنا کند و اهمیت آن را توضیح دهد.
- مرور ادبیات: مرور ادبیات باید به بررسی تحقیقات قبلی در زمینه موضوع پروپوزال بپردازد.
- روش تحقیق: روش تحقیق باید نحوه انجام تحقیق را به طور واضح و دقیق توضیح دهد.
- زمانبندی و بودجه: زمانبندی و بودجه باید به طور دقیق مشخص شود.
- نتیجه گیری: نتیجه گیری باید خلاصه ای از یافته های پروپوزال را ارائه دهد.
بخش 3: نگارش پروپوزال کارشناسی ارشد
نگارش پروپوزال کارشناسی ارشد معمولاً شامل مراحل زیر است:
- انتخاب موضوع: اولین قدم، انتخاب موضوع پروپوزال است. موضوع پروپوزال باید مرتبط با رشته تحصیلی و علاقه شما باشد.
- انجام تحقیقات اولیه: پس از انتخاب موضوع، باید تحقیقات اولیه ای در زمینه آن انجام دهید تا اطلاعات کافی برای نوشتن پروپوزال را جمع آوری کنید.
- نوشتن پروپوزال: پس از انجام تحقیقات اولیه، می توانید شروع به نوشتن پروپوزال کنید.
- بازبینی و ویرایش: پس از نوشتن پروپوزال، باید آن را بازبینی و ویرایش کنید تا از صحت و دقت آن اطمینان حاصل کنید.
بخش 4: نگارش پروپوزال دکتری
نگارش پروپوزال دکتری معمولاً شامل مراحل زیر است:
- انتخاب موضوع: اولین قدم، انتخاب موضوع پروپوزال است. موضوع پروپوزال باید مرتبط با رشته تحصیلی و علاقه شما باشد و از نظر علمی نیز نو و ارزشمند باشد.
- انجام تحقیقات اولیه: پس از انتخاب موضوع، باید تحقیقات اولیه ای در زمینه آن انجام دهید تا اطلاعات کافی برای نوشتن پروپوزال را جمع آوری کنید.
- نوشتن پروپوزال: پس از انجام تحقیقات اولیه، می توانید شروع به نوشتن پروپوزال کنید.
- بازبینی و ویرایش: پس از نوشتن پروپوزال، باید آن را بازبینی و ویرایش کنید تا از صحت و دقت آن اطمینان حاصل کنید.
بخش 5: نکات مهم در نگارش پروپوزال
در اینجا چند نکته مهم در نگارش پروپوزال آورده شده است:
- وضوح و دقت: پروپوزال باید به طور واضح و دقیق نوشته شود تا خواننده بتواند به راحتی آن را درک کند.
- منطقی بودن: پروپوزال باید منطقی و منسجم باشد و از استدلال های قانع کننده ای استفاده کند.
- جامع بودن: پروپوزال باید تمام جوانب موضوع را در نظر بگیرد و اطلاعات کافی را ارائه دهد.
- ارزشمند بودن: پروپوزال باید ارزشمند و قابل اجرا باشد و بتواند به حل یک مشکل یا پاسخ به یک سوال کمک کند.
بخش 6: نتیجه گیری
نگارش پروپوزال یک مهارت مهم است که برای موفقیت در تحصیلات، کسب و کار و مدیریت پروژه، ضروری است. با رعایت نکات ذکر شده در این مقاله، می توانید یک پروپوزال خوب و قانع کننده بنویسید که شانس موفقیت شما را در دریافت حمایت افزایش دهد.
نتایج تحقیق موسسه REOPA درباره پروپوزال های تحقیقاتی:
38 درصد پروپوزال های نوشته شده رد می شوند، 46 درصد برای بازنگری بازگردانده می شوند و تنها 16 درصد پذیرفته می شوند.
71 درصد عناوین، مطلوب ارزیابی نشدند و تنها 29 درصد رضایت بخش بوده اند.
72 درصد مقدمه ها رضایت بخش نبوده اند 49 درصد وضوح و تمرکز نداشته اند.
تنها 29 درصد موارد اهداف تحقیق را به روشنی بیان نموده اند.
فقط 16 درصد از آن ها بیان مسئله را به خوبی نوشته اند
اگر شما دانشجوی سال آخر مقطع کارشناسی ارشد باشید قطعا در مورد پروپوزال و ضرورت نگارش آن شنیده اید. پروپوزال کارشناسی ارشد جنبه هایی از ایده پردازی، خلاقیت، توانایی حل مسئله و مهارت تحلیل آماری را در دانشجویان تقویت می کند. اما نکته مهم در فرآیند نگارش پروپوزال کارشناسی ارشد این است که به دانشجویان کمک شود تا بتوانند ایده های تحقیقاتی خودشان را در قالب یک تحقیق استاندارد ارائه نمایند. به طور کلی هدف از نگارش پروپوزال کارشناسی ارشد در چند بخش کلی دسته بندی می شود که عبارتند از:
پروپوزال (Proposal) یک واژه انگلیسی و برگرفته از کلمه (Propose) به معنای پیشنهاد دادن است و منظور از آن ارائه یک طرح کلی پژوهشی برای موسسه مورد نظر می باشد. خدمات مشاوره و نگارش پروپوزال ارشد و دکتری در موسسه ماد دانش پژوهان زیر نظر کارشناسان برجسته انجام گرفته و تمامی پروپوزال های انجام شده با بهترین کیفیت و به همراه ضمانت در اختیارشما دانشجویان عزیز قرار خواهد گرفت. ما در موسسه ماد دانش پژوهان علاوه بر کمک به دانشجویان در جهت نیل به موفقیت، قصد داریم هرچه بیشتر شما عزیزان را با فرآیند های علمی و پژوهشی در مقاطع کارشناسی، ارشد و دکتری آشنا کنیم. در ادامه این مقاله به اختصار به موضوعاتی مانند نحوه نگارش و انجام پروپوزال، بخش های مختلف یک پروپوزال، چگونگی آماده سازی یک پروپوزال تخصصی و روش گردآوری مطالب خواهیم پرداخت.
بیان مسئله (Problem Statement) بخشی از پروپوزال است که دانشجو یا محقق می بایست در آن مشکل شناسایی شده را توصیف کرده و بیان کند چطور با انجام تحقیق به دنبال حل این مشکل است. به طور کلی در بخش بیان مسئله باید بر روندهای منفی موجود در جامعه و یا موسسه تاکید کرده و بیان کنید مشکلات موجود چطور باعث عدم بهره وری، آسیب و مختل کردن سیستم شده اند. در ادامه بر این موضوع تمرکز می کنید که چرا برطرف کردن و حل آنها ضرورت داشته و تحقیق شما چگونه قصد دارد این مشکلات را برطرف کند. اگر این بخش را مهمترین فصل از پایان نامه یا پروپوزال دسته بندی نکنیم ولی یقینا یکی از مهمترین فصول در فرآیند نگارش پروپوزال محسوب می شود. اما همانند تمامی بخش های یک تحقیق علمی که ویژگی ها و استانداردهایی را دارند، بیان مسئله در پروپوزال نیز ویژگی های مخصوص به خودش را دارد که عبارتند از:
یکی از فرآیندهایی که ممکن است در زمان نگارش و آماده سازی پروپوزال با آن روبرو شوید، اصلاح و برطرف کردن مشکلات پروپوزال پیش از تصویب آن است. این مرحله با عنوان بهبود و تقویت پروپوزال نیز شناخته می شود و در مطالب پیشین برای شما بیان کردیم که در فرآیند تصویب پروپوزال ممکن است 4 حالت برای پروپوزالتان اتفاق بیافتد.
1. حالت اول: تصویب پروپوزال
2. حالت دوم: تصویب پروپوزال با اصلاحات کم
3. حالت سوم: تایید پروپوزال با اصلاحات زیاد
4. حالت چهارم: ریجکت کردن پروپوزال
در فرآیند نگارش پروپوزال ممکن است با حالت دوم و سوم روبرو شوید و کمیته تخصصی دانشگاه از شما درخواست کند که قبل از تصویب و نهایی شدن یک پروپوزال اقدام به اصلاح، تقویت و بهبود محتوا در برخی بخش های مشخص کنید. پروپوزال هر دانشجو پایه و اساس کار پژوهشی وی را تشکیل می دهد و شخص نخواهد توانست بدون داشتن یک پروپوزال کامل و صحیح اقدام به نگارش و تهیه پایان نامه یا تز دکتری کند. معمولا به ندرت اتفاق میافتد که پروپوزال تهیه شده توسط دانشجو در همان ابتدا مورد تایید اساتید مشاور و راهنما قرار بگیرد و تا مرحله تصویب پیش برود. پروپوزال بارها و بارها قبل از تصویب نهایی توسط کمیته تحصیلات تکمیلی بهبود یافته و تقویت می شود. اما مهمترین دلایل برای اصلاح تقویت و بهبود پروپوزال به خاطر عوامل زیر خواهد بود:
نگارش پروپوزال یکی از فرآیندهای اجتناب ناپذیر در تحصیلات تکمیلی و پروسه فارغ التحصیلی هر دانشجو محسوب می شود. زمانیکه صحبت از نگارش پروپوزال می شود می بایست فاکتورهای زیادی را در آن بگنجانید و محتوای آن را باید مطابق با استانداردهای دانشگاه یا موسسه مورد نظر تهیه و ارائه نمایید. نگارش پروپوزال به گونه ای است که دانشجویان باید در چند صفحه و چند بخش محدود، ایده ها و موضوع تحقیقاتی مورد نظرشان را برای اساتید تبیین نمایند. بخش های مختلف پروپوزال معمولا محدودیت محتوایی دارند و نباید از یک میزان مشخص بیشتر شوند دقیقا مشابه بسیاری از پژوهش های علمی مانند مقاله، پایان نامه و تز دکتری که باید در تعداد مشخصی کلمه تهیه شوند. یک پروپوزال تحقیقاتی دانشگاهی به طور کلی در 2000-3500 بین 5-7 صفحه تهیه و آماده می شود که به صورت جزئی تر عبارتند از:
همواره به دانشجویان تحصیلات تکمیلی و مقاطع ارشد و دکتری تاکید می شود که فرآیند مربوطه به نگارش و آماده سازی پروپوزال دو بخش مجزا را شامل شده و در بر میگیرد. بخش اول مربوط به گردآوری اطلاعات لازم، انتخاب موضوع و نگارش پروپوزال است و بخش دوم مربوط به تصویب پروپوزال می باشد که ممکن است بارها و بارها اصلاح و تعدیل در محتوا را تجربه کند. در این سرفصل سعی میکنیم شما را هر چه بیشتر با فرآیند تصویب پروپوزال در حوزه تحصیلات تکمیلی آشنا کرده و مراحل آن را بیان نماییم. مراحل تصویب پروپوزال به صورت کلی سه مرحله اصلی را در برمیگیرد که عبارتند از:
انتخاب عنوان پروپوزال-بیان مسأله
زمانی که یک پروپوزال را مینگارید ممکن است ایده ها، محتوا، مدل، فرضیات و فاکتورهای زیادی را درون آن بگنجانید ولی در زمان نگارش و حتی پس از پایان آن، نمی توانید در مورد خوب یا بد بودن آن نظری بدهید. یکی از دلایل این موضوع این است که معمولا یک شکل ارزیابی کاملا مطلوب و عالی از پروپوزال وجود ندارد و این امر تا حد زیادی به نظر مخاطب و شخصی که ارزیابی آن را انجام می دهد بستگی دارد. اما اگر بخواهیم ویژگی های یک پروپوزال خوب را مشخص کنیم می توانیم آن را در چند بخش کلی به صورت زیر دسته بندی کنیم. اما پیش از در نظر گرفتن این فاکتورها سعی کنید متن پروپوزال را بر اساس استانداردهای نگارشی هر موسسه یا دانشگاه آمشاده و تهیه نمایید.
ویژگی های یک پروپوزال خوب - پذیرش دانشگاه های خارجی
بسیاری از اساتید زمانی که یک پروپوزال را بازبینی و ارزیابی می کنند از بسیاری جهات نقاط ضعف و کمبودهایی را در آن مشاهده کرده و از دانشجو درخواست می کنند که تحقیق مورد نظر را مجدد انجام دهد. اگر به عنوان یک پژوهشگر چندین پروپوزال را مورد بررسی قرار دهید، متوجه خواهید شد که اشتباهات رایج معمولا در بخش انتخاب موضوع، کانتریبیوشن تحقیق و انتخاب متودولوژی صحیح رخ می دهد. بروز این اشتباهات رایج در پروپوزال نویسی با گذشت زمان و افزایش تجربه فرد کاهش می یابد ولی تضمین کننده این موضوع نیست که افراد با تجربه هیچوقت چنین اشتباهاتی را مرتکب نمی شوند. به طور کلی اشتباهات رایج در پروپوزال نویسی عبارتند از:
فرض کنید شما یک ایده منحصر به فرد و عالی برای تحقیق دارید و قصد دارید یک اسپانسر برای آن جذب کرده و پژوهش خودتان را آغاز کنید. این اسپانسر ممکن است یکی از اساتید شما در دانشگاه باشند و یا یک موسسه که قصد دارد پروژه شما را با هدف نتایج مثبت در سازمانش پشتیبانی مالی نماید. اما اولین گام برای موفقیت در جذب اسپانسر سازمانی و یا دانشگاهی نگارش یک پروپوزال خوب و متقاعد کننده است. نگارش یک پروپوزال خوب در برگیرنده مراحل بسیار مهم و استانداردی است که در صورت رعایت کردن آنها میتوانید انتظار یک نتیجه موفقیت آمیز را داشته باشید. به طور کلی 7 مرحله اصلی در نگارش پروپوزال وجود دارد که عبارتند از:
زمانی که صحبت از نگارش پروپوزال می کنیم باید به خاطر داشته باشید که محتوای آن معمولا تا حد زیادی به نوع پروپوزال نیز بستگی دارد. برای مثال در پروپوزال صنعتی هدف اصلی از نگارش، بهبود فروش، افزایش سود یا بهبود بهره وری سازمانی است و بنابراین محتوای آن نیز باید در زمینه شناسایی مشکل و ارائه راه حل متناسب با همین موضوع باشد. در مقابل پروپوزال دانشگاهی به دنبال شناسایی یک مشکل در ارتباط با رشته تحصیلی است و قصد دارد راه حل هوشمندانه و کاربردی برای آن طراحی نماید. پس محتوا و مطالب آن نیز با پروپوزال صنعتی نسبتا متفاوت خواهد بود. اما فارغ از جزئیات در مورد پروپوزال صنعتی، دانشگاهی، استارت آپ و یا هر عنوان دیگری که به پروپوزال اطلاق می شود، پروپوزال ها در چند دسته کلی قرار می گیرند که عبارتند از:
پروپوزال دکتری بر خلاف پروپوزال کارشناسی ارشد دارای ویژگی هایی مشابه یک پایان نامه است که قبل از تصویب شدن نیاز به دفاع دارد. بدین معنا که شما باید در مورد موضوع ارائه شده در پروپوزال تمامی جنبه های قانع کننده بودن، کانتریبیوشن، کاربردی بودن و عملیاتی بودن را در نظر بگیرید. البته که تمامی این موارد در پروپوزال کارشناسی ارشد اهمیت دارد ولی پروپوزال مقطع دکتری تمامی این فاکتورها را جزء ضروری و جدایی ناپذیر پروپوزال قلمداد کرده و هر گونه مشکل در این بخش ها موجب ریجکت حتمی آن خواهد شد. به طور کلی پروپوزال دکتری کمتر به دنبال این موضوع است که عنوان تحقیق یا ساختار مشخصی برای یک تحقیق ارائه نماید، بلکه تمرکز آن بیشتر بر روی موارد زیر خواهد بود:
زمانی که در مقطع تحصیلات تکمیلی در یک دانشگاه مشغول به تحصیل می شوید در بخشی از فرآیند تحصیلتان نیاز است که پژوهشی با عنوان پایان نامه یا تز دکتری را انجام داده و تحویل دهید. اما پیش نیاز ارائه پایان نامه یا تز دکتری، نوشتن پروپوزال است و پروپوزال دانشگاهی نیز ویژگی های خاص و منحصر به فردی را در برمیگیرد. اما برای نوشتن یک پروپوزال علاوه بر دانش نسبت به ساختار و مفاهیم تحقیق نیاز است که بدانید یک پروپوزال خوب دانشگاهی چه ویژگی هایی دارد. ویژگی های بسیاری اساسی در یک پروپوزال دانشگاهی عبارتند از:
