فرآیند پذیرش و چاپ مقالات علمی یک فرآیند بسیار پیچیده و زمان‌بر است که در حد نگارش و آماده سازی مقاله سخت و دشوار است. فرض کنید به عنوان یک پژوهشگر زمان و هزینه بسیار زیادی را صرف نگارش یک تحقیق علمی، یافتن منابع به روز و مناسب، ویراستاری و سابمیت پژوهشتان کرده‌اید و قصد دارید آن را در یک ژورنال بین المللی به چاپ رسانده و اعتبار علمی برای خودتان بدست بیاورید.
ولی همیشه این فرآیند به راحتی و با نتیجه مطلوب برای نویسندگان و پژوهشگران همراه نخواهد بود. شاید یکی از سخت‌ترین و ناراحت کننده‌ترین لحظه‌ها برای یک نویسنده دیدن این جمله از طرف ژورنال در پاسخ به سابمیت مقاله باشد: "احتراما به اطلاع شما می‌رساند که بعد از داوری‌های دقیق انجام گرفته بر روی مقاله شما با عنوان Y، متاسفانه این پژوهش از نظر کیفیت و محتوا مناسب چاپ در ژورنال X نمی‌باشد".
اما دلیل اصلی ریجکت شدن مقالات چیست؟ چرا بعد از بررسی‌ها و داوری‌های طولانی (معمولا یک یا دو ماهه) در یک ژورنال، مقاله شما ریجکت میشود؟ آیا مقاله‌ای که توسط یک ژورنال ریجکت میشود دیگر قابلیت چاپ و پذیرش ندارد؟ آیا بعد از ریجکت شدن مقاله باید بطور کلی مقاله را کنار بگذاریم و سراغ پژوهش دیگری برویم؟ آیا می‌توانیم کاری کنیم که شانس پذیرش مقاله بالاتر برود؟ برای پاسخ به تمامی این سوالات در ارتباط با پذیرش و چاپ مقالات نیاز است که چند نکته کلی را درک کنید.
آمارهای موجود نشان میدهد که تعداد مقالات و خروجی‌های علمی و آکادمیک در سالهای اخیر توسعه چشم‌گیری داشته است و این رشد علمی چیزی در حدود 8-9 درصد در سال است. اما تمامی این مقالاتی که سالانه از طرف ژورنالهای مختلف پذیرش گرفته و چاپ می‌شوند لزوما دانش جدیدی را ارائه نمیکنند.
به عبارت دیگر تعداد ایده‌های جدیدی که سالانه منتشر می‌شوند یقینا از تعداد مقالات منتشر شده کمتر است. حال این موضوع برای یک پژوهشگر چه معنایی دارد؟ معنای آن این است که رقابت برای چاپ مقالات بالا رفته و فرآیند آن زمان‌بر و هزینه‌بر میشود چرا که مقالات از نظر ظاهری و محتوایی بسیار شبیه به هم هستند و فاکتورهای دیگری در پذیرش و چاپ مقالات علمی تاثیر گذاشته و به همین دلیل رقابت افزایش می‌یابد.
نکته دوم مربوط به تخصصی‌تر شدن علوم و ژورنالهای چاپ کننده مقالات است. اگر به مقالات چاپ شده در سالهای 1980 یا 1970 نگاه مختصری بیاندازید متوجه خواهید شد که اکثریت آنها بر روی عناوین و مباحث کلی در یک شاخه علمی به تحقیق و پژوهش پرداخته اند و بیشتر جنبه تئوری پردازانه دارند.
برای مثال مقاله‌ای در مورد اصول مبانی رفتار سازمانی در سال 1972 به چاپ رسیده است که به ایده پردازی و نظریه سازی در مورد رفتار سازمانی و فعالیت سازمان‌های خصوصی و دولتی میپردازد. اما در حال حاضر رشته رفتار سازمانی تبدیل به یک شاخه علمی و پژوهشی جداگانه شده است که هزاران گرایش و شاخه علمی دیگر زیر مجموعه خود دارد و پژوهشگران هر کدام در یکی از این حوزه‌ها تخصص دارند. موضوع تخصصی‌تر شدن علوم موجب شده است که داوران و ژورنالها نیز به صورت تخصصی‌تر و دقیق‌تر اقدام به بررسی و چاپ مقالات علمی کنند و در نتیجه فرآیند پذیرش و چاپ را برای پژوهشگران دشوارتر کنند.
سومین نکته و مهمترین تغییر در حوزه مخاطبان و مردم رخ داده است که به صورت گسترده‌ای در جستجوی مطالب علمی بوده و قصد دارند از یافته‌های جدید مطلع باشند. شاید یکی از مهمترین عواملی که موجب شده است داوران، ژورنالها و اساتید نسبت به پذیرش و چاپ مقالات علمی سخت‌گیرانه تر رفتار کنند، مردم هستند.
در سالهای اخیر با توسعه اینترنت و گسترش پایگاه‌های علمی مثل امرالد (Emerald)، الزویر (ٍElsevier)، تیلور اند فرانسیس (Taylor and Francis) و غیره ، مخاطبان این ژورنالها به تدریج افزایش پیدا کرده و ژورنالها سعی کردند برای جلب نظر مردم کارهای با کیفیت‌تر و جذاب‌تری به چاپ برسانند. به همین دلیل با گذشت زمان و با افزایش تعداد مخاطبان، ژورنالها نیز نسبت به فرآیند پذیرش و چاپ مقالات سختگیرتر شدند چرا که به دنبال جذب مخاطبان بیشتری هستند.
حال که دلیل اصلی سخت شدن فرآیند پذیرش و چاپ در ژورنالها را متوجه شدیم نوبت به آن رسیده است که دلایل اصلی ریجکت و یا پذیرش را با هم بررسی کرده و راه حل‌های کاربردی برای افزایش شانس پذیرش و چاپ مقاله را ارائه نماییم.
بر اساس تحقیق انجام گرفته توسط پایگاه علمی الزویر (Elsevier) بر روی داوران ژورنالهای مختلف، 8 دلیل اصلی از طرف این افراد برای پذیرش مقاله مطرح شده است که عبارتند از:
فراهم کردن یک دیدگاه روشن (insight) در مورد یک موضوع مهم: این بینش روشن ممکن است در برگیرنده یک توضیح دقیق و قابل فهم در مورد مشکلی باشد که برای مدت ها در جامعه بدون راه حل باقی مانده و یا تفسیر داده‌های درون مقاله به شکلی کاربردی و ساده برای مخاطب شود.
راه حل‌های کاربردی برای مدیران و تصمیم گیرندگان: مقالاتی که بتوانند مسیر را برای برنامه‌ریزی و سیاست گذاری مسئولان و تصمیم گیرندگان در کشورهای مختلف تسهیل کننده از جمله پژوهش‌های کاربردی محسوب می‌شوند که احتمال پذیرش و چاپ آنها توسط ژورنالها بسیار بالا می‌رود.
پژوهش‌هایی با تئوری و نظریه قوی: برخی از مقالاتی که در یک حوزه علمی خاص نگارش می‌شوند به دنبال توسعه و بسط دانش در آن حوزه هستند و قصد دارند ابعاد مختلف آن را مورد بررسی قرار دهند. پژوهش‌هایی که بتوانند با بیان نظریات و تئوری‌های نوین در یک شاخه علمی موجب توسعه دانش در آن حوزه شوند از شانس بالاتری برای پذیرش و چاپ برخوردار خواهند بود.
مقالاتی که در برگیرنده سوالات و فرضیات جدید هستند: همانطور که مطلع هستید، سوالات و فرضیات تحقیق موجب جهت دهی به مقاله شما شده و پاسخ به آنها نتایج و خروجی پژوهش را مشخص میکنند. در صورتی که نویسنده مقاله بتواند سوالات و فرضیات نوینی در پژوهش خودش مطرح کند که تا پیش از این توسط کسی مورد بررسی قرار نگرفته است، میتواند یافته‌های جدیدی را ارائه داده و نظر داوران را برای پذیرش و چاپ مقاله جلب کند.
روش تحقیقی متناسب با موضوع و پیاده شده به شکلی صحیح: در صورتی که فرد نگارنده از روش گردآوری داده‌ها، نمونه‌گیری و یا تحلیل نامناسبی استفاده کرده باشد، نشان‌دهنده این موضوع است که تحقیق وی نتایج قابل قبول و قابل اتکایی ندارد و به‌راحتی توسط داوران ریجکت خواهد‌شد.
هماهنگی بین بخش روش تحقیق و نتیجه‌گیری: یکی از مهمترین بخش‌ها در زمان نگارش مقاله علمی، بخش بحث و نتیجه‌گیری است. در این بخش پژوهشگر میبایست درک درستی از آمار داشته و اعداد و ارقام بدست آمده حاصل از نرم افزار آماری را به درستی تفسیر و تحلیل نماید. اگر تفسیر جداول و نمودارها به درستی انجام نپذیرد، در نهایت یافته‌های تحقیق گمراه کننده بوده و کاربردی نخواهد داشت.
ایجاد ارتباط بین نتایج تحقیق شما و پژوهش های گذشته: شاید از کنار این موضوع به سادگی گذر کرده باشید اما بیان نتایج پژوهش‌های پیشین موجب اعتبار بخشی به پژوهش شما شده و در حقیقت مهر تاییدی برای آن محسوب میشود. برای مثال اگر یافته‌های تحقیق شما نشان دهد که با پژوهش‌های انجام گرفته توسط چندین نویسنده دیگر در حوزه تخصصی شما مطابقت و هماهنگی دارد، در این شرایط داوران و هیئت ارزیاب در ژورنال بسیار سریعتر با یافته‌های پژوهش شما اعتماد کرده و مقاله به چاپ می‌رسد.
مقاله خط سیر خوبی داشته باشد: منظور از این موضوع این است که هماهنگی و انسجام خوبی بین تمامی بخش‌های مقاله از جمله ادبیات موضوع، روش تحقیق، فرضیات، بیان مسئله، نتیجه‌گیری و سوالات تحقیق وجود داشته‌باشد. همین موضوع موجب قابل فهم شدن و جلوگیری از سردرگمی مخاطب خواهد شد.
راهنمای ارسال مقاله علمی به مجلات داخلی و خارجی
یکی از اصلی‌ترین بخش‌ها در فرآیند پذیرش و چاپ مقاله مرحله‌ای است به‌نام انتخاب ژورنال هدف. انتخاب ژورنال نیاز به صرف زمان و مطالعه زیادی دارد و میبایست فاکتورهای مختلفی را مورد بررسی قرار دهید. از جمله این فاکتورها میتوان مدت زمان چاپ، اعتبار ژورنال، پولی بودن یا نبودن ژورنال، کیفیت مقاله شما، ارتباط عنوان تحقیق شما با حوزه پژوهشی ژورنال و غیره اشاره کرد که در سرفصل بعدی به تفصیل در مورد آن صحبت خواهیم کرد.
اما برای افزایش شانس پذیرش و چاپ، یکی از اصول اولیه رعایت قوانین نگارشی و چاپی در ژورنال مورد نظر است. پس از اینکه ژورنال مورد نظرتان را انتخاب کردید نوبت آن رسیده است که پیش از سابمیت به بخش راهنمای نویسندگان یا Instruction For Author بروید. در واقع مقاله ما بايد در چارچوب مجله هدف تنظيم شود، در غير اين صورت مقاله از جانب سردبير برگشت داده خواهد شد. در این بخش روش فرمت بندی و نحوه آماده سازی مقاله برای سابمیت وجود دارد که به صورت دقیق تهیه و در اختیار نویسندگان قرار گرفته است.
در صورتی که بدون مطالعه این بخش مقاله خودتان را سابمیت کنید به احتمال زیاد توسط سردبیر در همان مرحله مقدماتی ریجکت میشود. اما برای اینکه شانس پذیرش و چاپ را بالاتر ببرید و تاثیر مثبتی بر روی سردبیر داشته باشید سعی کنید تمام دستورالعمل را به درستی اجرا کنید. دستورالعمل تنظیم مقاله شامل مواردی مثل فاصله بین خطوط، فونت نگارش، نحوه جدول بندی، نحوه صحیح رفرنس‌دهی، چگونگی آماده سازی چکیده و غیره میشود.
نكته مهم: سعی کنید پیش از شروع نگارش مقاله، ژورنال هدف را انتخاب کنید و از ابتدا مطالب آن را در قالب درخواستی مجله تهیه و تدوین نمایید.
صفحه عنوان
یکی دیگر از فرآیندهای ضروری قبل از سابمیت مقاله که معمولا اطلاعات مربوط به آن در بخش Instruction for Author وجود دارد، آماده سازی صفحه عنوان است. بسیاری از ژورنالها قبل از سابمیت مقاله از شما درخواست میکنند تا یک فایل جداگانه تهیه کرده و آن را به همراه مقاله اصلی سابمیت کنید. حال این فایل جداگانه چیست و تهیه آن چه ضرورتی در فرآیند پذیرش و چاپ مقاله دارد؟. این فایل جداگانه که صفحه عنوان یا Title Page نام دارد اطلاعات کلی در مورد عنوان تحقیق و نویسندگان را به ژورنال ارائه میدهد. برای آماده سازی صفحه عنوان میبایست موضوع تحقیق را در بالای صفحه آورده و در زیر آن با فونت کوچک‌تر نام نویسندگان مقاله را به ترتیب میزان مشارکت در تحقیق بیان نمایید. پس از آن افیلیشن (Affiliation) که شامل ایمیل و رتبه علمی و دانشگاه نویسندگان است ذکر میشود. در بخش انتهایی و پاورقی صفحه عنوان نیز نام نویسنده مسئول یا Corresponding Author بیان خواهد شد. ضرورت تهیه صفحه عنوان (Title Page) از این جهت است که موجب میشود داوران اطلاعی از نام نویسندگان نداشته باشند و تعصب و پیشداوری در فرآیند ارزیابی آنها تاثیر نگذارد و Blind Review به درستی انجام گیرد.
نكته مهم: توجه داشته باشید که پس از ارائه فایل به سردبیر ژورنال و مشخص شدن ترتیب و اسامی نویسندگان در صفحه عنوان دیگر امکان تغییر یا اضافه کردن شخص جدید به لیست نویسندگان وجود نداشته و در صورتی که بخواهید این کار را انجام دهید ممکن است فرآیند پذیرش و چاپ مقاله شما با مشکلات جدی مواجه شود.
آماده‌سازی قبل از ارسال
همواره به نویسندگان مقلات علمی که زبان اول آنها انگلیسی نیست توصیه میشود که محتوای پژوهش خودشان را از نظر گرامر و دستور زبان بررسی کنند. یکی از عواملی که احتمال ریجکت مقاله شما را بالا می‌برد، وجود غلط‌های املایی و نگارشی زیاد در متن اصلی مقاله است که در نهایت کیفیت کار شما را زیر سوال خواهد برد. سعی کنید برای ویرایش ادبی و گرامری چند مرحله خودتان پژوهش مورد نظر را توسط نرم افزارهای ادیتور زبان انگلیسی مانند Grammarly بررسی کرده و در نهایت برای انجام اصلاحات پایانی کار را به یک فرد با تجربه و مسلط به زبان انگلیسی واگذار کنید.
تهيه نامه همراه cover letter
نامه همراه یا Cover Letter یک فایل جداگانه است که به همراه مقاله در ژورنال مورد نظرتان سابمیت شده و هدف شما از نگارش مقاله و چاپ آن را برای سردبیر ژورنال تشریح میکند. نامه همراه ممکن است برای برخی از ژورنالها ضروری بوده و برای برخی دیگر اختیاری باشد. ولی نگارش و تهیه کاورلتر به شما کمک میکند که بتوانید تاثیر مثبتی بر سردبیر ژورنال گذاشته و وی را متقاعد به پذیرش و چاپ مقاله کنید. در صورتی که فرمت خاصی برای نگارش آن در ذهن ندارید میتوانید نمونه‌های آن را مشاهده کرده و با محتوای کلی آن آشنا شوید. سعی کند قبل از نگارش سایت ژورنال را در مورد وجود یا عدم وجود یک قالب استاندارد برای نگارش بررسی نمایید.
ارسال مقاله به مجله submit
پس از انجام تمامی مراحل ذکر شده نوبت به سابمیت مقاله می‌رسد که در بیشتر ژورنالها به شکل آنلاین است. در همین راستا می بایست فایل اصلی مقاله را به همراه فایل های ضمیمه در سایت ژورنال بارگزاری کنید. البته برخی از ژورنال ها برای تسریع در فرایند سابمیت ممکن است از شما درخواست کنند که فایل‌های مربوط به مقاله‌تان را از طریق آدرس ایمیل برایشان ارسال کنید. این آدرس ایمیل معمولا در بخش Instruction for Author در تمامی ژرورنال‌ها وجود دارد که نحوه صحیح سابمیت مقاله را در آن بیان میکنند. مراحل آنلاین سابمیت مقاله در تمامی ژورنالها یکسان بوده و پس از ثبت نام اولیه میبایست به ترتیب نام نویسندگان، چکیده، واژگان کلیدی و در نهایت فایل‌های آماده شده را بارگزاری نمایید. پس از اتمام سابمیت مقاله به صورت آنلاین یک صفحه اختصاصی در اختیار شما قرار میگیرد که به واسطه آن میتوانید، وضعیت داوری و پذیرش مقاله تان را بصورت مداوم چک کنید.
روند بررسی و داوری مقاله
یکی از استرس آورترین مراحل در چاپ مقاله مربوط به داوری و اعلام نتیجه آن میشود. حال که مقاله خودتان را با موفقیت سابمیت کرده‌اید نوبت آن رسیده که منتظر پاسخ ژورنال بمانید. فرآیند پیدا کردن داور و بررسی مقاله ممکن است بسته به ژرونال‌های مختلف و سطح کیفی و علمی آنها بین 1 تا 6 ماه به طول بیانجامد و حتی در شرایط معدودی نیز مشاهده شده که داور برای ارزیابی مقاله شما پیدا نمی‌شود. توجه داشته باشید که تعداد ژورنالهای معتبری که فرآیند داوری و اعلام نتیجه آنها کمتر از یک ماه زمان می‌برد بسیار انگشت شمار بوده و معمولا پر هزینه هستند. بنابراین سعی کنید در مورد داوری مقاله صبور باشید و در صورتی که فرآیند داوری مقاله بیشتر از زمان یاد شده به طول انجامید حتما با سردبیر ژورنال تماس بگیرید.
نتایج داوری مقالات معمولا چهار حالت کلی را شامل می‌شوند: (1) ریجکت (Reject): مقاله شما از نظر محتوایی و کیفیت قابلیت لازم برای چاپ در ژورنال مورد نظر را ندارد، (2) پذیرش با اصلاحات زیاد (Accept with major revise): مقاله شما از نظر محتوایی و کیفی قابلیت چاپ را دارد ولی نیاز به اعمال تغییرات اساسی در ساختار و چهارچوب کلی تحقیق وجود دارد، (3) پذیرش با اصلاحات کم (Accept with minor revise) مقاله شما کیفیت بسیار مناسبی دارد اما نیاز است که تغییرات اندکی در آن اعمال شود و (4) پذیرش (Accept) مقاله شما کاملا مناسب و آماده چاپ است.
زمان داوری
زمان داوری در ژورنالهای مختلف متفاوت بوده و نباید آن را با پذیرش و چاپ اشتباه گرفت. معمولا ژورنالهای ISI و ژورنالهای زیر مجموعه امرالد (Emerald)، الزویر (ٍElsevier)، تیلور اند فرانسیس (Taylor and Francis) و غیره زمان داوری بسیار طولانی و معمولا دقیقی دارند. این ژورنالها حتی پس از داوری زمان زیادی را صرف آماده سازی برای چاپ مقاله میکنند که به طور کلی فرآیند داوری و چاپ مقاله ممکن است یک سال به طول بیانجامد. بسیاری از ژورنالها بعد از چاپ یک مقاله در بخش ابتدایی آن اطلاعاتی را در مورد زمان سابمیت مقاله، زمان داوری و زمان چاپ قرار میدهند تا نویسندگان قبل از سابمیت مقاله با فرآیند پذیرش و چاپ در ژورنال مورد نظر آشنا شوند.
سرنوشت مقاله پس از داوری
مقاله ما پس از داوری در اختيار سردبير قرار مي‌گيرد. سردبير، محوری‌ترين نقش را در تصميم گيري‌ها بر عهده دارد. وضعيت مقاله پس از تصميم سردبير معمولاً به يكي از صورت‌های زير خواهد بود:
- پذيرش براي چاپ
- پذيرش براي چاپ پس از اصلاحات جزئی
- پذيرش براي چاپ پس از اصلاحات كلی
- بررسي مجدد احتمالی براي چاپ پس از اصلاحات اساسی
- بررسي احتمالي برای چاپ در قالب نامه به سردبير يا گزارش كوتاه
- غير قابل چاپ
اصلاح و بازبيني
مجلات خارجي عمدتاً پس از گذشت 6–3 ماه جواب پذيرش، نياز به اصلاح يا رد مقاله را پس از بررسي توسط داوران ارائه مي‌كنند. ممكن است مقاله ما بدون هيچ‌گونه نياز به تغيير مورد پذيرش قرار گيرد، امااين اتفاق كمتر رخ مي‌دهد. اكثر موارد به بازبيني و اصلاح مقاله نياز پيدا مي‌كنيم. به اين مفهوم كه سردبيربا اعلام پذيرش مشروط مقاله، از ما مي‌خواهد تغييرات جزئی يا كلی را كه براساس نظرات داوران براي ما فهرست گرديده است در مقاله اِعمال كنيم تا مقاله ما مجدداً بررسی شود.
در اين صورت معمولاً يك بازه زماني براي ما تعيين مي‌گردد تا اصلاحات مورد نظر را انجام دهيم. اگر مدت زيادي از زمان ارسال‌مقاله مي‌گذرد، مراجع آن را به روز كنيم. حتی‌المقدور سعي كنيم كار اصلاح را پيش از تمام شدن فرصتي كه در اختيارمان گذاشته شده به پايان رسانيم. چنانچه در مورد خاصي، اصلاح آن‌گونه كه مورد نظر مجله است ممكن نیست، مي‌توانيم با سردبير مكاتبه كنيم و دلايل خود را در اين باره ذكر نماييم. پس از اتمام كار، مجدداً مقاله‌مان را با فرض اين‌كه از نو آن را نوشته‌ايم، مورد بررسي قرار دهيم و پس ازكسب اطمينان از اصلاح كليه موارد اشاره شده از سوي داوران، آن را ارسال نماييم.
پذيرش و چاپ مقاله
پس از آن كه مقاله ما مورد پذيرش قرار گرفت، به خودمان تبريك بگوييم. اعتماد به نفس ارزشمندي كه به دست آورده‌ايم را به عنوان نيروي محركه پژوهش‌هاي بعدي‌مان حفظ كنيم، اما هرگز دچار غرور نشويم. روزانه مقالات صدها محقق مانند ما در سراسر جهان پذيرش مي‌شوند. پس از پذيرش مقاله و پيش از چاپ آن، ويرايش نهايي انجام مي‌شود كه گستردگي آن در مجلات مختلف متفاوت است. اين ويرايش شامل غلط گيري املايي، اصلاح علائم نقطه گذاري، روان سازي جملات، رفع ابهامات گـرامري، و بررسي بخش‌هايي است كه احتمال خطا در آنها زياد است. (چكيده، قسمت‌هاي آماري،شكل‌ها، جدول‌ها و مراجع)
در دفتر سردبيري برخي مجلات، برطرف سازي اين گونه اشكالات به ويراستارفني سپرده مي‌شود.پس از اين مرحله، نسخه آماده براي چاپ مقاله در اختيارمان قرار مي‌گيرد تا براي آخرين بار بررسي ونهايتاً آن را تأييد كنيم. در اين مرحله، مقاله‌ما حتي به لحاظ صفحه آرايي، مانند نسخه‌اي است كه درمجله چاپ خواهد شد.
بايد تك تك لغات را آرام و بسيار دقيق بخوانيم تا كليه غلط‌هاي تايپي احتمالي را،به ويژه در جدول‌ها پيدا كنيم. چنانچه اشتباهي در نسخه چاپ شده در مجله يافت شود، مسئوليت آن تماماً بر عهده خودمان خواهد بود. در اين مرحله مجاز نيستيم تغييرات عمده‌اي ايجاد كنيم. حداكثر مي‌توانيم يك يا دو كلمه را تغيير دهيم. برخي از مجلات دستورالعمل‌هاي خاصي براي اصلاح نسخه پيش ازچاپ مقاله دارند كه بايد به آنها دقيقاً عمل كنیم.
رد شدن مقاله Reject
مقاله ما ممكن است بدون داوري و مستقيماً از جانب سردبير رد شود. رد شدن سريع مقاله علل مختلفي دارد و همواره به معناي كم ارزش بودن مقاله‌ما نيست. ممكن است مقاله اصلاً در حيطه علمي موردعلاقه آن مجله نباشد. اين مشكل به ويژه در مورد مجلات تخصصي و فوق تخصصي پيش مي‌آيد كه علاقمند به چاپ موضوعات خاصي هستند.
البته اين احتمال نيز وجود دارد كه سردبير به دليل كهنه وتكراري بودن موضوع مقاله آن را رد كرده باشد. رعايت نكردن نكاتي كه هنگام تنظيم نامه همراه و بخش‌هاي مختلف مقاله گفته شد نيز در رد شدن مقاله بي‌تاثير نيست. اگر مقاله ما پس از بررسي توسط داوران و جمع‌بندي نظرات آنها مردود تشخيص داده شود، سردبير درقالب يك نامه محترمانه ضمن اعلام اين مطلب، نظرات داوران را به ما منعكس مي‌كند. قبل از تلاش مجدد نظرات داوران را به دقت بررسي كنيم و آنها را در مقاله‌مان اعمال کنیم.
داوران بدون اين‌كه نياز باشد از آنها تشكر كنيد، مقاله ما را خوانده‌اند و عيب و ايرادات آن‌را گرفته‌اند. از اين بابت خوشحال باشيم و بدانيم كه در صورت ارسال مجدد به مجله ديگر، شانس چاپ مقاله مان بيش‌تر مي‌شود. حتي توصيه مي‌شود چنانچه زمان به ما اجازه مي‌دهد، ابتدا مقاله‌مان را براي مجله‌اي كه عامل تأثير نسبتاً بالايی دارد و هر مقاله آن توسط چند داور بررسي مي‌شود، بفرستيم تا از جانب داوران مورد بررسي قرار گيرد، آنگاه (به شرطی كه سريعاً رد نشده باشد) با اعمال نظرات ارائه شده از سوي داوران، مقاله را برای مجله‌ای با عامل تأثير كم‌تربفرستيم.
اين كار، شانس پذيرش را افزايش مي‌دهد. نوشتن نامه به سردبير با هدف عوض كردن تصميم و يا اعتراض نسبت به نظر داوران، معمولاً مشكل را حل نمي‌كند و به اعتبار ما نيز لطمه مي‌زند. چنانچه حدس مي‌زنيم داور مربوطه در چندين مورد دچار اشتباه شده يا گمان مي‌كنيم سوء تفاهم كوچكي پيش‌آمده است، مي‌توانيم نامه محترمانه‌ای به سردبير بفرستيم و استدلال خود را مطرح كنیم. ما مجاز هستيم هر زمان كه صلاح بدانيم، مقاله‌ای را كه ارسال كرده‌ايم، با ارسال يك نامه به سردبيرباز پس بگيريم، هرچند اين كار اعتبار ما را نزد مجله مورد نظر مخدوش می‌كند.
پلاجریسم - IEEE - روش رفرنس دهی Chicago