حساب کاربری اسکوپوس
شبکه‌های اجتماعی مختلفی وجود دارد که پژوهشگران و محققان می‌توانند برای خود نمایه ایجاد کنند و انتشارات علمی خود را بارگذاری کنند. یکی از این شبکه‌ها، اسکوپوس است که زیر نظر انتشارات الزویر است و مقالات و مجلات بسیار زیادی را پوشش می‌دهد. در این مقاله در رابطه با حساب کاربری اسکوپوس و کاربردهایش صحبت می‌کنیم.[1]

اسکوپوس یکی از نمایه‌های استنادی معتبر بین‌المللی است که در آدرس http://www.scopus.com و از طریق اشتراک در دسترس می‌باشد. این بانک اطلاعاتی حیطه‌های علوم شامل علوم زیستی، فناوری، پزشکی، علوم اجتماعی و هنر را در برمی‌گیرد. Scopus پایگاه داده انتزاعی و استنادی Elsevier است که در سال 2004 راه‌اندازی شد.

Scopus تقریباً 36,377 عنوان (22,794 عنوان فعال و 13,583 عنوان غیرفعال) از تقریباً 11,678 ناشر را پوشش می‌دهد که از این تعداد 34,346 عنوان مقالاتی هستند که در زمینه علوم اجتماعی، علوم فیزیکی و علوم بهداشتی مورد بررسی قرار گرفته اند. همه مجلات تحت پوشش پایگاه داده اسکوپوس هر ساله با توجه به چهار نوع معیار کیفیت عددی برای هر عنوان، از نظر کیفیت بررسی می‌شوند. این معیارها h-Index، CiteScore، SJR (رتبه مجله SCImago) و SNIP هستند.

اسکوپوس برای هر نویسنده، یک پروفایل هم ارائه می‌دهد که اطلاعات مهمی را در بردارد مانند affiliation (وابستگی به دانشگاه یا مؤسسات دیگر) تعداد آثار چاپ شده و اطلاعات کتابشناسی آن‌ها، مراجع و تعداد استنادهایی که هر یک از مقالات دریافت کرده است. هم‌چنین اسکوپوس شناسه اچ را برای نویسنده حساب می‌کند. کاربرانی که ثبت‌نام کرده‌اند می‌توانند در حساب کاربری خود این قابلیت را فعال کنند که اگر در پروفایل کاربری، تغییری ایجاد شد به آن‌ها گزارش شود.[2]

زمانی که یک محقق، موفق به انتشار مقاله‌ای بشود می‌تواند در اسکوپوس برای خودش نمایه ایجاد کند؛ اما یک شرط دارد: "مقاله در مجله‌ای منتشر شده باشد که قبلاً در اسکوپوس ایندکس شده باشد." پس اگر کسی نویسنده یک مقاله در مجله علمی پژوهشی ایرانی باشد، نمی‌تواند در اسکوپوس نمایه ایجاد کند. این یکی از ویژگی‌های اسکوپوس است و سایر شبکه‌های اجتماعی آکادمیک این ویژگی را ندارند، مثلاً در وب‌سایت ریسرچ گیت برای ایجاد نمایه نیاز نیست که قبلاً مقاله‌ای منتشر کرده باشید.[3]

زمانی که شخصی در اسکوپوس برای خودش نمایه ایجاد کند در پایان یک SCOPUS ID به او تعلق می‌گیرد؛ اما این آیدی چه فایده‌ای دارد؟ گاهی اوقات پیش می‌آید که نام لاتین نویسنده‌ای در مقالات متفاوت، فرق می‌کند:

مثلاً در مقاله‌ای اسم یک نویسنده John Smith و در مقاله دیگری اسمشJohn Smit نوشته شده است. داشتن اسکوپوس آیدی به نویسنده اجازه می‌دهد تمام مقالاتی که متعلق به آن شخص هست ولی با حروف لاتین متفاوتی نوشته‌شده را در نمایه‌اش بارگزاری کند و به‌راحتی برای همه‌ی مقالات خود ادعای نویسنده بودن کند و امتیاز هیچ‌کدام از مقالات خود را صرفاً به خاطر اشتباه در نگارش نام خود از دست ندهد.[1]

Scopus شامل موارد زیر است:

بیش از 22000 ژورنال، از 5000 ناشر،150000 جلد کتاب،69 میلیون رکورد، با کامل‌ترین پوشش از سال 1996 به بعد70000 پروفایل سازمانی،12 میلیون پروفایل نویسنده

 
چطور نمایه اسکوپوس ایجاد کنیم؟
هر محقق با داشتن حداقل یک مقاله در، Scopus دارای کد شناسایی منحصربه‌فرد (Author ID) و آدرس پروفایل در Scopus می‌شود. مراحل ایجاد پروفایل عمومی در ادامه بیان‌شده است.

1.ورود به پایگاه www.Scopus.com
2. جستجوی محقق بر اساس نام و نام خانوادگی از بخش Author Search

  • بدون محدود کردن به وابستگی سازمانی
  • در صورت نیاز باید جستجو با اسامی متعددی که در مقاله‌های مختلف داشته‌اند تکرار شود(برای جستجوی بهتر، از عملگرهای * یا؟ استفاده شود)

3. تصحیح و تکمیل اطلاعات در صورت نیاز

SCOPUS ACCOUNT 1

Scopus Author Identifier

بسیاری از نویسندگان اسامی مشابه دارند که این تشابه مشکلاتی را در زمینه تشخیص نویسندگان و آثار ایشان به وجود می‌آورد. Scopus Author Identifier کدی است که برای هر نویسنده به شکل منحصربه‌فرد توسط اسکوپوس اختصاص داده می‌شود. درواقع، این کد به شما کمک می‌کند که اسامی یک نویسنده را که به اشکال مختلف نوشته‌شده و یا با وابستگی‌های مختلف نمایه شده است در زیر یک کد منحصربه‌فرد قرار گیرد. به‌این‌ترتیب شما می‌توانید نویسندگان با اسامی مشابه را از یکدیگر متمایز کنید.[4]

به كمك Scopus ID می‌توان بین مقالات چاپ‌شده به‌وسیله افراد با نام‌های مشابه تمايز قايل شد. براي اينكه پروفايل شما به‌عنوان نويسنده مقاله در اسكوپوس كامل باشد بايد مطمئن شوید كه مقالاتي كه شما نويسنده آن می‌باشید در اسكوپوس متعلق به یک Author ID واحد می‌باشد؛ زیرا تنها در این صورت است که هر استنادي كه به مقالات شما در بانک اطلاعاتی Scopus داده شود براي شما محاسبه خواهد شد. ممکن است بعضي از مقالات شما در Scopus ، تحت یک نام واحد و در يک Profile يکتا درج نشده باشد. این امر موجب می‌شود که شاخص‌های علم‌سنجی شما نظیر تعداد مقالات نمایه شده، تعداد استنادات دریافت شده، شاخص اچ و سایر شاخص‌ها کمتر از مقدار واقعی آن‌ها نمایش داده شود.[5]

ازآنجاکه سامانه علم‌سنجی اعضاي هیات علمي (ISID) اطلاعات علم‌سنجی شما را از پروفايلي در اسکوپوس که بیشترين مقالات شما را پوشش می‌دهد گردآوري می‌کند، مقالات قرارگرفته شما در ساير گروه‌های Affiliation و يا اَشکال نوشتاري نام و فامیل شما در آن محاسبه نمی‌شود. بدين منظور لازم است Profile هاي متعدد خود را در بانک اطلاعاتي Scopus با يکديگر ادغام و يکپارچه (Merge) نمايید.

Scopus همچنین نمایه‌های نویسنده را ارائه می‌دهد که وابستگی‌ها، تعداد انتشارات و داده‌های کتابشناختی آن‌ها، مراجع و جزئیات مربوط به تعداد استنادهایی که هر سند منتشرشده دریافت کرده است را پوشش می‌دهد. دارای ویژگی‌های هشداردهنده است که به کاربران ثبت‌نام‌شده اجازه می‌دهد تا تغییرات یک نمایه را دنبال کنند و امکان محاسبه h-index نویسندگان را فراهم می‌کند. در سال 2016 یک وب‌سایت رایگان به نام ScopusCiteScore معرفی شد که داده‌های استنادی را برای همه 25000 عنوان فعال مانند مجلات، مقالات کنفرانس و کتاب‌ها در Scopus ارائه می‌کند و جایگزینی برای ضریب تأثیر ارائه می‌کند. شناسه‌های Scopus برای نویسندگان فردی را می‌توان با شناسه دیجیتال غیراختصاصی ORCID ادغام کرد. در سال 2018، Scopus با استفاده از داده‌های Unpaywall، اطلاعات جزئی در مورد وضعیت دسترسی باز آثار را جاسازی کرد.

شناسه نویسنده Scopus به شما امکان می‌دهد تا انتشارات خود را که در پایگاه استنادی Scopus نمایه شده‌اند ردیابی کنید و گزارش‌های متریک بسازید. شما می‌توانید از Scopus برای پیگیری نتایج سایر پژوهشگران و مؤسسات و شناسایی همکاران بالقوه و جستجو برای محققان، نشریات، مجلات و مؤسسات استفاده کنید.

اسکپوس امکان جستجو در مقالات (Article-in-press) مقالاتی که برای چاپ، پذیرش شده‌اند ولی هنوز به مرحله چاپ نرسیده‌اند را نیز فراهم کرده است. این پایگاه دارای امکان جستجوی کلیدواژه در فیلدهای مختلف جستجو از طریق نام نویسنده، جستجو از طریق وابستگی سازمانی و جستجوی پیشرفته را دارا است. پوشش موضوعی اسکپوس علوم زیستی، پزشکی، علوم پایه، مهندسی، علوم انسانی و غیره می‌باشد. Scopus برای پشتیبانی از روشی که کاربران برای انجام تحقیق ترجیح می‌دهند ساخته‌شده است. محققان می‌توانند:با یافتن مقالات و نویسندگانی که بیشترین استناد را دارند، موارد جدید و تازه در یک حوزه تحقیقاتی را بررسی کنند. و با تمایز گذاشتن بین نویسندگانی با نام‌های مشابهفرد مناسب را پیدا کنند. با تنظیم هشدارهای جستجو و استناد با استفاده از RSS، به روز باشند.[6]

نظرات کاربران در مورد اسکوپوس

"به‌عنوان یک محقق که یک پیشنهاد کمک مالی می‌نویسد، باید بتوانید زمینه‌هایی را که به‌تازگی موردتوجه قرارگرفته اند شناسایی کنید. Scopus دارای "دید محیطی" فوق‌العاده‌ای برای یافتن جواهرات پنهانی است که نادیده گرفته شده‌اند."

Scopus پیچیده و قابل‌اعتماد است. مسیرها منطقی هستند و کاربران در لایه‌های گیج‌کننده مانند برخی پایگاه‌های داده دیگر گرفتار نمی‌شوند. ویژگی هشدار برای محققان جدی ضروری است.

Scopus Citation Tracker به محققان اجازه می‌دهد تا آنچه را که در یک زمینه تحقیقاتی جدید است دنبال کنند و روندها را مشاهده کنند. کاربر می‌تواند همه خروجی‌های یک نویسنده، مقالات مختلف در یک حوزه موضوعی یا مقالات منتشرشده از یک سال یا گروهی از سال‌های خاص را ارزیابی کند.Scopus دارای ابزارهای هوشمند برای ردیابی، تجزیه‌وتحلیل و تجسم تحقیقات است.[7]

آیا Scopus ID همان ORCID است؟

داشتن شناسه نویسنده Scopus این امکان را می‌دهد که به‌راحتی لیستی از انتشارات خود را ببینید و معیارهای استناد مانند معیارهای شاخص h، تعداد استنادها، انتشارات و نویسندگان مشترک را مشاهده کنید. شناسه نویسنده Scopus را می‌توان به ORCID پیوند داد تا انتشارات را بتوان به ORCID وارد کرد.

چرا اسکوپوس مهم است؟

SCOPUS ACCOUNT 2

خلاصه
Scopus برای یافتن اطلاعات مورد نیاز دانشمندان طراحی شده است. سریع، آسان و جامع، Scopus پشتیبانی برتر از فرآیند تحقیق ادبیات را فراهم می‌کند. مهم‌تر از همه، به شما این امکان را می‌دهد که از منابعی که کتابخانه شما روی آن‌ها سرمایه‌گذاری کرده است، نهایت استفاده را ببرید. Scopusاز بزرگ‌ترین پایگاه‌های ﭼﮑﯿﺪه و اﺳﺘﻨﺎدی و ﺑﺎ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺑﺎﻻﺳﺖ ﮐﻪ اﺑﺰار ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ آﻧﺎﻟﯿﺰ و ﻧﻤﻮدارﺳﺎزی ﺗﺤﻘﯿﻖ را دارد.Scopus ﺣﺪود 70 ﻣﯿﻠﯿﻮن رﮐﻮرد از 5000 ﻧﺎﺷﺮ از ﺳﺎل 1960 ﺗﺎ زﻣﺎن ﺣﺎﺿﺮ را به‌صورت روزآﻣﺪ اراﺋﻪ می‌دهد. اﯾﻦ ﭘﺎﯾﮕﺎه ﺑﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﻣﯿﺎن رﺷﺘﻪای وﺳﯿﻊ ﺧﻮد، ﻣﺠﻼت ﻋﻠﻤﯽ، ﮐﺘﺐ و ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﻘﺎﻻت ﮐﻨﻔﺮاﻧﺴﯽ را در زﻣﯿﻨﻪﻫﺎی ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژی، ﭘﺰﺷﮑﯽ، ﻋﻠﻮم اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﻫﻨﺮ و ﻋﻠﻮم اﻧﺴﺎﻧﯽ اراﺋﻪ ﻣﯽدﻫﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﻣﮑﺎن ﺟﺴﺘﺠﻮ در ﺛﺒﺖاﺧﺘﺮاﻋﺎت را ﻧﯿﺰ ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﭘﯿﻮﻧﺪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﻪ ﻣﺘﻦ ﮐﺎﻣﻞ ﻣﻘﺎﻻت، اﯾﻦ ﭘﺎﯾﮕﺎه را ﺑﻪ ﯾﮑﯽ از اﺑﺰارﻫﺎی ﺳﺮﯾﻊ و ﺟﺎﻣﻊ ﺑﺮای ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﺮده اﺳﺖ. اسکوپوس به سرعت تحقیقات مرتبط و معتبر را پیدا می‌کند، متخصصان را شناسایی می‌کند و دسترسی به داده‌های قابل‌اعتماد، معیارها و ابزارهای تحلیلی را فراهم می‌کند. پس از ثبت اولین مقاله از هر شخص که در اسکوپوس نمایه شود، حساب کاربری وی به‌طور خودکار در این سایت ایجاد می‌گردد.

خلاصه فواید داشتن نمایه در اسکوپوس
با داشتن نمایه اسکوپوس امکان لینک کردن نمایه‌های مختلف فراهم می‌شود برای مثال اگر فردی در گوگل اسکالر و پابمد و اسکوپوس نمایه داشته باشد می‌تواند این نمایه‌ها را به هم لینک بکند.
دسترسی، مدیریت و ایجاد تغییرات و اصلاحات در نمایه اسکوپوس محقق به‌راحتی امکان‌پذیر هست و نیاز به دسترسی به پایگاه‌های استنادی ندارد.
داشتن نمایه باعث می‌شود محقق بیشتر دیده شود و مقالاتش بیشتر خوانده شوند و درنتیجه استناد به مقالاتش بیشتر شود. داشتن نمایه کمک می‌کند متخصصان و محققان هر حوزه‌ای راحت‌تر باهم ارتباط بگیرند و زمینه همکاری‌های آتی فراهم می‌شود.
حل مشکلات مربوط به افراد دارای نام و نام خانوادگی دو قسمتی یا مشابه با افراد دیگر از مهم‌ترین فایده‌های داشتن شناسه اسکوپوس هست.
در اسکوپوس این امکان فراهم هست که نمایه محققان مدنظر را دنبال بکنیم و به‌طور خودکار، از جدیدترین انتشارات علمی آن‌ها از طریق ایمیل باخبر شویم.
ایجاد نمایه اسکوپس باعث می‌شود تمام تولیدات علمی یک محقق، اچ ایندکس، نویسندگان همکار، تعداد استنادات علمی، فیلد تحقیقاتی و … در صفحه‌اش قابل‌مشاهده باشد؛ که این موضوع دو فایده دارد: هم خود محقق می‌تواند مدیریت راحت‌تری بر انتشارات علمی خود داشته باشد و هم سایر افراد به‌طور یکجا و کامل انتشارات علمی آن محقق رو ببینند و راحت‌تر کیفیت و کمیت مقالات آن محقق را داوری بکنند.

مراجع

1. Burnham JF. Scopus database: a review. Biomedical digital libraries 2006; 3(1):1-8.

2. Goodman D. Web of Science (2004 version) and Scopus. The Charleston Advisor 2005; 6(3):5-5.

3. Goodman D. Update on scopus and web of science. The Charleston Advisor 2007; 8(3):15-15.

4. Fingerman S. Web of Science and Scopus: Current features and Capabilities. Issues in science and technology librarianship 2006; (48).

5. Salisbury L. Web of Science and Scopus: A comparative review of content and searching capabilities. The Charleston Advisor 2009; 11(1):5-18.

6. Guz AN, Rushchitsky J. Scopus: A system for the evaluation of scientific journals. International Applied Mechanics 2009; 45(4):351-362.

7. Mongeon P, Paul-Hus A. The journal coverage of Web of Science and Scopus: a comparative analysis. Scientometrics 2016; 106(1):213-228.

 Google scholar - اهمیت ویراستاری مقاله - ژورنال ها

هر کتاب، مقاله، محتوا، مطلب یا متنی را که قصد دارید به صورت آنلاین یا در قالب کاغذی با دیگران به اشتراک بگذارید باید قبل از در دسترس عموم قرار گرفتن، ویراستاری کنید. ویراستاری تضمین کننده این امر است که مقاله یا مطلب مورد نظر شما در بالاترین کیفیت محتوایی ممکن در دسترس عموم قرار گرفته و مخاطبان در درک و ارزیابی آن با مشکل روبرو نخواهند شد. اما فرآیند ویراستاری نیز در انواع و اشکال مختلف انجام شده و هر کدام از آنها مختص بهبود و تقویت مقاله در یک بخش منحصر به فرد است. اما به یاد داشته باشید که انواع مختلف ویراستاری که در این سرفصل بیان خواهیم کرد مرحله به مرحله و مربوط به فرآیند کلی ویراستاری است. در سرفصلهای پیشین به تفصیل در مورد ویراستاری ظاهری، ویراستاری محتوایی و ویراستاری دستوری صحبت کردیم. اما در این مطلب قصد داریم شما را با انواع ویراستاری مقالات علمی بیشتر آشنا کرده و اهمیت آن را برای شما بیان کنیم. انواع ویراستاری عبارتند از:

1. ویراستاری توسعه ای (Developmental Editing): این نوع از ویراستاری که به عنوان ویراستاری مفهومی (Conceptual Editing) نیز شناخته می شود به دنبال توسعه و اصلاح ساختاری محتوای مقاله است. اضافه کردن مفاهیم جدید و حذف مطالب نامربوط به ساختار و هدف تحقیق از فرآیندهای مربوط به ویراستاری توسعه ای است. 

2. ویراستاری ارزیابی (Evaluation Edition): این نوع ویراستاری که با عنوان آنالیز پیش نویس (Manuscript Critique) نیز شناخته می شود به دنبال بررسی کیفیت مقاله در همه جنبه های ساختاری، معانی و مفاهیم است. این نوع از ویراستاری معمولا در ابتدای مقاله و با هدف ارزیابی و تهیه یک پیش نویس از تغییرات مورد نیاز مقاله انجام می شود.

3. ویراستاری محتوایی (Content Editing): برخلاف ویراستاری توسعه ای و ارزیابی که به دنبال تغییر و اصلاح کلیات تحقیق است، در ویراستاری محتوایی هدف پژوهشگر بررسی کلمه به کلمه و تغییر متن و جملات است. هدف اصلی از ویراستاری محتوا، بهبود وضوح و شفافیت متون و قابل درک کردن آن برای مخاطب است. 

4. ویراستاری کپی (Copy editing): ویراستاری کپی با هدف اصلاح مشکلات نگارشی و گرامری اقدام به بررسی و تغییر محتوای مقاله کرده و سعی میکند پژوهش را از نظر دستوری و زبانی اصلاح نماید. معمولا مقالات نگارش شده به زبان انگلیسی به شدت به این نوع از ویراستاری احتیاج دارند. چرا که در صورت وجود مشکلات نگارشی و گرامری مقاله شما به احتمال زیاد ریجکت خواهد شد.

5. ویراستاری چک لیست (Proof reading): آخرین مرحله در فرآیند ویراستاری و مهمترین نوع ویراستاری یک مقاله ویراستاری چک لیست است. شخص ویراستار پس از انجام تمام مراحل قبلی یک پیش نویس نهایی یا چک لیست تهیه کرده و اقدام به بازنگری پیش از سابمیت مقاله میکند. به یاد داشته باشید که انواع ویراستاری به ترتیب انجام ذکر شده است. بدین معنا که ویراستاری کپی (Copy editing) پیش نیاز ویراستاری چک لیست است و ویراستاری محتوا پیش نیاز ویراستاری کپی خواهد بود.

نگارش مقاله - سابمیت مقاله انتخاب ژورنال

 حسابهای کاربری معروف پژوهشگران
1-حساب کاربری اورکید
اگر خوانندگان نتوانند اثر شما را پیدا کنند یا شما را با فردی با نام مشابه اشتباه بگیرند، چه می‌شود؟ اگر یک دانشگاه، سرمایه‌گذار کمک مالی، یا کارفرمای بالقوه بخواهد فهرست کامل انتشارات شما را ببیند چه می‌شود؟ چگونه آن اطلاعات را به سرعت به اشتراک می‌گذارید؟
شناسه ORCID کوتاه شده نام Open Researcher & Contributor ID به معنای پژوهشگر و مشارکت‌کننده آزاد استو فرصتی منحصربه‌فرد برای حل مشکل ابهام نام نویسنده ارائه می‌دهد.
در اصل شناسه‌ای كه سايت ORCID در اختيار پژوهشگران قرار می‌دهد يك شناسه ديجيتالي 16 رقمي، منحصربه‌فرد و دائمي است كه مخصوص هر نويسنده می‌باشد. پايگاه ORCID به‌منظور برطرف كردن ابهامات نام‌های مختلف يك نويسنده ايجادشده است. پژوهشگران با استفاده از شناسه ORCID می‌توانند كارهاي تحقيقاتي، مقالات، گرانت ها و ... را تهیه کنند و رزومه خود را ثبت نمايند. پايگاه ORCID يك پايگاه رايگان است كه با ايجاد ارتباط با پایگاه‌های استنادي معتبري چون ISI و Scopus و Research ID امكان یکپارچه‌سازی و ادغام اطلاعات را تحت يك شناسه واحد فراهم می‌کند.
محققان به‌جای ارسال روزمه خود می‌توانند شناسه ORCID خود را ارسال نمايند تا داوران و افراد ديگر با استفاده از اين كد وارد صفحه نويسنده شده و رزومه او را مشاهده نمايند. سيستم ORCID به گونه‌ای طراحی‌شده است كه با ژورنال‌ها و سازمان‌های تأمین‌کننده بودجه هماهنگ است. بسياري از سازمان‌های تحقيقاتي و انتشارات، سيستم خود را با ORCID يكپارچه کرده‌اند. شناسه ORCID با سرعت در حال گسترش است و از حامی‌های مشهور آن می‌توان به Nature،Science،Elsevier،Springer وWiley و ... اشاره نمود.[1]
ORCID که در سال 2012 راه‌اندازی شد، شناسه‌های الفبایی عددی منحصربه‌فردی را باهدف ارائه کنترل اختیاری برای نویسندگان در جوامع علمی و دانشگاهی در اختیار محققان قرار می‌دهد. با یک شناسه ORCID، نویسندگان می‌توانند خود را از دیگران با نام‌های مشابه یا یکسان متمایز کنند. برای مثال، دو جان ام. اسمیت را می‌توان با اختصاص شناسه‌های ORCID مجزا از هم متمایز کرد که پیدا کردن آثار هر یک از آن‌ها را بسیار آسان‌تر می‌کند. ORCID همچنین به سیستم‌های اطلاعاتی اجازه می‌دهد تا نویسندگان را بهتر شناسایی کرده و آن‌ها را به هم ارتباط دهند. ORCID در درجه اول خود را به محققان و مؤسسات معرفی می‌کند. ORCID به محققان اجازه می دهد تا از شناسه های منحصر به فرد آن استفاده کنند و به مؤسسات اجازه می دهد تا به اعضای خود در نگهداری پروفایل کمک کنند. اخیراً، برخی از ناشران درخواست کرده‌اند که نویسندگان هنگام انتشار در مجلات خود یک شناسه ORCID را درج کنند تا ابهام‌زدایی نویسندگان از یکدیگر برای ناشر آسان‌تر شود. شناسه‌های ORCID همچنین در پایگاه‌های استنادی اصلی مانند Scopus، Web of Science و PubMed نمایه می‌شوند. [2]
وب‌سایت ORCID طرح بسیار ساده‌ای دارد. نوار جستجو در بالای سایت به کاربران این امکان را می‌دهد که محققانی را با شناسه‌های ORCID موجود جستجو کنند. انتخاب نماد چرخ‌دنده در کنار نوار جستجو، کاربران را به یک صفحه جستجوی پیشرفته هدایت می‌کند. از صفحه جستجوی پیشرفته، کاربران می‌توانند بر اساس شناسه ORCID، نام، نام خانوادگی و کلمه کلیدی جستجو کنند. با جستجوی کلمه کلیدی، کاربران می‌توانند محققانی را بیابند که در یک زمینه خاص کار می‌کنند یا آثاری در زمینه موضوعی خاص دارند. چنین جستجویی می‌تواند به‌ویژه برای افرادی که به دنبال همکاران هستند مفید باشد. صفحه نمایه یک محقق، تحصیلات، سوابق شغلی و آثار تألیفی محقق را نشان می‌دهد.
شناسه‌های ORCID برای محققان رایگان است و ثبت‌نام سریع و آسان است و به‌سادگی کاربران باید یک فرم ثبت‌نام کوتاه را پر کنند. یک شناسه ORCID با محقق مرتبط است، نه یک محل کار یا یک زمینه خاص. درنتیجه، شناسه‌های ORCID می‌توانند محققان را در طول حرفه خود دنبال کنند. فهرست بندی همه آثار در یک مکان نیز می‌تواند مفید باشد و به دیگران امکان می‌دهد آثار محققان را در زمینه‌های مختلف و در قالب‌های مختلف ببینند.
محققان با پیوند دادن به نمایه‌های ORCID خود، مانند یک CV یا وب‌سایت شخصی، می‌توانند به‌راحتی فهرست کامل آثار خود را به اشتراک بگذارند. ازآنجایی‌که شناسه برای یک فرد منحصربه‌فرد است، همچنین اجازه می‌دهد تا آثار را قبل و بعد از تغییر نام ردیابی کنند که این یک مزیت بزرگ برای کسانی است که نام خود را در طول حرفه خود تغییر می‌دهند. یکی از مزایای اصلی شناسه‌های ORCID، مجموعه وسیعی از آثاری است که محققان می‌توانند به نمایه‌های خود اضافه کنند، ازجمله مقالات، خبرنامه‌ها، پوسترهای کنفرانس، سخنرانی‌ها، ویدئوها، مجموعه‌های داده و بسیاری موارد دیگر. هر یک از این‌ها را می‌توان به‌راحتی توسط محققان از طریق یک الگوی ساده ارائه‌شده در نمایه وارد کرد. علاوه بر این آثار، محققان می‌توانند کمک‌های مالی و سایر وجوهی را که به آن‌ها اعطاشده است، ثبت و نمایش دهند. محققان می‌توانند تنظیمات نمایان بودن هر مورد فهرست‌شده در نمایه‌هایشان را برای اشخاص عمومی، مورد اعتماد (کسانی که به آن‌ها اجازه داده است) یا خصوصی (فقط برای محقق قابل‌مشاهده) تغییر دهند. این تنظیمات در سمت راست هر استناد یا قطعه اطلاعاتی قرار دارند.
روش دریافت شناسه ارکید ORCID
برای ثبت‌نام در سایت ارکید ابتدا وارد آدرس اینترنتی orcid.org شوید.
برای شروع ثبت‌نام روی Register Now کلیک کنید.
در مرحله بعدی یک فرم ثبت‌نام نشان داده می‌شود که باید این فرم را پرکنید.

orcid 3

در اين بخش بايد اطلاعات شخصي (نام و نام خانوادگي، ايميل و پسورد) خود را وارد نماييد.
• توجه داشته باشيد در قسمت ايميل بهتر است ايميل آكادميك خودتان را وارد كنيد.
•رمز عبور شما نيز بهتر است شامل كاراكترهاي حرفي، عددي و نشانه‌ای باشد.

orcid 4

پس از ورود و ثبت‌نام در وب‌سایت ارکید به‌عنوان یک پژوهشگر علمی، یک کد یکتا برای مادام‌العمر به شما تعلق می‌گیرد. این کد در کل دنیا فقط مختص شماست. بعد از این هرکس این کد را در صفحات وب سرچ نماید به شما خواهد رسید. هیچ دو کد مشابهی وجود ندارد و شما با هیچ‌کس اشتباه گرفته نخواهید شد.
پس از ساخت حساب کاربری برای خود در سایت ORCID، حال شما یک صفحه مختص به خود در این سایت دارید که فقط خود شما امکان دسترسی و تغییر آن را خواهید داشت. دیگران با داشتن کد شناسایی شما در ارکید (ORCID) می‌توانند بخش‌های علمی ثبت شده شما را ببینند.[3]
اورکید یک شناسه دیجیتالی ماندگار (ORCID iD) ارائه می‌دهد که یک شخص، مالک و کنترل کننده آن است به طوری‌ که وی را از سایر محققان متمایز می‌کند. توسط این شناسه می‌توان آیدی خود را با اطلاعات حرفه‌ای شخصی نظیر وابستگی ها، کمک‌های مالی ، نشریات، بررسی‌های همتا و موارد دیگر مرتبط کرد. شما می‌توانید با استفاده از آیدی خود اطلاعات خود را با سایر سیستم‌ها به اشتراک بگذارید و اطمینان حاصل کنید که برای همه مشارکت‌های خود به رسمیت شناخته می‌شوید. همچنین این حساب موجب صرفه‌جویی در وقت و انرژی شده و ریسک بروز خطا را کاهش می‌دهد [4].

خلاصه
تمایز بین نویسندگان با نام‌های مشابه یا ردیابی محققانی که نام خود را تغییر داده‌اند، موضوعی مداوم در قلمرو علمی و انتشاراتی بوده است. شناسه‌های ORCID به محققان، ناشران و سازمان‌ها روشی ساده و آسان برای ردیابی تاریخچه علمی کامل یک فرد ارائه می‌دهند. با درخواست ناشران شناسه‌های ORCID و پایگاه‌های استنادی که شناسه‌های ORCID را نمایه می‌کنند، داشتن شناسه ORCID برای کسانی که مایل به انتشار هستند جذاب‌تر می‌شود. صرف‌نظر از اینکه یک سازمان در عضویت سرمایه‌گذاری می‌کند، به دست آوردن یک شناسه ORCID ارزش وقت و تلاش یک محقق را برای ثبت‌نام و حفظ یک حساب رایگان دارد.

مراجع

[1] Cress PE. Why do academic authors need an ORCID ID? Aesthetic Surgery Journal 2019

[2] Sprague ER. ORCID. Journal of the Medical Library Association: JMLA 2017; 105(2):207.

[3] Haak LL, Fenner M, Paglione L, Pentz E, Ratner H. ORCID: a system to uniquely identify researchers. Learned publishing 2012; 25(4):259-264.

[4] https://orcid.org/.

 Scopus - ژورنالهای ISI - انواع مختلف پروپوزال