نگارش پروپوزال ارشد و دکتری…
Proposal…
پایان نامه ارشد و رساله دکتری.…
Dissertation…
نگارش، استخراج و ترجمه مقاله…
Article…
معرفی نرم افزار File seek.
FileSeek به شما امکان می‌دهد فایل‌ها یا رشته‌های خاصی از متن را در فایل‌ها، به سرعت و به آسانی با یکپارچگی کامل با Windows Explorer پیدا کنید. با FileSeek، هیچ فهرست‌سازی پس‌زمینه‌ای برای از بین بردن رایانه شما وجود ندارد و این برنامه از چند رشته‌ای برای اطمینان از جستجوی سریع استفاده میکند. و اگر بارها و بارها در حال جستجوی موارد مشابه هستید، همیشه میتوانید جستجوهای خود را به عنوان نمایه ذخیره کنید تا بعداً به راحتی بارگیری شود. شما حتی میتوانید از FileSeek برای انجام چندین جستجو در یک زمان استفاده کنید، به لطف رابط زبانه ای مفید آن!
از قدرت و انعطاف‌پذیری FileSeek شگفت‌زده خواهید شد! میتوانید نتایج جستجو را در قالب‌های مختلف ذخیره کنید تا به راحتی در برنامه‌های دیگر ادغام شوند، یا تنظیمات خود را همگام‌سازی کنید تا نمایه‌های جستجوی شما بدون توجه به دستگاهی که استفاده میکنید در دسترس شما باشد! با FileSeek همه چیز در دسترس شماست!
FileSeek به یافتن یک فایل خاص یا اطلاعات درون یک فایل از درون انبوه اطلاعاتی که روی هارد دیسک شما همیشه در حال رشد است کمک می کند. این ابزار رایگان میتواند جستجوهای سریع و متمرکز را در دستان افرادی که با تکنیک‌های فنی مانند عبارات منظم و حروف عام راحت هستند، فراهم کند، اما افراد غیرتکنولوژیکی ممکن است با جستجوی داخلی ویندوز راحت‌تر باشند.
این برنامه امکان جستجوهای خاصی را فراهم میکند که ممکن است شامل انواع یا نام های فایل خاص باشد و سایرین را حذف کند و میتواند از علامت‌های عام در آن مشخصات استفاده کند. برای مثال، تایپ کردن "*.txt" در فیلد Include به FileSeek می‌گوید که فقط فایلهایی را که با txt. ختم میشوند جستجو کند.
FileSeek در نتایج جستجوی خود، نام فایل، مسیر کامل و اینکه آیا نتیجه بر اساس یافتن مطابقت بر اساس نام فایل یا اطلاعات درون فایل است را گزارش می‌دهد. اگر داده‌ها را در یک فایل پیدا کرد، شماره خطی را که در آن مطابقت پیدا کرد و متنی که مطابقت دارد را گزارش میکند. اگر روی یک نتیجه خاص کلیک کنید، پیش نمایشی از متن مطابقت داده شده را در پایین پنجره برنامه خواهید دید. با دوبار کلیک کردن آن فایل باز میشود.
اگر کاربر فنی هستید، FileSeek میتواند جستجوهای دقیق و خاص انجام دهد، اما میتواند از چند ویژگی کاربرپسند تر استفاده کند. به‌عنوان مثال، اگر چندین هارد دیسک دارید، در حال حاضر گزینه سریعی برای جستجو در همه جا وجود ندارد. در عوض باید هر درایو را به ترتیب جستجو کنید؛ اما سازنده این برنامه به‌روزرسانی‌های مکرری را منتشر میکند که FileSeek به‌طور خودکار آنها را بررسی میکند، بنابراین ممکن است به زودی راحت تر شود.
ویرایش نیتیو مقاله.
ویرایش نیتیو با چه هدفی انجام می شود؟
بیشتر افرادی که قصد دارند مقاله خود را به ژورنال‌ها ارائه دهند، به ویرایش نیتیو نیاز دارند. اکثر ژورنال‌ها از نویسندگان می‌خواهند مقاله خود را توسط ویراستار نیتیو ویرایش و گواهی نیتیو از آنها دریافت کنند. به همین علت ویراستار نیتیو جهت ارائه گواهی به ژورنال‌ها، گواهینامه‌ای به همراه مقاله به مشتری تحویل می‌دهد. شرکت‌ها و مؤسسات ویراستاری نیز این نامه را در قالب گواهی نیتیو (certificate native editing) که حاوی اطلاعات هویتی موسسه یا شرکت ارائه‌دهنده خدمت مثل آدرس، شماره تلفن، ایمیل، وب‌سایت و البته اطلاعات مربوط به مقاله و شخص نویسندگان است، به مشتریان ارائه می‌دهند. کاربرد این گواهی صرفاً برای نشان دادن حسن نیت و احترامی است که برای ژورنال قائل شدند و طبق دستورالعمل آنها کار ویرایش را به فرد نیتیو سپرده‌اند. امروزه سایت‌های ارائه‌دهنده خدمات نیتیو افزایش‌یافته است. بسیاری از افراد نیز ویرایش نیتیو خود را به دست فریلنسرها می‌سپارند که نهایتاً تفاوت چندانی ندارد. مسئله قابل‌توجه کیفیت ویرایش است که باید توسط داوران تائید شود. در ویرایش نیتیو، ویراستار به بررسی سبک نگارشی، ویرایش اشتباهات املایی، نقطه‌گذاری، ساختار جملات و بررسی شیوه رفرنس‌دهی می‌پردازد.ویرایش نیتیو تا حد بسیار زیادی منجر به بهبود و افزایش کیفیت متن یا مقاله شما میشود؛ و درصد بالایی از احتمال پذیرش مقاله توسط ژورنال‌ها را تضمین میکند.
به طور کلی ویژگی‌های ویراستار نیتیو به شرح زیر است:
- زبان مادری ویراستار باید انگلیسی باشد. ویراستاری توسط غیرانگلیسی‌زبان نیتیو نیست. اگر انگلیسی زبان دوم یک ویراستار باشد نمیتوان انتظار داشت خروجی نهایی باب میل مجله باشد.
- رشته تحصیلی ویراستار باید متناسب با رشته مقاله شما باشد. خیلی دشوار است که ویراستار هم‌رشته‌ای که نیتیو هم باشد پیدا کنید اما اگر ویراستار از متن شما درک درستی نداشته باشد قادر به ویراستاری اصولی نیست.
- ویراستار نیتیو باید همواره با شما در ارتباط باشد. اگر متن مقاله دارای ابهام باشد، بدون پرسش از نویسنده اصلی ویراستاری صحیح انجام نمیشود. بهتر است با ویراستار خود در ارتباط باشید تا همه‌چیز درست پیش برود.
- تغییرات اعمال‌شده توسط ویراستار قابل‌تشخیص باشد. معمولا ویراستاران خبره ازترک چنج در وردبرای نشان دادن تغییرات استفاده میکنند. بدون دنبال کردن تغییرات ممکن است مواردی توسط ویراستار اعمال شده باشد که نتیجه نهایی را کلا تغییر دهد.
- ویراستار باید عواقب کار خود را بپذیرد. در هرزمان که ژورنال بابت کیفیت نگارش ایراد گرفت ویراستار باید پاسخگو باشد تا ایرادات احتمالی را برطرف کند. ویراستار نیتیو معتبر معمولاً تا پذیرش نهایی مقاله همراه شماست.
- پس از اتمام ویرایش مدرکی دال بر ویراستاری توسط فرد نیتیو ارائه شود. ویراستاران معتبر معمولاً نامه یا گواهی انجام ویرایش ارائه می‌دهند تا به ژورنال‌ها ارسال شود.
آیا ویرایش نیتیو فقط برای مقاله قابل انجام است؟
ازآنجایی‌که کاربرد ویرایش نیتیو برای مقاله است و افراد بنا بر توصیه ژورنال‌ها، بر روی مقاله خود ویرایش نیتیو انجام می‌دهند؛ ویراستاران برای انواع مقالات جهت ارائه به ژورنالهای اسکوپوس، پابمد، ISI،ISC و ژورنالهای ایمپکت بالا ویرایش نیتیو انجام می‌دهند و گواهی ویرایش همراه مقاله جهت ارائه به ژورنال‌ها صادر میشود.
در ویرایش نیتیو چه تغییراتی در متن اعمال میشود؟
ویراستار نیتیو، پس از مرور و بررسی مقاله باید جمله به جمله نثر مقاله را مطالعه کند و تغییرات زیر را در متن اعمال کند:
ویرایش ایرادات نگارشی متن شامل اشتباهات املایی، نقطه‌گذاری، ساختار و لحن جملات
- اصلاح و ارتقا واژگان استفاده‌شده در مقاله
- ایجاد ارتباط مناسب بین جملات و رفع ابهام‌های موجود
- بررسی و ویرایش جملات تکراری یا طولانی
- بررسی و ویرایششیوه رفرنس دهی مقاله
- اعمال تغییرات مربوط به سبک نگارش مانند فونت، رنگ‌بندی، اندازه قلم، فاصله خطوط، اشکال، زیرنویس‌ها
- ایجاد یکپارچگی و تصحیح زمانی افعال
- ایجاد تقارن زمانی مناسب ما بین جملات
- تصحیح لحن بیان جملات
- اصلاح ارتباطات فعل و فاعل، معلوم و مجهول
- تصحیح کاربرد حروف تعریف، سجاوندی
- اصلاح ساختار جمله‌ها
- رفع ابهام در مقاله
- ایجاد ارتباط معقول و متناسب بین جملات و ایجاد یکنواختی در متن
- ویرایش به یکی از سبک‌های انگلیسی یا آمریکایی
- و…
آشنایی با القاب علمی دانشگاهی.
• دانشجوی دکتری (Phd student): به فاصله قبولی در مقطع دکتری تا امتحان جامع گفته میشود.
• کاندیدای دکتری (Phd candidate): به فاصله بین قبولی در امتحان جامع تا دفاع از پایان‌نامه دکتری گفته میشود.
• از PhD برای کسی که دارای مدرک دکتری است استفاده میشود که مخفف Doctor of Philosophy است.
• پسادکتری (Postdoctoral): به دوره کوتاه پس از دکتری گفته میشود که معمولاً جنبه پژوهشی دارد و به صورت مخفف پست داک (Postdoc) هم گفته میشود.
• انترن (Intern): به دانشجوی پزشکی عمومی که دوره کارورزی را در بیمارستان می‌گذراند، گفته میشود.
• MD کسی که دکتری پزشکی (پزشکی عمومی) دارد و مخفف Doctor of Medicine است.
• رزیدنت: به پزشکی که در دوره تخصص در حال گذراندن دوره دستیاری (residency) است، رزیدنت گفته میشود.
• عضو هیئت‌علمی: به عضو هیئت‌علمی faculty member یا academic staff گفته میشود و درجه‌های عضو هیئت‌علمی از مربی (Instructor یا Lecturer) شروع میشود و به ترتیب به استادیار (Assistant professor)، دانشیار (Associate professor)، استاد (Professor) و استاد ممتاز (Academic tenure) ارتقاء پیدا می کند.
• افیلیشن (Affiliation): به پیوند سازمانی یا وابستگی سازمانی گفته میشود. به طور مثال پژوهشگر موقع ارسال مقاله باید پیوند سازمانی خود را نیز گزارش کند و در آن نام گروه، نام دانشکده، نام دانشگاه، شهر و کشور قید شود (مثلاً گروه ادبیات، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران).
• عنوان کسانی که مدرک لیسانس دارند و تدریس میکنند: دستیار مربی(Assistant instructor)
• عنوان کسانی که مدرک کارشناسی ارشد دارند و تدریس میکنند: مربی (Instructor ) مدرس (Lecturer )
• عنوان کسانی که مدرک Ph.D. دارند و تدریس میکنند: استادیار(Assistant professor) دانشیار (Associate professor) استاد کامل((Full) Professor ) استاد ممتاز(Distinguished Professor)
طبقه‌بندی رتبه‌ها و عناوین
انتصابات هیئت‌علمی بر اساس عنوان به رتبه‌ها و گروه‌ها طبقه‌بندی میشوند. این طبقه‌بندی‌ها با توجه به مزایا و حقوقی هر دسته یا طبقه‌بندی اهمیت دارند. همه افرادی که انتصاب هیئت‌علمی دریافت میکنند باید در کار علمی مهمی شرکت کرده باشند یا از تخصص و دستاوردهای حرفه‌ای قابل‌توجهی برخوردار باشند. رتبه‌های علمی استاندارد شامل مربی، استادیار، دانشیار و استاد است. عناوین استاندارد استاد (و در صورت لزوم مدرس) با افزودن اصلاح‌کننده‌ها تغییر میکنند. رتبه‌های استاندارد مدرس عبارت‌اند از: مدرس، مدرس ارشد و مدرس استاد
انتصاب‌هایی با عناوین استاندارد استادیار، دانشیار و استاد ممکن است غیر رسمی-آزمایشی (Non-Tenure-Track) ، رسمی-آزمایشی (Tenure-Track) ، یا رسمی (Tenured) باشد. تمام انتصابات دیگر اعضای هیئت‌علمی طبق تعریف غیرمستقیم و بدون دوره هستند. همچنین بین قراردادهای تمام‌وقت و پاره‌وقت تمایز قائل شده است. انتظار می‌رود که منصوبان تمام‌وقت به دانشگاه خدمات و وفاداری تمام‌وقت بدهند. وظایف و شرایط و ضوابط اعضای هیئت‌علمی پاره‌وقت در هر نامه انتصاب مشخص میشود.
الف. شرح رتبه‌های استاندارد دانشگاهی
صلاحیت‌ها و استانداردهای اساسی برای شناسایی درجه و انواع دستاوردهای مورد انتظار در هر رتبه در بین مدارس و کالج‌های دانشگاه و برنامه‌های مختلف در آنها متفاوت است. توضیحات کلی به شرح زیر است:
• مدرس (Instructor): یک Instructor معمولاً دارای حداقل مدرک کارشناسی ارشد یا معادل آن است، اکثر یا تمام شرایط لازم برای دکترا یا معادل آن را تکمیل کرده است، و انتظار می‌رود که در درجه اول به‌عنوان معلم مؤثر باشد. در پردیس پزشکی، Instructor برای کسانی که به‌تازگی دوره پس از دکترا، دوره رزیدنتی یا فلوشیپ خود را گذرانده‌اند، رتبه سطح ورودی است. این رتبه برای اعضای هیئت‌علمی جدید، عموماً با M.D., Ph.D یا مدارک معادل مناسب است ، که پتانسیل پیشرفت تحصیلی را دارند. افراد پردیس پزشکی در سطح مربی ممکن است در موقعیت‌های آموزش پیشرفته قبل از ترک موسسه یا ارتقاء به رتبه استادیار باشند. تمامی مدرسان تمام‌وقت طبق آیین‌نامه دانشگاه حق حضور و شرکت در جلسات هیئت علمی مدرسه یا کالج مربوطه خود را دارند. اگر توسط دانشکده یا دانشکده مجاز باشد، ممکن است حق رای داشته باشند.
• استادیار(Assistant Professor): به طور کلی، یک استادیار مدرک دکترا یا حرفه‌ای یا معادل آن اعطا شده است، تعهد به تدریس و کار علمی یا حرفه ای با کیفیت بالا را نشان می‌دهد و در امور دانشگاه حداقل در سطح گروه مشارکت میکند.
• دانشیار(Associate Professor): به طور کلی، یک دانشیار شرایط لازم برای انتصاب به عنوان استادیار را دارد، از شهرت ملی به عنوان یک دانش پژوه یا حرفه‌ای برخوردار است، مهارت و تعهد تدریس بالایی را نشان می‌دهد و خدمات عمومی، حرفه‌ای یا دانشگاهی را فراتر از گروه آموزشی نشان می‌دهد.
• استاد(Professor): به طور کلی، یک استاد شرایط لازم برای انتصاب به عنوان دانشیار را دارد و علاوه بر این، دارای سوابق برجسته‌ای از موفقیت است که منجر به شهرت بین‌المللی یا در صورت اقتضا، شهرت ملی در رشته خود میشود.
ب. تعریف پیشوندها و پسوندهای مورداستفاده در عناوین استاندارد دانشگاهی
عناوین استاندارد استاد و مربی با استفاده از پیشوندها به شرح زیر تغییر می‌یابد:
• عنوان استاد دانشگاه( University Professor) به افراد ممتاز و استثنایی اعطا میشود که متخصصان بین‌المللی شناخته شده در رشته خود هستند، در بیش از یک تخصص دانشگاهی برتری نشان داده‌اند، واجد شرایط سخنرانی و/یا انجام تحقیق در یک موضوع خاص هستند و به طور خاص برای تدریس در برنامه اساتید دانشگاه منصوب میشوند.
• پیشوند بالینی (Clinical )، قراردادهایی هستند که در درجه اول آموزش‌های عملی و کاربرد دانش عملی را ارائه می‌دهند. در پردیس پزشکی، عنوان هیئت‌علمی را توصیف میکند که فعالیت اولیه آنها محدود به فعالیت‌های بالینی یا بهداشت عمومی و تدریس مرتبط است. وظایف، شرایط انتصاب و حقوق (در صورت وجود) این افراد در انتصاب نامه مشخص‌شده است. به‌طور کلی، رتبه قابل اجرا و هر گونه ترفیعات بعدی باید بر اساس دستاوردهای تحصیلی مربوطه، دستاوردهای حرفه ای و اثربخشی نشان داده شده منصوب شده تعیین شود. عناوین مختلفی برای تعیین چنین موقعیت‌هایی استفاده میشود از جمله:
مربی بالینی(Clinical Instructor)
استادیار بالینی (Clinical Assistant Professor)
دانشیار بالینی (Clinical Associate Professor)
پروفسور بالینی (Clinical Professor)
• پیشوند Research، به دانشمندان و محققانی ارائه میشود که دارای شرایط پژوهشی در رتبه‌های استاندارد استاد یا مدرس هستند و برای دانشگاه در تحقیقاتی که با کمک‌های مالی و قراردادهای خارجی پشتیبانی میشوند، کار میکنند. معیار اصلی این عناوین بهره‌وری علمی و شناخت اثر اصلی است. چندین عنوان برای تعیین چنین موقعیت‌هایی استفاده میشود:
مربی پژوهش (Research Instructor)
استادیار پژوهشی (Research Assistant Professor)
دانشیار پژوهشی (Research Associate Professor)
استاد پژوهشگر (Research Professor)
پیشوند Adjunct محققی را مشخص میکند که محل اصلی شغل او دانشگاه بوستون نیست یا شغل اولیه او در دانشگاه در جایگاه هیئت‌علمی نیست. استاد کمکی یک متخصص در زمینه خاصی است که برای آموزش به صورت پاره وقت یا ناپیوسته منصوب میشود. وظایف معمولاً شامل آموزش و مشاوره دانش آموزان میشود، اما شامل خدمات در کمیته‌های دپارتمان نمیشود. این انتصابات پاره وقت ممکن است به صورت زیر باشد:
استادیار (Adjunct Assistant Professor)
دانشیار کمکی (Adjunct Associate Professor)
استاد کمکی (Adjunct Professor)
• پیشوند Adjunct Clinical برای قراردادهای با افراد شاغل در یک محیط بالینی استفاده میشود که در آن دانش آموزان آموزش‌های بالینی دریافت میکنند. این قراردادها معمولاً بدون دستمزد است. معیارهای هیئت‌علمی بالینی کمکی مانند انتصاب اعضای هیئت‌علمی با رتبه مشابه است.
مربی کمکی بالینی (Adjunct Clinical Instructor)
استادیار بالینی (Adjunct Clinical Assistant Professor)
دانشیار بالینی (Adjunct Clinical Associate Professor)
استادیار بالینی (Adjunct Clinical Professor)
• پیشوند Visiting یک عضو هیئت‌علمی را مشخص میکند که معمولاً در مؤسسه دیگری تدریس میکند یا دارای مدارک استادی دیگری است و برای یک دوره مشخص شده، معمولاً یک سال یا کمتر به صورت تمام وقت یا پاره وقت، منصوب به آموزش میشود. عناوین مورد استفاده برای نشان دادن چنین قراردادهای آموزشی عبارتند از:
استادیار مدعو (Visiting Assistant Professor)
استادیار مدعو (Visiting Associate Professor)
استاد مدعو (Visiting Professor)
• پیشوند Visiting Research نشان می‌دهد که هدف از انتصاب تسهیل همکاری با یک یا چند نفر از اعضای هیئت‌علمی در یک پروژه تحقیقاتی یا علمی خاص برای مدت زمان مشخص است. صلاحیت تدریس و بورسیه تحصیلی برای هیئت علمی بازدید کننده و بازدید کننده همان چیزی است که برای انتصابات استاد با رتبه مشابه در دانشگاه مورد انتظار است. انتظار می رود افرادی که چنین انتصابی را دریافت میکنند، از تمام سیاست‌های دانشگاه مربوط به موقعیت‌های تمام وقت پیروی کنند، مگر اینکه در نامه انتصاب به طور واضح خلاف آن ذکر شده باشد. عناوین استفاده شده عبارت‌اند از:
استادیار مدعو (Visiting Research Assistant Professor)
استادیار مدعو (Visiting Research Associate Professor)
استاد پژوهشگر مدعو (Visiting Research Professor)
• Emeritus: نام بازنشسته برای قدردانی از اساتید برای کمک های مادام العمر به دانشگاه، رشته خود یا هر دو، پس از بازنشستگی در نظر گرفته شده است. وضعیت «بازنشسته» برای اعضای هیأت علمی استادی دارای رسمی و غیررسمی، از جمله افرادی که دارای عناوین اصلاح شده «بالینی»، «تحقیق» و «عملی» هستند، در دسترس است.
• انتصاب وابسته/ثانویه (Affiliated/Secondary Appointment): یک عنوان وابسته یا ثانویه به اساتید تمام وقت برای رسمی کردن ارتباط با گروهی غیر از انتصاب اولیه داده میشود. وابستگی باید توسط دپارتمان و رئیس طبق روال مشخص شده توسط دانشکده یا کالج، همانطور که توسط پروست تایید شده است، توصیه شود. خاتمه قرار اولیه به طور خودکار به قرار وابسته/ثانویه خاتمه می‌دهد. حق رأی در شرایط انتصاب مشخص شده است.
القاب علمی دانشگاهی
ج- تعریف رتبه‌های مدرس استاندارد
مدرس (Lecturer): مدرس یک عضو هیئت‌علمی است که عمدتاً برای ارائه آموزش برای یک دوره مشخص شده از خدمات تمام وقت یا پاره وقت، همانطور که در نامه انتصاب مشخص شده است، منصوب میشود. صلاحیت‌ها و استانداردهای اساسی مورد انتظار از مدرس در بین مدارس و کالج های دانشگاه متفاوت است، اما عنوان نشان دهنده توانایی قوی تدریس و مبنای مرتبط کار علمی یا تخصص و دستاوردهای حرفه‌ای است.
مدرس ارشد یا استاد ارشد (Senior Lecturer or Master Lecturer): به طور کلی، یک مدرس ارشد یا استاد استاد شرایط لازم برای انتصاب به عنوان مدرس را دارد و به ترتیب حداقل پنج یا ده سال در تدریس برتری نشان داده است.
نگارش پروپوزال ارشد و دکتری
هدف از نگارش پروپوزال در عین ساده بودن بسیار حساس و با اهمیت است، اما بیاید آن را با بیان یک مثال برای شما آشکار کنیم. فرض کنید شما یک سرمایه گذار هستید و شخصی به شما مراجعه کرده و تصمیم دارد یک کسب و کار را راه اندازی کند. آیا هر پیشنهادی که به شما بدهد را قبول کرده و سرمایه خودتان را به او می دهید؟ آیا پیشنهاد کاری او انجام شدنی است یا خیر؟ آیا پیشنهاد کاری او نتیجه مطلوبی برای شما خواهد داشت و سود مناسبی به شما خواهد رساند یا خیر؟ اگر شما بدون توجه به این سوالات پیشنهاد فرد را قبول کرده و سرمایه گذاری را انجام دهید، ممکن است شانس موفقیت بسیار اندکی داشته باشید. برای این منظور قبل از قبول درخواست سرمایه گذاری از وی می خواهید که یک طرح کسب و کار را ارائه کرده تا دریابید که پروژه تا چه اندازه قابل انجام و سودده است.پروپوزال در حالت صنعتی و دانشگاهی نیز همین نقش را داشته و هدف آن متقاعد کردن مخاطب در مورد اهمیت و کاربردی بودن یک پژوهش یا پروژه است.
به طور کلی روش های مختلفی برای نگارش پروپوزال وجود دارد ولی تنها یک روش استاندارد منجر به دستیابی به نتیجه مطلوب می شود. بر اساس این روش شما می توانید بخش های مختلف یک پروپوزال را به صورت کاملا منطقی و دقیق در کنار هم قرار داده و نتیجه مناسبی را بدست آورید. در همین راستا سعی می کنیم به شما بیاموزیم که چگونه یک پروپوزال خوب و کاربردی بنگارید.
دانشمند روانشناس، مارتین ای پی سلیگمن برای شناخت درماندگی آزمایشی انجام داد که منجر به برنده شدن نوبل روانشناسی توسط وی شد.
ایشان ۲۰ سگ شیانلو را از ابتدای نوزادی درون یک قفس تربیت کرد به طوری که سگها در صورت نیاز پدال موجود در قفس را می
فشردند و بیرون می رفتند و پس از دستشویی کردن باز می گشتند.
ایشان پس از تربیت این سگ ها، آن ها را به دو قفس و در هر قفس ۱۰ قلاده تقسیم نمود. سپس درب قفس ( آزمایش)B را جوش
داد و ۳۰ روز، روزی ۳ بار به قفس B شوک الکتریکی می داد. سگهای قفس B در روزهای اول در زمان شوک بخاطر قفل بودن درب
خودشان را به میله های قفس میزدند و خونی و زخمی نتیجه ای نمی گرفتند . اما پس از چند روز سگها فهمیدند که با تلاش موفق
نمی شوند بجز اینکه زخمی شده و رنج زیاد می کشند. آنها یاد گرفتند که در زمان شوک در جای خود بایستند زیرا دست کم از زخمی
شدن در امان بودند.
سلیگمن در انتهای آزمایش درب قفس را شکست و آنها را به سگهای قبلی قفس A ( گواه) ملحق نمود ؛ همان قفس سالم که با
فشار اهرم درب باز می شد.
سپس شوک الکتریکی داد. فکر می کنید چه اتفاقی افتاد؟؟
تمام ۱۰ سگ گواه اهرم را فشار داده و بیرون آمدند اما سگهای ( آزمایش) در سرجایشان ایستاده و حرکت نکردند.
او بزرگترین نظریه قرن را ارائه کرد، یعنی (درماندگی آموخته شدنی است)
بدین معنا که موجودات یاد می گیرند بدبخت زندگی کنند.
پروپوزال برگرفته از واژه Propose در زبان انگلیسی و به معنای پیشنهاد دادن است و هدف از نگارش آن ارائه یک طرح تحقیقاتی یا عملیاتی برای یک موسسه یا سازمان می باشد. بر اساس تعریف ارائه شده توسط دانشنامه ویکی پدیا، پروپوزال سندی است که در آن یک طرح پژوهشی و یا تحقیقاتی پیشنهاد شده و هدف آن جذب حمایت یک موسسه یا سازمان می باشد. شاید بتوان گفت این تعریف تا حد بسیار زیادی صحیح است، چرا که در واقع پروپوزال انواع مختلفی دارد و تنها جنبه دانشگاهی آن مطرح نیست و معمولا سرمایه گذاران و مدیران قبل از شروع یک کسب و کار از متقاضیان درخواست نوعی پروپوزال یا طرح کسب و کار می کنند. حتی در مثال پروپوزال آکادمیک نیز، دانشجو بدون تایید دانشگاه و اساتید راهنما و مشاور نمیتواند پروپوزال را به مرحله پایان نامه یا رساله دکتری برساند. بنابراین مفهوم پروپوزال علاوه بر پیشنهاد یک موضوع، ماهیت جذب حمایت یک موسسه را نیز در بر می گیرد. شاید مناسبترین مفهوم برای پروپوزال توسط پایگاه علمی ویکی پدیا ارائه شده باشد، اما علاوه بر مفهوم پروپوزال باید به چند نکته بسیار مهم پیش از اقدام به نگارش پروپوزال دقت کنیم، این موارد عبارتند از:
نگارش و تهیه یک پروپوزال خوب یک فرآیند زمان بر و تخصصی است که علاوه بر دانش در حوزه موضوع تحقیق به تسلط بالا نسبت به ساختار علمی تحقیق نیز نیاز دارد. پژوهشگری که اطلاعات کافی در مورد بخش ها تشکیل دهنده یک پروپوزال یا استانداردهای نگارشی آن نداشته باشد حتی در صورت داشتن تخصص بالا در حوزه تحقیق، نمیتواند پروپوزال مطلوبی را ارائه نماید. آماده سازی یک پروپوزال با کیفیت و قوی می تواند تا جای ممکن فرآیند های مرتبط به آن یعنی تاییده دانشگاه یا موسسه، آماده سازی پایان نامه یا رساله، تهیه گزارش کار پروژه و غیره را تسهیل نماید. برای این منظور در این مطلب سعی میکنیم شما را با بایدها و نبایدهای نگارش پروپوزال آشنا کنیم تا به واسطه آن بتوانید یک پروپوزال با کیفیت و قوی ارائه نمایید.
پروپوزال صنعتی و تجاری - مفهوم پروپوزال
پروپوزال ها معمولا انواع مختلفی داشته و هر کدام از آنها بسته به نیاز متقاضی یا موسسه مورد نظر می تواند ساختار متنوعی داشته باشد. برای مثال پروپوزال های صنعتی ممکن است بنا بر درخواست سرمایه گذار بخش های جدیدی مانند بودجه بندی، زمان اجرای پروژه، تیم اجرایی پروژه و ابزار پیاده سازی به آن اضافه و بخش هایی مانند روش تحقیق یا ادبیات موضوع به کلی حذف شوند. اما در مقابل در پروپوزال دانشگاهی معمولا سختگیری چندانی در مورد جدول زمانبندی و بودجه بندی وجود ندارد و تاکید زیادی بر بخش ادبیات موضوع و متودولوژی می شود. ولی به طور کلی تمامی پروپوزال ها از یک سری بخش های یکسان و مشابه تشکیل شده اند که می توان آنها را به صورت زیر دسته بندی کرد.
academic proposal پروپوزال دانشگاهی
یک پروپوزال دانشگاهی با هدف تجزیه و تحلیل یک موضوع علمی و مطرح کردن فرضیاتی مرتبط با آن تهیه می شود. بطور معمول پروپوزال دانشگاهی قبل از نگارش تز دکتری و یا پایان نامه ارشد توسط دانشجو به اساتید مشاور و راهنما ارائه شده تا بواسطه آن اطلاعات بنیادینی در ارتباط با موضوع تحقیق در اختیار اساتید قرار بگیرد. واژه پروپوزال (Proposal) در ترجمه انگلیسی به معنای پیشنهاد دادن است و این واژه در معنای دانشگاهی به طرح پیشنهادی در مورد یک موضوع علمی اشاره دارد.
پژوهشگران اندکی هستند که درک کاملی از اهمیت پروپوزال داشته باشند و بتوانند اصول اساسی و استاندارد تحقیق را مبنای پروپوزال نویسی قرار دهند. در ساده ترین حالت اگر شما پروپوزال خوبی نگارش کنید می توانید اطمینان داشته باشید که یک تحقیق باکیفیت و کاربردی خواهید داشت. و در مقابل چنانچه پروپوزال شما از کیفیت پایینی برخوردار باشد می توان گفت که پژوهش مفیدی حاصل نخواهد شد. کلیدی ترین اهمیت نگارش پروپوزال این است که یک مشکل را در جامعه شناسایی کرده و راه حلی کاربردی برای آن ارائه می نماید. اما نگارش پروپوزال از جنبه های دیگر نیز اهمیت داشته و میتواند به پژوهشگر کمک کند. به طور کلی اهمیت پروپوزال در چند بخش کلی قابل دسته بندی است که عبارتند از:
اولین گام در نوشتن یک پروپوزال خوب این است که به خاطر داشته باشید که نوعی قرارداد بین خودتان و یک موسسه یا یک دانشگاه را نگارش می کنید. منظور از قرارداد این است که شما باید با جلب نظر مخاطب بتوانید توافق وی را برای انجام پژوهش جلب کنید واین به منزله یک قرارداد بین شما و موسسه مورد نظر است. زمانی که هیئت علمی دانشگاه و یا شخص سرمایه گذار در یک شرکت پس از انجام بررسی های اولیه در نهایت پروپوزال شما را رد می کنند یعنی عنوان و محتوای آن مورد تاییدشان نبوده و این قرارداد بین شما و موسسه مورد نظر نهایی نشده است. شما با نگارش یک پروپوزال باید نشان بدهید که یک موضوع یا مسئله بسیار اساسی را شناسایی کرده اید، راه حل کاربردی برای آن دارید و قصد دارید از ابزار و روش مناسبی برای حل آن استفاده کنید.
نتایج تحقیق موسسه REOPA درباره پروپوزال های تحقیقاتی:
38 درصد پروپوزال های نوشته شده رد می شوند، 46 درصد برای بازنگری بازگردانده می شوند و تنها 16 درصد پذیرفته می شوند.
71 درصد عناوین، مطلوب ارزیابی نشدند و تنها 29 درصد رضایت بخش بوده اند.
72 درصد مقدمه ها رضایت بخش نبوده اند 49 درصد وضوح و تمرکز نداشته اند.
تنها 29 درصد موارد اهداف تحقیق را به روشنی بیان نموده اند.
فقط 16 درصد از آن ها بیان مسئله را به خوبی نوشته اند
نگارش پروپوزال کارشناسی ارشد و دکتری: راهنمای کامل
بخش 1: مقدمه
پروپوزال سندی است که در آن یک طرح تحقیقاتی یا عملیاتی پیشنهاد شده و هدف آن جذب حمایت یک موسسه یا سازمان می باشد. پروپوزال ها انواع مختلفی دارند، از جمله:
- پروپوزال پژوهشی: این نوع پروپوزال برای ارائه یک طرح تحقیقاتی به منظور دریافت کمک مالی یا حمایت از یک سازمان یا دانشگاه نوشته می شود.
- پروپوزال تجاری: این نوع پروپوزال برای ارائه یک طرح تجاری به منظور جذب سرمایه گذار یا مشتری نوشته می شود.
- پروپوزال پروژه: این نوع پروپوزال برای ارائه یک طرح پروژه به منظور دریافت مجوز یا بودجه نوشته می شود.
در این مقاله، به بررسی نحوه نگارش پروپوزال کارشناسی ارشد و دکتری می پردازیم.
بخش 2: بخش های پروپوزال
یک پروپوزال خوب باید شامل موارد زیر باشد:
- عنوان: عنوان باید مختصر و گویا باشد و موضوع پروپوزال را به طور خلاصه بیان کند.
- مقدمه: مقدمه باید خواننده را با موضوع پروپوزال آشنا کند و اهمیت آن را توضیح دهد.
- مرور ادبیات: مرور ادبیات باید به بررسی تحقیقات قبلی در زمینه موضوع پروپوزال بپردازد.
- روش تحقیق: روش تحقیق باید نحوه انجام تحقیق را به طور واضح و دقیق توضیح دهد.
- زمانبندی و بودجه: زمانبندی و بودجه باید به طور دقیق مشخص شود.
- نتیجه گیری: نتیجه گیری باید خلاصه ای از یافته های پروپوزال را ارائه دهد.
بخش 3: نگارش پروپوزال کارشناسی ارشد
نگارش پروپوزال کارشناسی ارشد معمولاً شامل مراحل زیر است:
- انتخاب موضوع: اولین قدم، انتخاب موضوع پروپوزال است. موضوع پروپوزال باید مرتبط با رشته تحصیلی و علاقه شما باشد.
- انجام تحقیقات اولیه: پس از انتخاب موضوع، باید تحقیقات اولیه ای در زمینه آن انجام دهید تا اطلاعات کافی برای نوشتن پروپوزال را جمع آوری کنید.
- نوشتن پروپوزال: پس از انجام تحقیقات اولیه، می توانید شروع به نوشتن پروپوزال کنید.
- بازبینی و ویرایش: پس از نوشتن پروپوزال، باید آن را بازبینی و ویرایش کنید تا از صحت و دقت آن اطمینان حاصل کنید.
بخش 4: نگارش پروپوزال دکتری
نگارش پروپوزال دکتری معمولاً شامل مراحل زیر است:
- انتخاب موضوع: اولین قدم، انتخاب موضوع پروپوزال است. موضوع پروپوزال باید مرتبط با رشته تحصیلی و علاقه شما باشد و از نظر علمی نیز نو و ارزشمند باشد.
- انجام تحقیقات اولیه: پس از انتخاب موضوع، باید تحقیقات اولیه ای در زمینه آن انجام دهید تا اطلاعات کافی برای نوشتن پروپوزال را جمع آوری کنید.
- نوشتن پروپوزال: پس از انجام تحقیقات اولیه، می توانید شروع به نوشتن پروپوزال کنید.
- بازبینی و ویرایش: پس از نوشتن پروپوزال، باید آن را بازبینی و ویرایش کنید تا از صحت و دقت آن اطمینان حاصل کنید.
بخش 5: نکات مهم در نگارش پروپوزال
در اینجا چند نکته مهم در نگارش پروپوزال آورده شده است:
- وضوح و دقت: پروپوزال باید به طور واضح و دقیق نوشته شود تا خواننده بتواند به راحتی آن را درک کند.
- منطقی بودن: پروپوزال باید منطقی و منسجم باشد و از استدلال های قانع کننده ای استفاده کند.
- جامع بودن: پروپوزال باید تمام جوانب موضوع را در نظر بگیرد و اطلاعات کافی را ارائه دهد.
- ارزشمند بودن: پروپوزال باید ارزشمند و قابل اجرا باشد و بتواند به حل یک مشکل یا پاسخ به یک سوال کمک کند.
بخش 6: نتیجه گیری
نگارش پروپوزال یک مهارت مهم است که برای موفقیت در تحصیلات، کسب و کار و مدیریت پروژه، ضروری است. با رعایت نکات ذکر شده در این مقاله، می توانید یک پروپوزال خوب و قانع کننده بنویسید که شانس موفقیت شما را در دریافت حمایت افزایش دهد.
اگر شما دانشجوی سال آخر مقطع کارشناسی ارشد باشید قطعا در مورد پروپوزال و ضرورت نگارش آن شنیده اید. پروپوزال کارشناسی ارشد جنبه هایی از ایده پردازی، خلاقیت، توانایی حل مسئله و مهارت تحلیل آماری را در دانشجویان تقویت می کند. اما نکته مهم در فرآیند نگارش پروپوزال کارشناسی ارشد این است که به دانشجویان کمک شود تا بتوانند ایده های تحقیقاتی خودشان را در قالب یک تحقیق استاندارد ارائه نمایند. به طور کلی هدف از نگارش پروپوزال کارشناسی ارشد در چند بخش کلی دسته بندی می شود که عبارتند از:
پروپوزال (Proposal) یک واژه انگلیسی و برگرفته از کلمه (Propose) به معنای پیشنهاد دادن است و منظور از آن ارائه یک طرح کلی پژوهشی برای موسسه مورد نظر می باشد. خدمات مشاوره و نگارش پروپوزال ارشد و دکتری در موسسه ماد دانش پژوهان زیر نظر کارشناسان برجسته انجام گرفته و تمامی پروپوزال های انجام شده با بهترین کیفیت و به همراه ضمانت در اختیارشما دانشجویان عزیز قرار خواهد گرفت. ما در موسسه ماد دانش پژوهان علاوه بر کمک به دانشجویان در جهت نیل به موفقیت، قصد داریم هرچه بیشتر شما عزیزان را با فرآیند های علمی و پژوهشی در مقاطع کارشناسی، ارشد و دکتری آشنا کنیم. در ادامه این مقاله به اختصار به موضوعاتی مانند نحوه نگارش و انجام پروپوزال، بخش های مختلف یک پروپوزال، چگونگی آماده سازی یک پروپوزال تخصصی و روش گردآوری مطالب خواهیم پرداخت.
بیان مسئله (Problem Statement) بخشی از پروپوزال است که دانشجو یا محقق می بایست در آن مشکل شناسایی شده را توصیف کرده و بیان کند چطور با انجام تحقیق به دنبال حل این مشکل است. به طور کلی در بخش بیان مسئله باید بر روندهای منفی موجود در جامعه و یا موسسه تاکید کرده و بیان کنید مشکلات موجود چطور باعث عدم بهره وری، آسیب و مختل کردن سیستم شده اند. در ادامه بر این موضوع تمرکز می کنید که چرا برطرف کردن و حل آنها ضرورت داشته و تحقیق شما چگونه قصد دارد این مشکلات را برطرف کند. اگر این بخش را مهمترین فصل از پایان نامه یا پروپوزال دسته بندی نکنیم ولی یقینا یکی از مهمترین فصول در فرآیند نگارش پروپوزال محسوب می شود. اما همانند تمامی بخش های یک تحقیق علمی که ویژگی ها و استانداردهایی را دارند، بیان مسئله در پروپوزال نیز ویژگی های مخصوص به خودش را دارد که عبارتند از:
همواره به دانشجویان تحصیلات تکمیلی و مقاطع ارشد و دکتری تاکید می شود که فرآیند مربوطه به نگارش و آماده سازی پروپوزال دو بخش مجزا را شامل شده و در بر میگیرد. بخش اول مربوط به گردآوری اطلاعات لازم، انتخاب موضوع و نگارش پروپوزال است و بخش دوم مربوط به تصویب پروپوزال می باشد که ممکن است بارها و بارها اصلاح و تعدیل در محتوا را تجربه کند. در این سرفصل سعی میکنیم شما را هر چه بیشتر با فرآیند تصویب پروپوزال در حوزه تحصیلات تکمیلی آشنا کرده و مراحل آن را بیان نماییم. مراحل تصویب پروپوزال به صورت کلی سه مرحله اصلی را در برمیگیرد که عبارتند از:
انتخاب عنوان پروپوزال-بیان مسأله
یکی از فرآیندهایی که ممکن است در زمان نگارش و آماده سازی پروپوزال با آن روبرو شوید، اصلاح و برطرف کردن مشکلات پروپوزال پیش از تصویب آن است. این مرحله با عنوان بهبود و تقویت پروپوزال نیز شناخته می شود و در مطالب پیشین برای شما بیان کردیم که در فرآیند تصویب پروپوزال ممکن است 4 حالت برای پروپوزالتان اتفاق بیافتد.
1. حالت اول: تصویب پروپوزال
2. حالت دوم: تصویب پروپوزال با اصلاحات کم
3. حالت سوم: تایید پروپوزال با اصلاحات زیاد
4. حالت چهارم: ریجکت کردن پروپوزال
در فرآیند نگارش پروپوزال ممکن است با حالت دوم و سوم روبرو شوید و کمیته تخصصی دانشگاه از شما درخواست کند که قبل از تصویب و نهایی شدن یک پروپوزال اقدام به اصلاح، تقویت و بهبود محتوا در برخی بخش های مشخص کنید. پروپوزال هر دانشجو پایه و اساس کار پژوهشی وی را تشکیل می دهد و شخص نخواهد توانست بدون داشتن یک پروپوزال کامل و صحیح اقدام به نگارش و تهیه پایان نامه یا تز دکتری کند. معمولا به ندرت اتفاق میافتد که پروپوزال تهیه شده توسط دانشجو در همان ابتدا مورد تایید اساتید مشاور و راهنما قرار بگیرد و تا مرحله تصویب پیش برود. پروپوزال بارها و بارها قبل از تصویب نهایی توسط کمیته تحصیلات تکمیلی بهبود یافته و تقویت می شود. اما مهمترین دلایل برای اصلاح تقویت و بهبود پروپوزال به خاطر عوامل زیر خواهد بود:
نگارش پروپوزال یکی از فرآیندهای اجتناب ناپذیر در تحصیلات تکمیلی و پروسه فارغ التحصیلی هر دانشجو محسوب می شود. زمانیکه صحبت از نگارش پروپوزال می شود می بایست فاکتورهای زیادی را در آن بگنجانید و محتوای آن را باید مطابق با استانداردهای دانشگاه یا موسسه مورد نظر تهیه و ارائه نمایید. نگارش پروپوزال به گونه ای است که دانشجویان باید در چند صفحه و چند بخش محدود، ایده ها و موضوع تحقیقاتی مورد نظرشان را برای اساتید تبیین نمایند. بخش های مختلف پروپوزال معمولا محدودیت محتوایی دارند و نباید از یک میزان مشخص بیشتر شوند دقیقا مشابه بسیاری از پژوهش های علمی مانند مقاله، پایان نامه و تز دکتری که باید در تعداد مشخصی کلمه تهیه شوند. یک پروپوزال تحقیقاتی دانشگاهی به طور کلی در 2000-3500 بین 5-7 صفحه تهیه و آماده می شود که به صورت جزئی تر عبارتند از:
بسیاری از اساتید زمانی که یک پروپوزال را بازبینی و ارزیابی می کنند از بسیاری جهات نقاط ضعف و کمبودهایی را در آن مشاهده کرده و از دانشجو درخواست می کنند که تحقیق مورد نظر را مجدد انجام دهد. اگر به عنوان یک پژوهشگر چندین پروپوزال را مورد بررسی قرار دهید، متوجه خواهید شد که اشتباهات رایج معمولا در بخش انتخاب موضوع، کانتریبیوشن تحقیق و انتخاب متودولوژی صحیح رخ می دهد. بروز این اشتباهات رایج در پروپوزال نویسی با گذشت زمان و افزایش تجربه فرد کاهش می یابد ولی تضمین کننده این موضوع نیست که افراد با تجربه هیچوقت چنین اشتباهاتی را مرتکب نمی شوند. به طور کلی اشتباهات رایج در پروپوزال نویسی عبارتند از:
زمانی که یک پروپوزال را مینگارید ممکن است ایده ها، محتوا، مدل، فرضیات و فاکتورهای زیادی را درون آن بگنجانید ولی در زمان نگارش و حتی پس از پایان آن، نمی توانید در مورد خوب یا بد بودن آن نظری بدهید. یکی از دلایل این موضوع این است که معمولا یک شکل ارزیابی کاملا مطلوب و عالی از پروپوزال وجود ندارد و این امر تا حد زیادی به نظر مخاطب و شخصی که ارزیابی آن را انجام می دهد بستگی دارد. اما اگر بخواهیم ویژگی های یک پروپوزال خوب را مشخص کنیم می توانیم آن را در چند بخش کلی به صورت زیر دسته بندی کنیم. اما پیش از در نظر گرفتن این فاکتورها سعی کنید متن پروپوزال را بر اساس استانداردهای نگارشی هر موسسه یا دانشگاه آمشاده و تهیه نمایید.
ویژگی های یک پروپوزال خوب - پذیرش دانشگاه های خارجی
فرض کنید شما یک ایده منحصر به فرد و عالی برای تحقیق دارید و قصد دارید یک اسپانسر برای آن جذب کرده و پژوهش خودتان را آغاز کنید. این اسپانسر ممکن است یکی از اساتید شما در دانشگاه باشند و یا یک موسسه که قصد دارد پروژه شما را با هدف نتایج مثبت در سازمانش پشتیبانی مالی نماید. اما اولین گام برای موفقیت در جذب اسپانسر سازمانی و یا دانشگاهی نگارش یک پروپوزال خوب و متقاعد کننده است. نگارش یک پروپوزال خوب در برگیرنده مراحل بسیار مهم و استانداردی است که در صورت رعایت کردن آنها میتوانید انتظار یک نتیجه موفقیت آمیز را داشته باشید. به طور کلی 7 مرحله اصلی در نگارش پروپوزال وجود دارد که عبارتند از:
زمانی که صحبت از نگارش پروپوزال می کنیم باید به خاطر داشته باشید که محتوای آن معمولا تا حد زیادی به نوع پروپوزال نیز بستگی دارد. برای مثال در پروپوزال صنعتی هدف اصلی از نگارش، بهبود فروش، افزایش سود یا بهبود بهره وری سازمانی است و بنابراین محتوای آن نیز باید در زمینه شناسایی مشکل و ارائه راه حل متناسب با همین موضوع باشد. در مقابل پروپوزال دانشگاهی به دنبال شناسایی یک مشکل در ارتباط با رشته تحصیلی است و قصد دارد راه حل هوشمندانه و کاربردی برای آن طراحی نماید. پس محتوا و مطالب آن نیز با پروپوزال صنعتی نسبتا متفاوت خواهد بود. اما فارغ از جزئیات در مورد پروپوزال صنعتی، دانشگاهی، استارت آپ و یا هر عنوان دیگری که به پروپوزال اطلاق می شود، پروپوزال ها در چند دسته کلی قرار می گیرند که عبارتند از:
پروپوزال دکتری بر خلاف پروپوزال کارشناسی ارشد دارای ویژگی هایی مشابه یک پایان نامه است که قبل از تصویب شدن نیاز به دفاع دارد. بدین معنا که شما باید در مورد موضوع ارائه شده در پروپوزال تمامی جنبه های قانع کننده بودن، کانتریبیوشن، کاربردی بودن و عملیاتی بودن را در نظر بگیرید. البته که تمامی این موارد در پروپوزال کارشناسی ارشد اهمیت دارد ولی پروپوزال مقطع دکتری تمامی این فاکتورها را جزء ضروری و جدایی ناپذیر پروپوزال قلمداد کرده و هر گونه مشکل در این بخش ها موجب ریجکت حتمی آن خواهد شد. به طور کلی پروپوزال دکتری کمتر به دنبال این موضوع است که عنوان تحقیق یا ساختار مشخصی برای یک تحقیق ارائه نماید، بلکه تمرکز آن بیشتر بر روی موارد زیر خواهد بود:
زمانی که در مقطع تحصیلات تکمیلی در یک دانشگاه مشغول به تحصیل می شوید در بخشی از فرآیند تحصیلتان نیاز است که پژوهشی با عنوان پایان نامه یا تز دکتری را انجام داده و تحویل دهید. اما پیش نیاز ارائه پایان نامه یا تز دکتری، نوشتن پروپوزال است و پروپوزال دانشگاهی نیز ویژگی های خاص و منحصر به فردی را در برمیگیرد. اما برای نوشتن یک پروپوزال علاوه بر دانش نسبت به ساختار و مفاهیم تحقیق نیاز است که بدانید یک پروپوزال خوب دانشگاهی چه ویژگی هایی دارد. ویژگی های بسیاری اساسی در یک پروپوزال دانشگاهی عبارتند از:
