روش های رفرنس دهی مجموعه قوانین استانداردی هستند که مشخص میکنند یک پژوهشگر چطور و با چه اطلاعاتی اقدام به رفرنس نویسی تحقیق کند. هر زمان که یک پژوهشگر مطالب و محتوای پژوهش شخص دیگری را در کار خودش مورد استفاده قرار می دهد، باید به این موضوع دقت کند که حتما منبع آن را ذکر کند تا دچار پلاجریسم نشود. اما هر دانشگاه، موسسه و یا ژورنال سبک رفرنس دهی مخصوص به خودش را دارد که بر اساس استانداردهای موجود تعیین می شود. در حال حاضر استانداردهای مربوط به رفرنس نویسی تحقیق و روشهای مختلف رفرنس دهی در دسترس عموم قرار دارد. پژوهشگران می توانند به راحتی با چند کلیک ساده و جستجو در اینترنت استانداردهای مربوط به هر روش رفرنس نویسی را بدست آورند. ما در این مطلب سعی داریم تعدادی از پرکاربردترین روش های رفرنس دهی را به شما معرفی کرده و مشخصات آن را بیان کنیم.
1. روش رفرنس دهی APA: سیستم رفرنس دهی انجمن روانشناسی امریکا (American Psychological Association) یکی از پرطرفدارترین و پرکاربردترین روشهای رفرنس دهی در مقالات علمی است. بیشتر مقالات چاپ شده در ژورنال های روانشناسی، جامعه شناسی، زبانشناسی، مدیریت، رفتار سازمانی، آموزش، اقتصاد، پرستاری، علوم اجتماعی و بازاریابی از این روش رفرنس دهی استفاده می کنند. در این روش اطلاعات مربوط به نویسنده و تاریخ چاپ در پرانتز قرار می گیرد.
2. روش رفرنس دهی MLA: روش رفرنس دهی زبان مدرن (Modern Language Association) که معمولا در مقالات زبانشناسی و علوم ارتباطات مورد استفاده قرار میگیرد یک روش رفرنس دهی مختصر و دقیق است. این روش رفرنس دهی در ژورنال های زبان، ادبیات، ارتباطات و علوم دینی به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته و معمولا نام نویسنده و صفحه سند در داخل پرانتز قرار می گیرد.
3. روش رفرنس دهی Chicago: این روش رفرنس دهی در قرن 19 میلادی توسط دانشگاه شیکاگو امریکا ابداع و به جامعه پژوهشی امریکا معرفی گردید. در این روش رفرنس دهی نام نویسنده متن به همراه سال چاپ در درون براکت قرار می گیرد. این روش رفرنس دهی به صورت گسترده ای در مقالات چاپ شده در ژورنال های تاریخ، هنر، انسان شناسی و فلسفه مورد استفاده قرار می گیرد.
4. روش رفرنس دهی IEEE: این روش رفرنس دهی که به عنوان روش رفرنس نویسی مهندسان نیز شناخته می شود، توسط موسسه برق و مهندسی الکترونیک (Institute of Electrical and Electronics Engineers) ابداع و معرفی شده است. در این روش رفرنس دهی پژوهشگر میبایست یک شماره سایتیشن مربوط به مقاله مورد نظرش را در داخل براکت در زمان رفرنس نویسی وارد کند. این روش از رفرنس دهی که به عنوان روش عددی (Numeric) نیز شناخته می شود مشابه AAA, AMA, NLM می باشد. رفرنس دهی مقالات مرتبط به حوزه مهندسی، کامپیوتر و فناوری اطلاعات از نوع IEEE است.
5. روش رفرنس دهی CSE: انجمن ویرایشگران علوم (Council of Science Editors) نیز یکی از روش های بسیار پرکاربرد در زیست شناسی و بیشتر رشته های علوم تجربی است. این روش رفرنس دهی معمولا در زیست شناسی، فیزیک، شیمی و زمین شناسی مورد استفاده قرار گرفته و بسیار شبیه به روش رفرنس دهی APA است.
6. روش رفرنس دهی Harvard: این روش رفرنس دهی در سال 1880 توسط دانشگاه هاروارد ابداع شده و به صورت گسترده در ابتدا در بسیاری از ژورنال ها و مقالات مورد استفاده قرار می گرفت. این روش رفرنس دهی در حال حاضر بیشتر در علوم اقتصادی مورد استفاده قرار می گیرد.
پلاجریسم - IEEE - روش رفرنس دهی Chicago - پلاجریسم و تشابه جویی - ویراستاری