پس از تعیین سوال تحقیق، گام بعدی ترسیم ساختار مقاله است. اکثر مقالات علمی از قالب استانداردی که در اکثر آنها استفاده می شود (مقدمه، روشها، نتایج و بحث) پیروی میکنند، اگرچه ممکن است برخی تغییرات بسته به الزامات خاص مجله هدف، یا ماهیت تحقیق، وجود داشته باشد. بخش مقدمه باید اطلاعات زمینه ای را در مورد موضوع تحقیق ارائه کند، سؤال یا فرضیه تحقیق را به وضوح بیان کند و اهمیت مطالعه را توضیح دهد. بخش روشها، طراحی تجربی، روش‌های جمع‌آوری داده‌ها و تکنیک‌های تحلیلی مورد استفاده در مطالعه را بیان میکند. بخش نتایج، یافته‌های تحقیق را عمدتا با استفاده از ترکیبی از متن، جداول و شکل‌ها ارائه میکند. در نهایت، بخش بحث، یافته ها را در زمینه سؤال تحقیق تبیین میکند، آنها را با مطالعات قبلی مقایسه میکند و پیامدهای آنها را برای موضوع مطالعه پیش رو ، مورد بحث قرار میدهد.
قبل از اقدامات عملی در فرآیند نوشتن، جمع آوری و سازماندهی تمام اطلاعات و داده های لازم بسیار مهم است. این فرایند شامل بررسی اطلاعات آزمایشگاهی، نتایج تجربی، تجزیه و تحلیل های آماری، و ادبیات مربوطه است. ایجاد یک طرح کلی می تواند به ساختار منطقی اطلاعات کمک کند و اطمینان ایجاد کند که تمام نکات کلیدی پوشش داده شده است. نویسندگان همچنین باید مخاطبان هدف و الزامات خاص مجله ای را که قصد ارسال مقاله به آن را دارند، در نظر بگیرند، زیرا این امر بر سبک نگارش، سطح جزئیات و ارائه کلی مقاله تأثیر گذار است.
فرآیند نوشتن، معمولاً با تهیه پیشنویس بخش روشها، آغاز میشود، زیرا اغلب اوقات این بخش ساده‌ترین بخش مقاله برای نوشتن است. هنگام توصیف روش، ارائه جزئیات کافی برای سایر محققان، در جهت تکرار پذیر بودن مطالعه مهم است. این مرحله شامل مشخص کردن مواد و تجهیزات مورد استفاده، توضیح مراحل آزمایشی مرحله به مرحله، و توصیف هر گونه تجزیه و تحلیل آماری انجام شده است. نویسندگان باید برای وضوح و دقت، در توضیحات خود تلاش کنند و از بروز ابهاماتی که می تواند مانع تکرارپذیری شود، اجتناب کنند.
پس از تکمیل بخش روش ها، نویسندگان می توانند به نوشتن بخش نتایج بپردازند. این بخش از مقاله باید یافته های تحقیق را به صورت واضح و عینی و بدون تفسیر یا حدس و گمان ارائه کند. نتایج باید به طور منطقی سازماندهی شوند و اغلب از همان روش هایی که قبلا توضیح داده شد پیروی کنند. هنگام ارائه داده ها، انتخاب مناسب ترین قالب (به عنوان مثال، متن، جداول یا شکل ها) برای انتقال موثر اطلاعات مهم است. جداول برای ارائه مقادیر زیادی از داده های عددی مفید هستند، در حالی که اقلامی مانند نمودارها یا تصاویر می توانند به تجسم روندها یا روابط کمک کنند. هر جدول و شکل باید توضیحی مکفی باشد، با برچسب‌ها و زیرنویس‌های واضحی، که به خوانندگان اجازه میدهد داده‌ها را بدون مراجعه به متن اصلی درک کنند.
بخش مقدمه معمولاً در ادامه نوشته میشود، اگرچه برخی از نویسندگان ترجیح میدهند در پایان، آن را بنویسند. مقدمه باید اطلاعات لازم برای درک سؤال تحقیق و اهمیت آن ارائه دهد. باید با یک مرور کلی از موضوع شروع شود و به تدریج به سؤال یا فرضیه تحقیق خاص محدود شود. این بخش همچنین باید شامل بررسی مختصری از ادبیات مربوطه باشد و مطالعات کلیدی را که به درک فعلی موضوع کمک کرده است، برجسته کند. بررسی ادبیات بهتر است انتخابی باشد و علاوه بر جامعیت، بر مرتبط ترین و جدیدترین مقالات انتشار یافته تمرکز کند. مقدمه باید با بیان واضح سؤال یا فرضیه تحقیق و نیز تشریح مختصر رویکرد اتخاذ شده، برای پرداختن به موضوع مقاله به پایان برسد.
بخش بحث، اغلب چالش برانگیزترین بخش یک مقاله علمی برای نوشتن است. این بخش نتایج را در چارچوب سوال تحقیق و ادبیات موجود تفسیر می کند. باید با جمع بندی یافته های اصلی مطالعه و توضیح چگونگی ارتباط آنها با فرضیه اولیه، آغاز شود. سپس نویسندگان باید نتایج خود را با نتایج مطالعات قبلی مقایسه کنند، در مورد شباهت ها یا تفاوت ها بحث کنند و توضیحات احتمالی برای اختلافات رخ داده را ارائه دهند. پرداختن به هرگونه محدودیت مطالعه و بحث در مورد تأثیر بالقوه آنها بر تفسیر نتایج پر اهمیت است. این بحث همچنین باید پیامدهای گسترده‌تر یافته‌ها را بررسی کند و کاربردهای بالقوه یا زمینه‌هایی را برای تحقیقات آینده پیشنهاد کند. در نهایت، این بخش باید با بیان روشنی از نتایج اصلی مطالعه و اهمیت آنها در زمینه مورد مطالعه به پایان برسد.
چکیده معمولاً در آخرین مرحله نوشته می شود، زیرا خلاصه ای مختصر از کل مقاله را ارائه می دهد. اکثر مجلات محدودیت سختگیرانه ای برای تعداد کلمات چکیده دارند که معمولاً بین 200 تا 300 کلمه است. چکیده باید شامل پیشینه مختصر، سؤال یا فرضیه تحقیق، روش‌های کلیدی، نتایج اصلی و نتیجه‌گیری اصلی باشد. بسیار مهم است که یک چکیده واضح و قانع کننده بنویسید، زیرا اغلب اوقات این تنها بخشی از مقاله است که خوانندگان بالقوه، هنگام تصمیم گیری در مورد خواندن مقاله کامل، آن را می بینند.
در طول فرآیند نوشتن، حفظ یک سبک نوشتاری واضح و مختصر ضروری است. نوشتار علمی باید عینی، دقیق و عاری از اصطلاحات غیرضروری یا زبان ثقیل باشد. جملات باید ساده و دقیق باشند و هر پاراگراف بر یک ایده اصلی متمرکز باشد. نویسندگان باید در صورت امکان از صدای فعال استفاده کنند، زیرا نسبت به صدای غیرفعال مستقیم تر و راحت تر خوانده می شود. همچنین استفاده از اصطلاحات ثابت در سراسر مقاله، برای جلوگیری از سردرگمی مهم است.
استناد صحیح به منابع، یک جنبه اساسی از نگارش علمی است. تمام ایده ها، حقایق یا داده های گرفته شده از منابع دیگر باید به درستی به نویسندگان اصلی آنها نسبت داده شود. این مرحله در جایی که لازم است اعتباری را به خوانندگان می دهد تا اطلاعات را تأیید کنند و موضوع را بیشتر بررسی کنند. اکثر مجلات علمی از سبک استنادی خاصی مانند APA، MLA یا شیکاگو استفاده می کنند و نویسندگان باید دستورالعمل های ارائه شده توسط مجله هدف خود را به دقت دنبال کنند.
پس از تکمیل اولین پیش نویس، بازنگری و ویرایش کامل مقاله بسیار مهم است. این فرآیند اغلب شامل چندین دور بازبینی است که در هر دور بر جنبه‌های مختلف مقاله تمرکز می شود. دور اول بازنگری باید بر ساختار و جریان کلی مقاله تمرکز کند و اطمینان حاصل می کند که استدلال ها به طور منطقی ارائه شده اند و هر بخش هدف مورد نظر خود را برآورده می کند. دورهای بعدی تجدید نظر، می تواند بر بهبود وضوح جملات و پاراگراف های فردی، حذف موارد اضافی و اصلاح زبان تمرکز کند.
در طول فرآیند ویرایش، نویسندگان باید به دقت داده های خود، توجه زیادی داشته باشند و اطمینان حاصل کنند که تمام شکل ها و جداول به درستی برچسب گذاری شده و در متن ارجاع داده شده اند. همچنین مهم است که بررسی کنید که تمام نقل‌قول‌های متن در فهرست مرجع گنجانده شده باشد و بالعکس. بسیاری از مجلات الزامات قالب بندی خاصی برای منابع دارند، بنابراین نویسندگان باید این دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنند تا از تاخیر در روند انتشار جلوگیری شود.
یکی از راهبردهای مؤثر برای بهبود کیفیت یک مقاله علمی، جستجوی بازخورد از همکاران یا اساتید است. بینش های مختلف اغلب میتوانند مسائلی را که نویسنده ممکن است نادیده گرفته باشد، مانند توضیحات نامشخص، شکاف‌های منطقی مطالعاتی، یا ناهماهنگی در ارائه داده‌ها را تشخیص دهد. بررسی متخصصان همچنین می تواند به شناسایی قسمت هایی که ممکن است به اطلاعات اضافی یا شفاف سازی نیاز داشته باشند، کمک کند. نویسندگان بهتر است پذیرای انتقاد سازنده باشند و در صورت لزوم برای بهبود کیفیت کلی مقاله، مایل به اصلاحات اساسی باشند.
هنگامی که نسخه به طور کامل بازبینی و ویرایش شد، نویسندگان باید کل مقاله را به دقت تصحیح کنند تا هرگونه خطای باقی مانده در دستور زبان، املاء یا قالب بندی را پیدا و رفع کنند. خواندن مقاله با صدای بلند با استفاده از نرم‌افزار تبدیل متن به گفتار میتواند مفید باشد، زیرا این کار میتواند تشخیص عبارات نامناسب یا کلمات از دست رفته را آسان‌تر کند. نویسندگان همچنین باید تمام بخش‌های مقاله را مجدداً بررسی کنند که کامل باشند و تمام الزامات خاص مجله، مانند محدودیت کلمات یا دستورالعملهای قالب‌بندی، رعایت شده باشند.
قبل از ارسال مقاله به یک مجله، نویسندگان باید به دقت مناسب ترین نشریه را برای کار خود در نظر بگیرند. عواملی که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از محدوده مجله، ضریب تاثیر آن، زمان معمول برای انتشار، و هزینه های انتشار. اغلب اوقات مرور مقالات منتشر شده متاخر در مجلات هدف بالقوه، برای درک نوع و کیفیت تحقیقاتی که معمولاً منتشر می کنند، مفید است. ممکن است برخی از نویسندگان تصمیم بگیرند که نسخه پیشنویس خود را قبل یا همزمان با ارسال به مجله به یک ناظر پیش چاپ ارسال کنند، زیرا این امر می تواند به ایجاد اولویت و جمع آوری بازخورد اولیه از جامعه علمی کمک کند.
هنگام ارسال مقاله به یک مجله، نویسندگان باید یک نسخه نامه آماده کنند که به طور خلاصه مطالعه را معرفی کرده و اهمیت و تازگی آن را توضیح دهد. همچنین نامه دیگری باید شامل هر گونه اطلاعات خاص درخواست شده، توسط مجله باشد، مانند پیشنهادهایی برای داوران احتمالی یا اعلامیه های تضاد منافع. نویسندگان باید دستورالعملهای فرمت ارسال مقاله به مجله را به دقت انجام دهند، که ممکن است شامل الزامات خاص برای قالب‌های فایل، وضوح تصویر، یا مواد تکمیلی باشد.
پس از ارسال، نسخه اولیه معمولاً تحت یک فرآیند بررسی داوران قرار می گیرد، جایی که توسط متخصصان این زمینه ارزیابی می شود. بسته به مجله و در دسترس بودن داوران، فرآیند بررسی داوران میتواند چند هفته تا چند ماه طول بکشد. نویسندگان باید آماده باشند تا به نظرات داوران پاسخ دهند و در صورت درخواست، در نسخه خود تجدید نظر کنند. هنگام پرداختن به نظرات بازبین، مهم است که دقیق و محترمانه رفتار شود، حتی اگر نویسنده با برخی از انتقادات مخالف باشد. یک پاسخ خوب به داوران می تواند به طور قابل توجهی شانس پذیرش مقاله برای چاپ را افزایش دهد.
اگر نسخه ارسالی مقاله برای انتشار پذیرفته شود، معمولاً نویسندگان باید چندین مرحله اضافی را قبل از نهایی شدن مقاله تکمیل کنند. این فرایند ممکن است شامل بررسی و تأیید مدارک، امضای قراردادهای انتقال حق چاپ و در برخی موارد، پرداخت هزینه انتشار باشد. نویسندگان باید قبل از انتشار مقاله، نمام نکات مربوطه را به دقت بررسی کنند تا هرگونه خطای باقی مانده یا اشکال قالب بندی را پیدا و رفع کنند.
در طول فرآیند نوشتن و انتشار یک مقاله علمی، حفظ استانداردهای اخلاقی بالا بسیار مهم است. این استانداردها شامل اطمینان از صحت و یکپارچگی داده های ارائه شده، قدردانی مناسب از همه مشارکت کنندگان در کار، و افشای هرگونه تضاد منافع احتمالی است. نویسندگان همچنین باید از دستورالعملهای اخلاقی مرتبط با تحقیقات مربوط به انسان‌ها یا حیوانات، اشتراک‌گذاری داده‌ها و تألیف آگاه باشند و به آنها پایبند باشند.
در پایان، نوشتن یک مقاله علمی فرآیند پیچیده ای است که نیاز به برنامه ریزی دقیق، تفکر روشن و توجه به جزئیات دارد. با پیروی از این رویکرد گام به گام و پایبندی به اصول نگارش علمی خوب، نویسندگان می توانند یافته های پژوهشی خود را به طور موثر به جامعه علمی منتقل کنند. مهارت‌هایی که از طریق این فرآیند ایجاد می‌شوند نه تنها به پیشرفت دانش کمک میکنند، بلکه توانایی نویسنده را برای تفکر انتقادی و برقراری ارتباط واضح با ایده‌های پیچیده افزایش میدهند. مانند هر مهارت دیگری، هنر نوشتن علمی، با تمرین و تجربه بهبود می یابد. نویسندگان مشتاق باید به دنبال فرصت هایی برای نوشتن و انتشار آثار خود باشند، از بازخوردها بیاموزند و به طور مداوم مهارت های نوشتاری خود را اصلاح کنند. با انجام این کار، آنها می توانند کمک های معناداری به حوزه خود داشته باشند و درک جامعی از حوزه علمی مورد فعالیت خود را را ارتقا دهند.