بهبود و تقویت مقالات فارسی از نظر محتوا و ساختار ممکن است کار ساده ای به نظر برسد. بسیاری از ویراستاران گمان میکنند که فرآیند تقویت مقالات فارسی نسبت به انگلیسی و یا هر زبان های دیگری ممکن است کار ساده تری بوده و زمان کمتری ببرد. شاید در ظاهر نسبت به مقالات انگلیسی ساده تر باشد ولی ممکن است به همان اندازه زمان بر بشود. تقویت مقاله یک کار تخصصی است که علاوه بر تسلط به مباحث فنی و نگارشی تحقیق به دانش بالایی در مورد موضوع پژوهش نیاز دارد. در سالهای اخیر بسیاری از مجلات علمی-تخصصی، علمی-ترویجی و علمی-پژوهشی در داخل کشور نسبت به محتوا و کیفیت مقالات فارسی سابمیت شده حساس بوده و بدون بررسی دقیق، اقدام به چاپ آنها نخواهند کرد. بر اساس بررسی های انجام گرفته بر روی ژورنال های علمی-پژوهشی مشخص شده است که 7 دلیل عمده ریجکت مقالات فارسی عبارتند از:
1. وجود مشکلات فنی از قبیل سرقت ادبی، مشکلات ساختاری مقالات و رفرنسدهی نا معتبر
2. خسته کننده بودن مقاله ناشی از تکراری بودن موضوع و نداشتن کانتریبیوشن (Contribution)
3. ناقص بودن محتوای مقاله ناشی از ضعف در ارائه مطالب
4. نامفهوم و غیر قبال فهم بودن محتوای مقاله
5. غیر مرتبط بودن مقاله به حوزه کاری ژورنال
6. عدم وجود انسجام در مطالب درون مقاله
7. مشکل در روش تحقیق
ممکن است به عنوان یک پژوهشگر تمامی این موارد یا تعدادی از آنها را در یک مقاله ریجکت شده دیده باشید. بخش عمده ای از مشکلات موجود در مقالات فارسی را می توان از طریق فرآیند تقویت و بهبود محتوا حل کرده و شانس پذیرش و چاپ آن را به شکل قابل ملاحظه ای افزایش داد. اما برای این منظور نیاز است که چند موضوع مهم در فرآیند تقویت مقاله را به خاطر داشته باشید. برخی از نواقص در مقاله آنقدر جدی هستند که فرآیند تقویت مقاله را تبدیل به نگارش مجدد مقاله میکنند. برای مثال مشکل نداشتن نوآوری یا کانتربیوشن (Contribution) جزء مهمترین و اساسی ترین مشکلاتی است که احتمال ریجکت مقاله از طرف ژورنال ها را افزایش می دهد. نگارش مقاله در مورد موضوعاتی که قبلا به طور وسیعی به آنها پرداخته شده و کاملا تکراری هستند یک چالش بزرگ در فرآیند تقویت مقاله است. وجود مشکل در این زمینه به این معناست که ساختار و موضوع مقاله باید تغییر کند و تمامی بخش های مقاله از ابتدا نگارش شود. نقص در فرآیند گردآوری و تحلیل داده ها مانعی بسیار جدی است. وجود مشکل در این بخش بدین معناست که مقاله شما عملا دستاورد قابل قبولی ندارد و شما مجبور هستید این بخش را مجددا از ابتدا نگارش و اصلاح کنید. نگارش مجدد این بخش به معنای طراحی مجدد پرسشنامه، گردآوری مجدد داده ها، تجزیه و تحلیل مجدد و بحث و نتیجه گیری جدید است. این چنین مشکلات در مقالات فارسی می تواند فرآیند تقویت مقاله را به شدت طولانی و هزینه بر کند.
سابمیت مقاله - انتخاب ژورنال - نگارش مقالهISI
