نگارش پروپوزال ارشد و دکتری…
Proposal…
پایان نامه ارشد و رساله دکتری.…
Dissertation…
نگارش، استخراج و ترجمه مقاله…
Article…
دوره آموزشی عالم بی عمل ؟ عسل بی ..(خبر سازی 4)
گزارش گری چند رسانه ای 4: از فکر تا عمل
ﮐﺪﺍﻡ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ
ﻭﻗﺘﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻳﮏ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻣﻄﻠﺐ ﺗﻬﻴﻪ ﻣﻰ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﻭﺳﺎﻳﻠﻰ ﮐﻪ ﻻﺯﻡ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻗﻠﻢ ﻭ ﮐﺎﻏﺬ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ ﻳﮏ ﺗﺨﺘﻪ ﮐﻠﻴﺪ ﻭ ﺻﻔﺤﻪ ﯼ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ. ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﭼﻨﺪﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﮐﺎﺭ ﻣﺘﻌﺪﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﻳﮏ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﮔﻮﻧﻪ ﮔﻮﻥ ﺗﺮ ﺑﺸﻮﺩ ﺟﺎﺫﺑﻪ ﺍﺵ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺎﺭﺑﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.
ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻫﺮ ﮔﺰﺍﺭﺷﯽ ﺍﻟﺰﺍﻣﺎً ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﭼﻨﺪﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺷﺪﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮔﺰﻳﻨﻪ ﯼ ﭼﻨﺪﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﯼ ﻳﮏ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺑﻪ ﻧﻮﻉ ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ ﮐﻪ ﭘﻮﺷﺶ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺩﺍﺭﺩ. ﺍﻣﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ، ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺩﺭ ﻧﺸﺮﻳﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺳﺎﻳﺖ ﻫﺎﯼ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺘﯽ، ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻫﺎ، ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺳﺘﺜﻨﺎ، ﺍﺯ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻳﮏ ﺷﮑﻞ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﻫﺮ ﮔﺰﺍﺭﺷﯽ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺍﺯ ﻳﮏ ﻣﺘﻦ ﻭ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﻳﮑﯽ ﺩﻭ ﻋﮑﺲ ﻳﺎ ﻧﻘﺸﻪ ﻭ ﭘﻴﻮﺳﺖ ﺗﺮﮐﻴﺐ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﮔﺰﺍﺭﺵ ﭼﻨﺪﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻳﻢ ﻏﻴﺮﺧﻄﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻻﻳﻪ ﻫﺎﻯ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻰ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﺮﮐﺪﺍﻡ ﻣﻌﻨﺎ ﻭ بعد ﻣﺘﻔﺎﻭﺗﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﻰﮐﻨﻨﺪ. ﺩﺭ ﻳﮏ ﻻﻳﻪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﻧﻘﻞ ﻣﻰﮐﻨﻴﺪ، ﺩﺭ ﻻﻳﻪ ﺍﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﺖ ﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﻣﻰﺁﻭﺭﻳﺪ، ﺩﺭ ﻻﻳﻪ ﯼ ﺳﻮﻡ ﻧﻈﺮ ﮐﺎﺭﺑﺮﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﻰ ﭘﺮﺳﻴﺪ، ﺩﺭ ﻻﻳﻪ ﯼ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﻫﻤﻴﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻭ ﻫﮑﺬﺍ.
ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻗﺪﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺮﻭﻉ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻳﮏ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﭼﻨﺪﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﯽ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻً ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪﻥ ﻭ ﺗﮑﻤﻴﻞ ﻳﮏ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻳﮏ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﭼﻨﺪﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ ﻭﻗﺖ ﻭ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﻧﻴﺎﺯ ﺩﺍﺭﺩ ﺗﺎ ﻳﮏ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺻﺮﻓﺎً ﻧﻮﺷﺘﺎﺭﯼ ﻳﺎ ﺻﻮﺗﯽ. ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻴﺸﺘﺮ، ﻟﻮﺍﺯﻡ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ. ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮ ﭼﻨﺪﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ ﻫﺎﯼ ﻋﮑﺎﺳﯽ ﻭ ﻓﻴﻠﻤﺒﺮﺩﺍﺭﯼ ﻭ ﻭﺳﺎیل ﺿﺒﻂ ﺻﺪﺍ ﻧﻴﺰ ﻧﻴﺎﺯ ﺩﺍﺭﺩ. ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﭼﻨﺪﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻫﺎﯼ ﻣﻔﺼﻞ ﺗﺮ ﻭ ﭘﮋﻭﻫﺸﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺩﺭ ﻧﺸﺮﻳﺎﺕ ﻭ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺘﯽ ﮔﺎﻫﯽ ﻳﮏ ﺗﻴﻢ ﺍﺯ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﺨﺼﺺ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﻮﺷﺶ ﻳﮏ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﻭ ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ ﺩﺭ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮﯼ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪﯼ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎﯼ ﻳﮏ ﺭﻭﻳﺪﺍﺩ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻭ ﭘﻮﺷﺶ ﺑﺪﻫﺪ. ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺷﮑﻞ، ﭼﻪ ﺩﺭ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﭼﻪ ﺩﺭ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮﯼ ﺷﺨﺼﯽ، ﻧﻴﺎﺯ ﺑﻪ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﻫﺎﯼ ﻳﮏ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﻣﯽﺑﺮﺩ.
ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮﻯ ﻋﻼﻗﻪ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﻓﮑﺮ ﻭ ﻃﺮﺡ ﻫﺎیی ﺩﺭ ﺫﻫﻦ ﺗﺎﻥ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﮑﻞ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺍﺵ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﭼﻨﺪﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻗﺼﺪ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻧﺸﺮﻳﻪ ﯼ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺘﯽ ﺑﻔﺮﻭﺷﻴﺪ، ﻳﺎ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﻗﺼﺪ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﺖ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻳﺪ، ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻃﻮﺭﯼ ﺁﻥ ﻓﮑﺮ ﺭﺍ ﭘﺨﺘﻪ ﻭ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺍﻭﻻً ﻫﺮ ﮐﺲ ﻃﺮﺡ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﯼ ﺁﻥ ﭼﻨﺪﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺛﺎﻧﯽ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺑﺘﻮﺍﻧﻴﺪ ﺑﺎ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﻥ ﻃﺮﺡ ﻣﺤﺼﻮﻝ ﻧﻬﺎﺋﯽ ﺭﺍ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﮐﻨﻴﺪ.
ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻧﻬﺎیی ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﺰﺍﺭﺵ، ﻧﮑﺘﻪ ﯼ ﺍﺻﻠﯽ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺁﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﻨﺪﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﺷﺪﻥ ﺭﺍ ﺑﺴﻨﺠﻴﺪ. ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻥ ﭼﻨﺪﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﻭﻻً ﻻﻳﻪ ﻫﺎﻯ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺛﺎﻧﻴﺎً ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺍﻳﻦ ﻻﻳﻪ ﻫﺎ ﺿﺮﻭﺭﺕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺷﮑﻞ ﻫﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻴﺎﻧﻰ (ﺗﺼﻮﻳﺮ، ﺻﺪﺍ، ﻃﺮﺡ ﻭ ﻓﻴﻠﻢ) ﺭﺍ ﻣﻮﺟﻪ ﮐﻨﺪ. ﺍﻣﺎ ﮐﺪﺍﻡ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻇﺮﻓﻴﺘﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﮑﻠﻰ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟
ﻳﮏ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﭼﻨﺪﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﯼ ﻳﮏ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺑﻴﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻳﮏ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺧﺎﺹ. ﺩﺭ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﯼ ﺍﻭﻝ ﮐﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺍﺳﺎﺭﺕ ﻃﺎﻟﺒﺎﻥ ﺍﺳﺖ، ﻳﮏ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﯼ ﻧﻴﻮﻳﻮﺭﮎ ﺗﺎﻳﻤﺰ، ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﺎﺋﻴﺰ ﺳﺎﻝ ۲۰۰۸ ﺗﻮﺳﻂ ﻃﺎﻟﺒﺎﻥ ﺭﺑﻮﺩﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ ﻫﻔﺖ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺍﺳﺎﺭﺕ آن ها ﺑﻮﺩ، ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮﯼ ﺗﺎ ﻓﺮﺍﺭﺵ ﺭﺍ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻫﺎ ﻭ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺕ ﺍﺵ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﯼ ﻃﺎﻟﺒﺎﻥ ﻭ ﺧﺎﺳﺘﮕﺎﻩ ﻫﺎ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻫﺎﯼ آن ها ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﯼ ﺷﺶ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺩﺭ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﯼ ﺩﻭﻡ ﺑﺎ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ﺑﺨﺶ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﺑﯽ ﺑﯽ ﺳﯽ ﺑﺎ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻫﺎﯼ ﻣﺘﻨﻮﻉ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﻫﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﯽ ﺩﺭ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ﻣﯽﭘﺮﺩﺍﺯﺩ.
ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺑﺮ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻫﺎﯼ ﺷﺨﺼﯽ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﻭ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻫﺎﯼ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻭﺿﻌﻴﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻮﺩﻩ ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻫﺎﯼ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥ ﻳﮏ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻭﺍﺣﺪ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺎ ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﺶ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺑﻴﺎﻧﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻭ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﺨﻴﻞ ﻭ ﺗﺠﺴﺲ ﺑﺮﺍﯼ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺟﻠﻮﻩ ﻫﺎﯼ ﭼﻨﺪﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﻳﮏ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺍﺳﺖ.
ﻭﻗﺘﯽ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ، ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻳﺎ ﺩﺭ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﺑﺎ ﺩﺑﻴﺮ ﻧﺸﺮﻳﻪ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻓﮑﺮ ﻭ ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﺍﻭﻟﻴﻪ، ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﺮﺩ ﺗﺎﺯﻩ ﮐﺎﺭ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺍﺵ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﻴﺎﻳﺪ ﺟﻤﻊ ﺁﻭﺭﯼ ﻭ ﻓﻬﺮﺳﺖ ﮐﻨﺪ. ﺑﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻً ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﯼ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻈﺮ ﻳﺎ ﺁﮔﺎﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﮕﻴﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻣﺸﺎﺭﮐﺖ ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﺭ ﺗﻬﻴﻪ ﯼ ﺍﻳﻦ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻳﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻫﻤﮑﺎﺭﯼ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﺭﺍﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﺪﻳﻞ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﺍﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﻨﺪ.
بگم؟ با کدوم رسانه ولی ؟ (خبر سازی 3)
گزارش گری چند رسانه ای 3: مطبوعات نو
ﮐﻮﭺ
ﻓﻦ ﺁﻭﺭﯼ ﻫﺎﯼ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﯼ ﻭ ﺩﻳﺠﻴﺘﺎﻝ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﺎﺯﻩ ﻭ ﻫﻴﺠﺎﻥ ﺍﻧﮕﻴﺰﯼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮﺍﻥ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﻋﺮﺻﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﯼ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻫﺎ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺗﺎﺯﻩ ﻭ ﻣﺘﺤﻮﻝ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺁﻟﺒﻮﻡ ﻫﺎﯼ ﺗﺼﻮﻳﺮﯼ، ﻭﻳﺪﺋﻮﻧﮕﺎﺭﯼ، ﻭﺑﻼﮒ ﻧﻮﻳﺴﯽ، ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺩﺭ ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﭘﺎﺩﮐﺴﺖ، RSS، ﺗﻠﻔﻦ ﻫﺎﯼ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ، ﻭ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﺘﻦ ﺭﺍ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﻴﺪ ﭼﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﻫﺎﯼ ﺩﻳﮕﺮﯼ، ﺭﺍﻩ ﻫﺎﯼ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮﯼ ﺭﺍ ﺩﮔﺮﮔﻮﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ.
ﺍﻣﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻓﻦ ﺁﻭﺭﯼ ﻫﺎ، ﻧﺤﻮﻩ ﯼ ﮐﺎﺭ آن ها ﻭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺪﻓﯽ ﮐﻪ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮ ﺍﺯ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺍﺵ ﺩﺍﺭﺩ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﻪ ﺁﺷﻨﺎیی ﻭ ﺩﺭﮎ ﮐﺎﺭﺑﺮﺩ آن ها ﺩﺍﺭﺩ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ؛ ﺍﻣﺎ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺟﯽ ﺭﻭﺯﻥ، ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻧﻴﻮﻳﻮﺭﮎ، ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺭﺍ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﻴﻢ.
ﻧﻘﻄﻪ ﯼ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﺑﺮﺍﯼ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﯼ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭ
جی ﺭﻭﺯﻥ
«ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻪ ﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ، ﺍﻫﻞ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﯼ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻨﺪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻫﺎیی ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﺒﺮﻧﺪ. کی ﺭﺍﻩ ﺑﻴﻔﺘﻨﺪ؟ ﮐﺠﺎ ﺑﺮﻭﻧﺪ؟ ﺿﺮﻭﺭﻳﺎﺕ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺳﺖ؟ ﻭ ﺁﻳﺎ آن چه ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻗﺎﺑﻞ ﺟﺎ ﺑﻪ ﺟﺎ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺳﺖ.»
ﻣﺎ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻇﻬﻮﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ ﻧﻴﻤﻪ ﺣﺮﻓﻪ ﺍﯼ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺷﺮﻭﻉ ﺳﻘﻮﻁ ﺷﻴﻮﻩ ﻫﺎﯼ ﻗﺪﻳﻤﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﺭ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﯼ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﺣﺮﻓﻪ ﺍﯼ ﻣﺪﺗﯽ ﻣﯽﮔﺬﺭﺩ. ﻣﻦ ﺍﺳﻤﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﻣﯽﮔﺬﺍﺭﻡ ﭼﻮﻥ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﺸﺘﺮﮐﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺳﺎﻟﺘﯽ ﻗﺎﺋﻞ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﭼﻮﻥ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﺭﺍ ﻣﯽﭼﺮﺧﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎﻟﮏ ﺁﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﺍﻟﺤﺎﻗﻴﻪ ﯼ ﺍﻭﻝ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﺳﺎﺳﯽ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: ﺷﻤﺎ ﺣﻖ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺭﺍ ﻣﯽﺩﺍﻧﻴﺪ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﻨﻴﺪ، ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺭﺍ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ﺑﮕﻮیید. ﺍﮔﺮ ﻗﺒﻼ ﺍﻳﻦ ﺣﻖ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻧﺘﺰﺍﻋﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ، ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﺷﺪﻩ، ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺗﺤﻘﻖ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﺍﺯ ﺣﻖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﺁﺯﺍﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﻨﺪ، ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺍﺯ ﺗﺄﺛﻴﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﻠﻄﻪ ﯼ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﺣﺮﻓﻪ ﺍﯼ ﺑﺮ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﺩﺍﺭﺩ، ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
ﻗﺒﻴﻠﻪ ﯼ ﺣﺮﻓﻪ ﺍﯼ ﻫﺎﯼ ﺧﺒﺮ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻧﻪ ﯼ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺑﺰﺭﮒ ﺗﻨﺎﺯﻉ ﺑﻘﺎﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﺍﺧﻴﺮ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺷﮑﻠﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﭘﯽ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﻫﺪ. ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻭ ﺁﻥ ﻳﮑﯽ ﺍﯼ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﯼ ﺁﺫﻭﻗﻪ ﯼ ﺧﺒﺮﯼ ﻫﻤﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﺟﻤﺎﻉ ﻭ ﺭﺃﯼ ﻋﺎﻡ ﺍﺳﺖ. ﺯﻣﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﺍﺗﺎﻕ ﻫﺎﯼ ﺧﺒﺮ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ– ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﯼ ﺣﺮﻓﻪ ﺍﯼ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ- ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﯼ آن ها ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ. ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﯽ ﻣﻴﻠﯽ ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﯼ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ: ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩﻥ، ﺑﺮﺍﯼ ﺣﻔﻆ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﺣﺮﻓﻪ ﺍﯼ، ﻗﺒﻴﻠﻪ ﯼ ﺧﺒﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺳﻮﯼ ﺩﺭﻳﺎﯼ ﺩﻳﺠﻴﺘﺎﻝ ﻫﺠﺮﺕ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﻧﻮ، ﺯﻣﻴﻦ ﺗﺎﺯﻩ، ﻳﺎ ﺑﻪ ﻗﻮﻝ ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﺻﺤﻨﻪ ﯼ ﺗﺎﺯﻩ، ﺟﺎﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﻨﺪ.
ﮐﻮﭺ، ﮐﻪ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎیی ﻫﺎ ﺍﮐﺜﺮﺍ ﺗﺼﻮﻳﺮﯼ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺗﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺿﺮﺑﻪ ﺍﯼ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﺑﺮ ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺳﺖ. ﮐﺸﻴﺪﻥ ﻟﻨﮕﺮﻫﺎ ﻭ ﺗﺮﮎ ﺟﺎﻫﺎﯼ ﺁﺷﻨﺎ ﮐﺎﺭ ﺩﺷﻮﺍﺭﯼ ﺍﺳﺖ. ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﯼ ﺧﺒﺮ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﻫﺎ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﺗﺠﻊ ﻭ ﺑﺪﺧﻠﻖ ﻫﺎﯼ ﺍﺗﺎﻕ ﺧﺒﺮ هستند، ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﯼ ﺍﺭﺗﺠﺎﻋﯽ ﺍﻧﺪ. ﮔﺮﻭﻫﯽ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺍﻧﮑﺎﺭﺍﻧﺪ، ﻭ ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﺑﯽ ﺳﺮﻭﺻﺪﺍ ﺍﺯ ﮐﺎﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ. ﺑﺴﺘﻦ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﻫﺎﯼ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﻭ ﺗﺸﻨﺞ ﻫﺎﯼ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺍﺵ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺭﻳﺰﺵ ﺧﻴﻠﯽ ﻫﺎ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﻫﻢ ﺍﺫﻋﺎﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﻭﺣﺸﺖ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻪ ﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ، ﺍﻫﻞ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﯼ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻨﺪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻫﺎیی ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﺒﺮﻧﺪ. کی ﺭﺍﻩ ﺑﻴﻔﺘﻨﺪ؟ ﮐﺠﺎ ﺑﺮﻭﻧﺪ؟ ﺿﺮﻭﺭﻳﺎﺕ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺳﺖ؟ ﻭ ﮐﺪﺍﻡ ﺑﺨﺶ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﮐﻬﻨﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﺮﺩﻩ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﻮ ﻏﻴﺮﻻﺯﻡ ﻳﺎ ﺣﺘﯽ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﮔﻴﺮ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﭙﺮﺳﻨﺪ ﺁﻳﺎ آن چه ﻣﯽﺩﺍﻧﻨﺪ ﻗﺎﺑﻞ ﺟﺎﺑﻪ ﺟﺎ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺳﺖ. ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺁﻥ ﺳﻮﯼ ﺩﺭﻳﺎﯼ ﺩﻳﺠﻴﺘﺎﻝ ﮐﺎﻣﻼ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﺴﻦ ﺗﺮﻫﺎﯼ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺭﺍ، ﮐﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻠﺪ ﺭﺍﻩ ﻫﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﭼﺎﺭ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
ﺍﻳﻦ ﺟﺎﺑﻪ ﺟﺎیی ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪﺍﻥ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺩﺷﻮﺍﺭﺗﺮ ﻫﻢ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ ﺩﺭ ﺳﺮﺯﻣﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺯﺳﺎﺯﯼ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻣﺜﻞ ﺟﻴﻦ ﻫﻤﺸﺮ، ﺭﺍﺟﺮ ﺍﻝ. ﺳﺎﻳﻤﻮﻥ، ﺁﺭﻳﺎﻧﺎ ﻫﺎﻓﻴﻨﮕﺘﻮﻥ، ﻭ ﮔﻠﻦ ﺭﻳﻨﻮﻟﺪﺯ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻧﻮﻋﯽ ﺗﻤﺪﻥ ﺑﺪﻳﻞ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ ﻭ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺧﺒﺮﯼ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﻮﺍﻋﺪ ﻗﺪﻳﻤﯽ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﻭ ﺻﻨﻌﺖ ﺍﺵ ﻫﻢ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
هر سخن جایی و هرنکته...(خبر سازی 2)
گزارش گری چند رسانه ای 2: اخلاق روزنامه نگاری
درس اول: ﺿﻮﺍﺑﻂ ﮐﻠﯽ
ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﺮ ﻓﺮﺩ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻧﻬﺎﺩﻫﺎﯼ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎﯼ ﻓﮑﺮﯼ ﻭ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯼ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﺷﺎﻥ ﺁﻥ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎ ﻭ ﺷﻴﻮﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻭ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﺍﻣﺎ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﮐﻪ این گونه ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪﺕ ﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺣﺰﺑﯽ ﻳﺎ ﮔﺮﻭﻫﯽ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮﻫﺎ ﻳﺎ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻫﻢ ﮐﺎﺭﺁﻣﺪﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﮐﻢ ﺷﺪﻥ ﮐﺎﺭﺑﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎﻥ ﻳﮏ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻭ ﺗﺸﮑﻞ ﻫﺎﯼ ﺻﻨﻔﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﮐﺎﺭﺁﻣﺪﯼ ﻭ ﻣﻌﺎﻳﺐ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻫﺎﻳﯽ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮﯼ، ﺍﺻﻮﻟﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺎﺭ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﻭ ﺗﺎ ﺣﺪﻭﺩﯼ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺑﻪ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻫﺎﯼ ﻓﺮﺩﯼ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮﻫﺎ ﻭ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺘﺒﻮﻉ آن ها، ﻣﺤﺘﻮﺍﯼ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺟﺎﯼ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺯ ﺟﻬﺖ ﮔﻴﺮﯼ ﺳﻴﺎﺳﯽ، ﻳﺎ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﻣﻨﻊ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﻭ ﺍﺧﻼﻕ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﮑﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ ﺗﺪﺭﻳﺲ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺍﻳﻦ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺳﺴﺎﺕ ﻭ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭﺍﺕ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻣﺮﺍﻋﺎﺕ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
ﺿﻮﺍﺑﻂ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ، ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﺒﻬﻢ ﺍﺧﻼﻗﯽ ﻳﺎ ﺩﺭ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺗﻀﺎﺩ ﻣﻨﺎﻓﻊ، ﺭﺍﻫﻨﻤﺎ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﻻﺯﻣﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻳﮏ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﺿﻮﺍﺑﻂ، ﺳﻨﺠﻪ ﻭ ﭼﺎﺭﭼﻮﺏ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺭﻭﺷﻨﯽ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻳﮏ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﺗﺎ ﺷﺨﺼﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﯽ ﻭ ﻧﻈﺎﺭﺕ ﮐﻨﺪ.
ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﯼ ﻗﺒﻠﯽ (ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮﯼ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻪ ﯼ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ) ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺧﻼﺻﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩﻳﻢ. ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺩﺭﺱ ﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﺶ ﺑﺨﺶ ﺑﺎ ﻋﻨﻮﺍﻥ «ﺍﺧﻼﻕ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ» ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺟﺰﺋﻴﺎﺕ ﺍﻳﻦ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺷﺪ. مهم ترین ﺍﻳﻦ ﺿﻮﺍﺑﻂ «ﺑﯽ ﻃﺮﻓﯽ»، «ﺩﻗﺖ»، ﻭ «ﺍﻧﺼﺎﻑ» ﺍﺳﺖ.
ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﺪﻭﻥ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﯼ ﺍﺧﻼﻕ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ ﻭ ﺣﻘﻮﻕ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺑﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﺍﺭﻭﭘﺎﻳﯽ ﻭ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎﯼ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺷﺪﻩ، ﺍﻣﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺨﺶ ﻫﺎﯼ ﻣﻬﻤﯽ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﺻﻮﻝ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻓﺪﺭﺍﺳﻴﻮﻥ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺍﻳﻦ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﻭ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ ﺍﻳﻔﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﻧﻬﺎﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۰۰۸ ﻣﻴﻼﺩﯼ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﯼ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﮔﺎﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﻇﺎﻳﻒ ﻭ ﺣﻘﻮﻕ ﺷﺎﻥ ﺍﺟﺮﺍ ﮐﺮﺩ.
ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻬﻢ ﺩﺭ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ ﺩﺳﺘﺎﻭﺭﺩ «ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﺣﺮﻓﻪ ﺍﯼ» ﺩﺭ ﺍﻳﺎﻻﺕ ﻣﺘﺤﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺩﺭ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺍﯼ ﺑﺮ ﺍﺻﻮﻝ ﺍﺧﻼﻕ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ ﺍﺵ ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﺪ: «... ﺁﮔﺎﻫﯽ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻃﻼﻳﻪ ﺩﺍﺭ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﻭ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﻣﺮﺩﻡ ﺳﺎﻻﺭﯼ ﺍﺳﺖ. ﻭﻇﻴﻔﻪ ﯼ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭ ﭘﻴﺶ ﺑﺮﺩﻥ ﺍﻳﻦ ﻫﺪﻑ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻭ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﯼ ﺭﻭﺍﻳﺘﯽ ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﻭ ﺟﺎﻣﻊ ﺍﺯ ﺭﻭﻳﺪﺍﺩﻫﺎ ﻭ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺍﺳﺖ. ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﻣﺘﻌﻬﺪ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺗﺨﺼﺺ ﻫﺎ ﻣﯽﮐﻮﺷﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﻴﺖ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﺑﺪﻫﻨﺪ. ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺣﺮﻓﻪ ﺍﯼ ﺯﻳﺮﺑﻨﺎﯼ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ».
ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺑﺤﺚ ﻫﺎﯼ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﯼ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺭﺍ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﻴﻢ:
ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﮐﻨﻴﺪ
ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺟﻤﻊ ﺁﻭﺭﯼ، ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺻﺎﺩﻕ، ﻣﻨﺼﻒ ﻭ ﺷﺠﺎﻉ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭ ﺑﺎﻳﺪ:
- ﺩﺭﺳﺘﯽ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﯼ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺩﻗﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ ﺍﺯ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻫﺎﯼ ﻧﺎﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﺒﺮﺩ. ﺗﺼﺮﻑ ﻋﻤﺪﯼ ﺩﺭ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺠﺎﺯ ﻧﻴﺴﺖ.
- ﺑﺎ ﻭﺳﻮﺍﺱ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻣﻄﺮﺡ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﺑﮕﺮﺩﺩ ﻭ ﺑﻪ آن ها ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺪﻫﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﺗﻬﺎﻡ ﻫﺎ ﺩﻓﺎﻉ ﮐﻨﻨﺪ.
- ﺗﺎ ﺟﺎﯼ ﻣﻤﮑﻦ ﻣﻨﺒﻊ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺍﺵ ﺭﺍ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﻨﺪ. ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻮﺛﻖ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻳﮏ ﺧﺒﺮ ﻧﻴﺎﺯ ﺩﺍﺭﻧﺪ.
- ﻫﻤﻴﺸﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﺎﺷﻨﺎﺱ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻳﮏ ﻣﻨﺒﻊ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ ﮐﻨﺪ، ﺍﻧﮕﻴﺰﻩ ﻫﺎﯼ ﺍﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺍﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﻮﺍﻝ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ. ﺷﺮﺍﻳﻂ ﻫﺮ ﺗﻮﺍﻓﻘﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺯﺍﯼ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﺷﻨﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ آن چه ﺗﻌﻬﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ، ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺪ.
- ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﺩ ﺗﻴﺘﺮﻫﺎ، ﺗﻴﺰﺭﻫﺎ ﻭ ﺁﮔﻬﯽ ﻫﺎﯼ ﻳﮏ ﮔﺰﺍﺭﺵ، ﻋﮑﺲ ﻫﺎ، ﻭﻳﺪﺋﻮ، ﺻﺪﺍ، ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﯼ ﺣﺮﻑ ﻫﺎ ﻭ ﻧﻘﻞ ﻗﻮﻝ ﻫﺎ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ، ﻣﻄﻠﺐ ﺭﺍ ﺯﻳﺎﺩﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺭﺍ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻧﮑﻨﻨﺪ.
- ﻫﻴﭻ ﮔﺎﻩ ﺩﺭ ﻣﺤﺘﻮﺍﯼ ﻳﮏ ﻋﮑﺲ ﻳﺎ ﻭﻳﺪﺋﻮ ﺩﺳﺖ ﻧﺒﺮﺩ. ﺑﻬﺒﻮﺩ ﮐﻴﻔﯽ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻳﺎ ﺻﺪﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻬﺘﺮ ﻓﻬﻤﻴﺪﻥ ﺁﻥ ﻣﺠﺎﺯ ﺍﺳﺖ. ﻋﮑﺲ ﻫﺎﯼ ﻣﻮﻧﺘﺎﮊ ﺷﺪﻩ ﻳﺎ دست کاری ﺷﺪﻩ ﺭﺍ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻨﺪ.
- ﺍﺯ ﻣﺨﻔﯽ ﮐﺎﺭﯼ ﻭ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻤﻊ ﺁﻭﺭﯼ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﮑﻨﺪ، ﻣﮕﺮ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﺘﺪﺍﻭﻝ ﺑﻪ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ. ﺩﺭ ﻧﻘﻞ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺑﺎﻳﺪ این گونه ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺭﺍ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻨﺪ.
- ﻫﺮﮔﺰ ﮐﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﮐﭙﯽ ﻧﮑﻨﺪ.
- ﻭﺟﻮﻩ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻭ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﻳﮏ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﺮﺍﺣﺖ ﺑﻴﺎﻥ ﮐﻨﺪ. ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﺑﺪﺍﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﺻﺮﺍﺣﺖ ﻣﻘﺒﻮﻝ ﻋﺎﻡ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.
- ﺍﺭﺯﺵ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﻮﺍﻝ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﺁﻥ ﺍﺭﺯﺵ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﯼ ﮐﻨﺪ.
- ﺍﺯ ﮐﻠﻴﺸﻪ ﺳﺎﺯﯼ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﯼ ﻧﮋﺍﺩ، ﺟﻨﺴﻴﺖ، ﺳﻦ، ﻣﺬﻫﺐ، ﻗﻮﻣﻴﺖ، ﻣﺤﻞ ﺯﻧﺪﮔﯽ، ﮔﺮﺍﻳﺶ ﺟﻨﺴﯽ، ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﯽ ﺟﺴﻤﯽ، ﻇﺎﻫﺮ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺷﺎﻥ ﭘﺮﻫﻴﺰ ﮐﻨﺪ.
- ﺍﺯ ﺗﺒﺎﺩﻝ ﺁﺯﺍﺩ ﺍﻓﮑﺎﺭ، ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﻓﮑﺮﯼ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﺎﻫﻨﺠﺎﺭ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ، ﺣﻤﺎﻳﺖ ﮐﻨﺪ.
- ﺑﻪ آن ها ﮐﻪ ﺻﺪﺍﺷﺎﻥ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ﻫﻢ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺪﻫﺪ. ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺭﺳﻤﯽ ﻭ ﻏﻴﺮ ﺭﺳﻤﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
- ﺑﻴﻦ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﭼﻴﺰﯼ ﻭ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩﻥ ﻓﺮﻕ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ. ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻭ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻧﻈﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻗﺖ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻭﺍﻗﻌﻴﺖ ﻭ ﻣﺘﻦ ﺧﺒﺮ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻧﺸﻮﺩ.
- ﺑﻴﻦ ﺧﺒﺮ ﻭ ﺁﮔﻬﯽ ﻓﺮﻕ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺩﻭ ﭘﻬﻠﻮﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺩﺭ ﻧﻮﺳﺎﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﭘﺮﻫﻴﺰ ﮐﻨﺪ.
- ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﻭﻇﻴﻔﻪ ﯼ ﺧﺎﺻﯽ ﻗﺎﺋﻞ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﻮﺩﻥ ﻧﺤﻮﻩ ﯼ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﯼ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺮﺱ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺩﻭﻟﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺎﺯﺑﻴﻨﯽ ﻣﺮﺩﻡ ﺣﺮﺍﺳﺖ ﮐﻨﺪ.
نگارش پروپوزال ارشد و دکتری
هدف از نگارش پروپوزال در عین ساده بودن بسیار حساس و با اهمیت است، اما بیاید آن را با بیان یک مثال برای شما آشکار کنیم. فرض کنید شما یک سرمایه گذار هستید و شخصی به شما مراجعه کرده و تصمیم دارد یک کسب و کار را راه اندازی کند. آیا هر پیشنهادی که به شما بدهد را قبول کرده و سرمایه خودتان را به او می دهید؟ آیا پیشنهاد کاری او انجام شدنی است یا خیر؟ آیا پیشنهاد کاری او نتیجه مطلوبی برای شما خواهد داشت و سود مناسبی به شما خواهد رساند یا خیر؟ اگر شما بدون توجه به این سوالات پیشنهاد فرد را قبول کرده و سرمایه گذاری را انجام دهید، ممکن است شانس موفقیت بسیار اندکی داشته باشید. برای این منظور قبل از قبول درخواست سرمایه گذاری از وی می خواهید که یک طرح کسب و کار را ارائه کرده تا دریابید که پروژه تا چه اندازه قابل انجام و سودده است.پروپوزال در حالت صنعتی و دانشگاهی نیز همین نقش را داشته و هدف آن متقاعد کردن مخاطب در مورد اهمیت و کاربردی بودن یک پژوهش یا پروژه است.
به طور کلی روش های مختلفی برای نگارش پروپوزال وجود دارد ولی تنها یک روش استاندارد منجر به دستیابی به نتیجه مطلوب می شود. بر اساس این روش شما می توانید بخش های مختلف یک پروپوزال را به صورت کاملا منطقی و دقیق در کنار هم قرار داده و نتیجه مناسبی را بدست آورید. در همین راستا سعی می کنیم به شما بیاموزیم که چگونه یک پروپوزال خوب و کاربردی بنگارید.
دانشمند روانشناس، مارتین ای پی سلیگمن برای شناخت درماندگی آزمایشی انجام داد که منجر به برنده شدن نوبل روانشناسی توسط وی شد.
ایشان ۲۰ سگ شیانلو را از ابتدای نوزادی درون یک قفس تربیت کرد به طوری که سگها در صورت نیاز پدال موجود در قفس را می
فشردند و بیرون می رفتند و پس از دستشویی کردن باز می گشتند.
ایشان پس از تربیت این سگ ها، آن ها را به دو قفس و در هر قفس ۱۰ قلاده تقسیم نمود. سپس درب قفس ( آزمایش)B را جوش
داد و ۳۰ روز، روزی ۳ بار به قفس B شوک الکتریکی می داد. سگهای قفس B در روزهای اول در زمان شوک بخاطر قفل بودن درب
خودشان را به میله های قفس میزدند و خونی و زخمی نتیجه ای نمی گرفتند . اما پس از چند روز سگها فهمیدند که با تلاش موفق
نمی شوند بجز اینکه زخمی شده و رنج زیاد می کشند. آنها یاد گرفتند که در زمان شوک در جای خود بایستند زیرا دست کم از زخمی
شدن در امان بودند.
سلیگمن در انتهای آزمایش درب قفس را شکست و آنها را به سگهای قبلی قفس A ( گواه) ملحق نمود ؛ همان قفس سالم که با
فشار اهرم درب باز می شد.
سپس شوک الکتریکی داد. فکر می کنید چه اتفاقی افتاد؟؟
تمام ۱۰ سگ گواه اهرم را فشار داده و بیرون آمدند اما سگهای ( آزمایش) در سرجایشان ایستاده و حرکت نکردند.
او بزرگترین نظریه قرن را ارائه کرد، یعنی (درماندگی آموخته شدنی است)
بدین معنا که موجودات یاد می گیرند بدبخت زندگی کنند.
پروپوزال برگرفته از واژه Propose در زبان انگلیسی و به معنای پیشنهاد دادن است و هدف از نگارش آن ارائه یک طرح تحقیقاتی یا عملیاتی برای یک موسسه یا سازمان می باشد. بر اساس تعریف ارائه شده توسط دانشنامه ویکی پدیا، پروپوزال سندی است که در آن یک طرح پژوهشی و یا تحقیقاتی پیشنهاد شده و هدف آن جذب حمایت یک موسسه یا سازمان می باشد. شاید بتوان گفت این تعریف تا حد بسیار زیادی صحیح است، چرا که در واقع پروپوزال انواع مختلفی دارد و تنها جنبه دانشگاهی آن مطرح نیست و معمولا سرمایه گذاران و مدیران قبل از شروع یک کسب و کار از متقاضیان درخواست نوعی پروپوزال یا طرح کسب و کار می کنند. حتی در مثال پروپوزال آکادمیک نیز، دانشجو بدون تایید دانشگاه و اساتید راهنما و مشاور نمیتواند پروپوزال را به مرحله پایان نامه یا رساله دکتری برساند. بنابراین مفهوم پروپوزال علاوه بر پیشنهاد یک موضوع، ماهیت جذب حمایت یک موسسه را نیز در بر می گیرد. شاید مناسبترین مفهوم برای پروپوزال توسط پایگاه علمی ویکی پدیا ارائه شده باشد، اما علاوه بر مفهوم پروپوزال باید به چند نکته بسیار مهم پیش از اقدام به نگارش پروپوزال دقت کنیم، این موارد عبارتند از:
نگارش و تهیه یک پروپوزال خوب یک فرآیند زمان بر و تخصصی است که علاوه بر دانش در حوزه موضوع تحقیق به تسلط بالا نسبت به ساختار علمی تحقیق نیز نیاز دارد. پژوهشگری که اطلاعات کافی در مورد بخش ها تشکیل دهنده یک پروپوزال یا استانداردهای نگارشی آن نداشته باشد حتی در صورت داشتن تخصص بالا در حوزه تحقیق، نمیتواند پروپوزال مطلوبی را ارائه نماید. آماده سازی یک پروپوزال با کیفیت و قوی می تواند تا جای ممکن فرآیند های مرتبط به آن یعنی تاییده دانشگاه یا موسسه، آماده سازی پایان نامه یا رساله، تهیه گزارش کار پروژه و غیره را تسهیل نماید. برای این منظور در این مطلب سعی میکنیم شما را با بایدها و نبایدهای نگارش پروپوزال آشنا کنیم تا به واسطه آن بتوانید یک پروپوزال با کیفیت و قوی ارائه نمایید.
پروپوزال صنعتی و تجاری - مفهوم پروپوزال
پروپوزال ها معمولا انواع مختلفی داشته و هر کدام از آنها بسته به نیاز متقاضی یا موسسه مورد نظر می تواند ساختار متنوعی داشته باشد. برای مثال پروپوزال های صنعتی ممکن است بنا بر درخواست سرمایه گذار بخش های جدیدی مانند بودجه بندی، زمان اجرای پروژه، تیم اجرایی پروژه و ابزار پیاده سازی به آن اضافه و بخش هایی مانند روش تحقیق یا ادبیات موضوع به کلی حذف شوند. اما در مقابل در پروپوزال دانشگاهی معمولا سختگیری چندانی در مورد جدول زمانبندی و بودجه بندی وجود ندارد و تاکید زیادی بر بخش ادبیات موضوع و متودولوژی می شود. ولی به طور کلی تمامی پروپوزال ها از یک سری بخش های یکسان و مشابه تشکیل شده اند که می توان آنها را به صورت زیر دسته بندی کرد.
academic proposal پروپوزال دانشگاهی
یک پروپوزال دانشگاهی با هدف تجزیه و تحلیل یک موضوع علمی و مطرح کردن فرضیاتی مرتبط با آن تهیه می شود. بطور معمول پروپوزال دانشگاهی قبل از نگارش تز دکتری و یا پایان نامه ارشد توسط دانشجو به اساتید مشاور و راهنما ارائه شده تا بواسطه آن اطلاعات بنیادینی در ارتباط با موضوع تحقیق در اختیار اساتید قرار بگیرد. واژه پروپوزال (Proposal) در ترجمه انگلیسی به معنای پیشنهاد دادن است و این واژه در معنای دانشگاهی به طرح پیشنهادی در مورد یک موضوع علمی اشاره دارد.
پژوهشگران اندکی هستند که درک کاملی از اهمیت پروپوزال داشته باشند و بتوانند اصول اساسی و استاندارد تحقیق را مبنای پروپوزال نویسی قرار دهند. در ساده ترین حالت اگر شما پروپوزال خوبی نگارش کنید می توانید اطمینان داشته باشید که یک تحقیق باکیفیت و کاربردی خواهید داشت. و در مقابل چنانچه پروپوزال شما از کیفیت پایینی برخوردار باشد می توان گفت که پژوهش مفیدی حاصل نخواهد شد. کلیدی ترین اهمیت نگارش پروپوزال این است که یک مشکل را در جامعه شناسایی کرده و راه حلی کاربردی برای آن ارائه می نماید. اما نگارش پروپوزال از جنبه های دیگر نیز اهمیت داشته و میتواند به پژوهشگر کمک کند. به طور کلی اهمیت پروپوزال در چند بخش کلی قابل دسته بندی است که عبارتند از:
اولین گام در نوشتن یک پروپوزال خوب این است که به خاطر داشته باشید که نوعی قرارداد بین خودتان و یک موسسه یا یک دانشگاه را نگارش می کنید. منظور از قرارداد این است که شما باید با جلب نظر مخاطب بتوانید توافق وی را برای انجام پژوهش جلب کنید واین به منزله یک قرارداد بین شما و موسسه مورد نظر است. زمانی که هیئت علمی دانشگاه و یا شخص سرمایه گذار در یک شرکت پس از انجام بررسی های اولیه در نهایت پروپوزال شما را رد می کنند یعنی عنوان و محتوای آن مورد تاییدشان نبوده و این قرارداد بین شما و موسسه مورد نظر نهایی نشده است. شما با نگارش یک پروپوزال باید نشان بدهید که یک موضوع یا مسئله بسیار اساسی را شناسایی کرده اید، راه حل کاربردی برای آن دارید و قصد دارید از ابزار و روش مناسبی برای حل آن استفاده کنید.
نتایج تحقیق موسسه REOPA درباره پروپوزال های تحقیقاتی:
38 درصد پروپوزال های نوشته شده رد می شوند، 46 درصد برای بازنگری بازگردانده می شوند و تنها 16 درصد پذیرفته می شوند.
71 درصد عناوین، مطلوب ارزیابی نشدند و تنها 29 درصد رضایت بخش بوده اند.
72 درصد مقدمه ها رضایت بخش نبوده اند 49 درصد وضوح و تمرکز نداشته اند.
تنها 29 درصد موارد اهداف تحقیق را به روشنی بیان نموده اند.
فقط 16 درصد از آن ها بیان مسئله را به خوبی نوشته اند
نگارش پروپوزال کارشناسی ارشد و دکتری: راهنمای کامل
بخش 1: مقدمه
پروپوزال سندی است که در آن یک طرح تحقیقاتی یا عملیاتی پیشنهاد شده و هدف آن جذب حمایت یک موسسه یا سازمان می باشد. پروپوزال ها انواع مختلفی دارند، از جمله:
- پروپوزال پژوهشی: این نوع پروپوزال برای ارائه یک طرح تحقیقاتی به منظور دریافت کمک مالی یا حمایت از یک سازمان یا دانشگاه نوشته می شود.
- پروپوزال تجاری: این نوع پروپوزال برای ارائه یک طرح تجاری به منظور جذب سرمایه گذار یا مشتری نوشته می شود.
- پروپوزال پروژه: این نوع پروپوزال برای ارائه یک طرح پروژه به منظور دریافت مجوز یا بودجه نوشته می شود.
در این مقاله، به بررسی نحوه نگارش پروپوزال کارشناسی ارشد و دکتری می پردازیم.
بخش 2: بخش های پروپوزال
یک پروپوزال خوب باید شامل موارد زیر باشد:
- عنوان: عنوان باید مختصر و گویا باشد و موضوع پروپوزال را به طور خلاصه بیان کند.
- مقدمه: مقدمه باید خواننده را با موضوع پروپوزال آشنا کند و اهمیت آن را توضیح دهد.
- مرور ادبیات: مرور ادبیات باید به بررسی تحقیقات قبلی در زمینه موضوع پروپوزال بپردازد.
- روش تحقیق: روش تحقیق باید نحوه انجام تحقیق را به طور واضح و دقیق توضیح دهد.
- زمانبندی و بودجه: زمانبندی و بودجه باید به طور دقیق مشخص شود.
- نتیجه گیری: نتیجه گیری باید خلاصه ای از یافته های پروپوزال را ارائه دهد.
بخش 3: نگارش پروپوزال کارشناسی ارشد
نگارش پروپوزال کارشناسی ارشد معمولاً شامل مراحل زیر است:
- انتخاب موضوع: اولین قدم، انتخاب موضوع پروپوزال است. موضوع پروپوزال باید مرتبط با رشته تحصیلی و علاقه شما باشد.
- انجام تحقیقات اولیه: پس از انتخاب موضوع، باید تحقیقات اولیه ای در زمینه آن انجام دهید تا اطلاعات کافی برای نوشتن پروپوزال را جمع آوری کنید.
- نوشتن پروپوزال: پس از انجام تحقیقات اولیه، می توانید شروع به نوشتن پروپوزال کنید.
- بازبینی و ویرایش: پس از نوشتن پروپوزال، باید آن را بازبینی و ویرایش کنید تا از صحت و دقت آن اطمینان حاصل کنید.
بخش 4: نگارش پروپوزال دکتری
نگارش پروپوزال دکتری معمولاً شامل مراحل زیر است:
- انتخاب موضوع: اولین قدم، انتخاب موضوع پروپوزال است. موضوع پروپوزال باید مرتبط با رشته تحصیلی و علاقه شما باشد و از نظر علمی نیز نو و ارزشمند باشد.
- انجام تحقیقات اولیه: پس از انتخاب موضوع، باید تحقیقات اولیه ای در زمینه آن انجام دهید تا اطلاعات کافی برای نوشتن پروپوزال را جمع آوری کنید.
- نوشتن پروپوزال: پس از انجام تحقیقات اولیه، می توانید شروع به نوشتن پروپوزال کنید.
- بازبینی و ویرایش: پس از نوشتن پروپوزال، باید آن را بازبینی و ویرایش کنید تا از صحت و دقت آن اطمینان حاصل کنید.
بخش 5: نکات مهم در نگارش پروپوزال
در اینجا چند نکته مهم در نگارش پروپوزال آورده شده است:
- وضوح و دقت: پروپوزال باید به طور واضح و دقیق نوشته شود تا خواننده بتواند به راحتی آن را درک کند.
- منطقی بودن: پروپوزال باید منطقی و منسجم باشد و از استدلال های قانع کننده ای استفاده کند.
- جامع بودن: پروپوزال باید تمام جوانب موضوع را در نظر بگیرد و اطلاعات کافی را ارائه دهد.
- ارزشمند بودن: پروپوزال باید ارزشمند و قابل اجرا باشد و بتواند به حل یک مشکل یا پاسخ به یک سوال کمک کند.
بخش 6: نتیجه گیری
نگارش پروپوزال یک مهارت مهم است که برای موفقیت در تحصیلات، کسب و کار و مدیریت پروژه، ضروری است. با رعایت نکات ذکر شده در این مقاله، می توانید یک پروپوزال خوب و قانع کننده بنویسید که شانس موفقیت شما را در دریافت حمایت افزایش دهد.
اگر شما دانشجوی سال آخر مقطع کارشناسی ارشد باشید قطعا در مورد پروپوزال و ضرورت نگارش آن شنیده اید. پروپوزال کارشناسی ارشد جنبه هایی از ایده پردازی، خلاقیت، توانایی حل مسئله و مهارت تحلیل آماری را در دانشجویان تقویت می کند. اما نکته مهم در فرآیند نگارش پروپوزال کارشناسی ارشد این است که به دانشجویان کمک شود تا بتوانند ایده های تحقیقاتی خودشان را در قالب یک تحقیق استاندارد ارائه نمایند. به طور کلی هدف از نگارش پروپوزال کارشناسی ارشد در چند بخش کلی دسته بندی می شود که عبارتند از:
پروپوزال (Proposal) یک واژه انگلیسی و برگرفته از کلمه (Propose) به معنای پیشنهاد دادن است و منظور از آن ارائه یک طرح کلی پژوهشی برای موسسه مورد نظر می باشد. خدمات مشاوره و نگارش پروپوزال ارشد و دکتری در موسسه ماد دانش پژوهان زیر نظر کارشناسان برجسته انجام گرفته و تمامی پروپوزال های انجام شده با بهترین کیفیت و به همراه ضمانت در اختیارشما دانشجویان عزیز قرار خواهد گرفت. ما در موسسه ماد دانش پژوهان علاوه بر کمک به دانشجویان در جهت نیل به موفقیت، قصد داریم هرچه بیشتر شما عزیزان را با فرآیند های علمی و پژوهشی در مقاطع کارشناسی، ارشد و دکتری آشنا کنیم. در ادامه این مقاله به اختصار به موضوعاتی مانند نحوه نگارش و انجام پروپوزال، بخش های مختلف یک پروپوزال، چگونگی آماده سازی یک پروپوزال تخصصی و روش گردآوری مطالب خواهیم پرداخت.
بیان مسئله (Problem Statement) بخشی از پروپوزال است که دانشجو یا محقق می بایست در آن مشکل شناسایی شده را توصیف کرده و بیان کند چطور با انجام تحقیق به دنبال حل این مشکل است. به طور کلی در بخش بیان مسئله باید بر روندهای منفی موجود در جامعه و یا موسسه تاکید کرده و بیان کنید مشکلات موجود چطور باعث عدم بهره وری، آسیب و مختل کردن سیستم شده اند. در ادامه بر این موضوع تمرکز می کنید که چرا برطرف کردن و حل آنها ضرورت داشته و تحقیق شما چگونه قصد دارد این مشکلات را برطرف کند. اگر این بخش را مهمترین فصل از پایان نامه یا پروپوزال دسته بندی نکنیم ولی یقینا یکی از مهمترین فصول در فرآیند نگارش پروپوزال محسوب می شود. اما همانند تمامی بخش های یک تحقیق علمی که ویژگی ها و استانداردهایی را دارند، بیان مسئله در پروپوزال نیز ویژگی های مخصوص به خودش را دارد که عبارتند از:
همواره به دانشجویان تحصیلات تکمیلی و مقاطع ارشد و دکتری تاکید می شود که فرآیند مربوطه به نگارش و آماده سازی پروپوزال دو بخش مجزا را شامل شده و در بر میگیرد. بخش اول مربوط به گردآوری اطلاعات لازم، انتخاب موضوع و نگارش پروپوزال است و بخش دوم مربوط به تصویب پروپوزال می باشد که ممکن است بارها و بارها اصلاح و تعدیل در محتوا را تجربه کند. در این سرفصل سعی میکنیم شما را هر چه بیشتر با فرآیند تصویب پروپوزال در حوزه تحصیلات تکمیلی آشنا کرده و مراحل آن را بیان نماییم. مراحل تصویب پروپوزال به صورت کلی سه مرحله اصلی را در برمیگیرد که عبارتند از:
انتخاب عنوان پروپوزال-بیان مسأله
یکی از فرآیندهایی که ممکن است در زمان نگارش و آماده سازی پروپوزال با آن روبرو شوید، اصلاح و برطرف کردن مشکلات پروپوزال پیش از تصویب آن است. این مرحله با عنوان بهبود و تقویت پروپوزال نیز شناخته می شود و در مطالب پیشین برای شما بیان کردیم که در فرآیند تصویب پروپوزال ممکن است 4 حالت برای پروپوزالتان اتفاق بیافتد.
1. حالت اول: تصویب پروپوزال
2. حالت دوم: تصویب پروپوزال با اصلاحات کم
3. حالت سوم: تایید پروپوزال با اصلاحات زیاد
4. حالت چهارم: ریجکت کردن پروپوزال
در فرآیند نگارش پروپوزال ممکن است با حالت دوم و سوم روبرو شوید و کمیته تخصصی دانشگاه از شما درخواست کند که قبل از تصویب و نهایی شدن یک پروپوزال اقدام به اصلاح، تقویت و بهبود محتوا در برخی بخش های مشخص کنید. پروپوزال هر دانشجو پایه و اساس کار پژوهشی وی را تشکیل می دهد و شخص نخواهد توانست بدون داشتن یک پروپوزال کامل و صحیح اقدام به نگارش و تهیه پایان نامه یا تز دکتری کند. معمولا به ندرت اتفاق میافتد که پروپوزال تهیه شده توسط دانشجو در همان ابتدا مورد تایید اساتید مشاور و راهنما قرار بگیرد و تا مرحله تصویب پیش برود. پروپوزال بارها و بارها قبل از تصویب نهایی توسط کمیته تحصیلات تکمیلی بهبود یافته و تقویت می شود. اما مهمترین دلایل برای اصلاح تقویت و بهبود پروپوزال به خاطر عوامل زیر خواهد بود:
نگارش پروپوزال یکی از فرآیندهای اجتناب ناپذیر در تحصیلات تکمیلی و پروسه فارغ التحصیلی هر دانشجو محسوب می شود. زمانیکه صحبت از نگارش پروپوزال می شود می بایست فاکتورهای زیادی را در آن بگنجانید و محتوای آن را باید مطابق با استانداردهای دانشگاه یا موسسه مورد نظر تهیه و ارائه نمایید. نگارش پروپوزال به گونه ای است که دانشجویان باید در چند صفحه و چند بخش محدود، ایده ها و موضوع تحقیقاتی مورد نظرشان را برای اساتید تبیین نمایند. بخش های مختلف پروپوزال معمولا محدودیت محتوایی دارند و نباید از یک میزان مشخص بیشتر شوند دقیقا مشابه بسیاری از پژوهش های علمی مانند مقاله، پایان نامه و تز دکتری که باید در تعداد مشخصی کلمه تهیه شوند. یک پروپوزال تحقیقاتی دانشگاهی به طور کلی در 2000-3500 بین 5-7 صفحه تهیه و آماده می شود که به صورت جزئی تر عبارتند از:
بسیاری از اساتید زمانی که یک پروپوزال را بازبینی و ارزیابی می کنند از بسیاری جهات نقاط ضعف و کمبودهایی را در آن مشاهده کرده و از دانشجو درخواست می کنند که تحقیق مورد نظر را مجدد انجام دهد. اگر به عنوان یک پژوهشگر چندین پروپوزال را مورد بررسی قرار دهید، متوجه خواهید شد که اشتباهات رایج معمولا در بخش انتخاب موضوع، کانتریبیوشن تحقیق و انتخاب متودولوژی صحیح رخ می دهد. بروز این اشتباهات رایج در پروپوزال نویسی با گذشت زمان و افزایش تجربه فرد کاهش می یابد ولی تضمین کننده این موضوع نیست که افراد با تجربه هیچوقت چنین اشتباهاتی را مرتکب نمی شوند. به طور کلی اشتباهات رایج در پروپوزال نویسی عبارتند از:
زمانی که یک پروپوزال را مینگارید ممکن است ایده ها، محتوا، مدل، فرضیات و فاکتورهای زیادی را درون آن بگنجانید ولی در زمان نگارش و حتی پس از پایان آن، نمی توانید در مورد خوب یا بد بودن آن نظری بدهید. یکی از دلایل این موضوع این است که معمولا یک شکل ارزیابی کاملا مطلوب و عالی از پروپوزال وجود ندارد و این امر تا حد زیادی به نظر مخاطب و شخصی که ارزیابی آن را انجام می دهد بستگی دارد. اما اگر بخواهیم ویژگی های یک پروپوزال خوب را مشخص کنیم می توانیم آن را در چند بخش کلی به صورت زیر دسته بندی کنیم. اما پیش از در نظر گرفتن این فاکتورها سعی کنید متن پروپوزال را بر اساس استانداردهای نگارشی هر موسسه یا دانشگاه آمشاده و تهیه نمایید.
ویژگی های یک پروپوزال خوب - پذیرش دانشگاه های خارجی
فرض کنید شما یک ایده منحصر به فرد و عالی برای تحقیق دارید و قصد دارید یک اسپانسر برای آن جذب کرده و پژوهش خودتان را آغاز کنید. این اسپانسر ممکن است یکی از اساتید شما در دانشگاه باشند و یا یک موسسه که قصد دارد پروژه شما را با هدف نتایج مثبت در سازمانش پشتیبانی مالی نماید. اما اولین گام برای موفقیت در جذب اسپانسر سازمانی و یا دانشگاهی نگارش یک پروپوزال خوب و متقاعد کننده است. نگارش یک پروپوزال خوب در برگیرنده مراحل بسیار مهم و استانداردی است که در صورت رعایت کردن آنها میتوانید انتظار یک نتیجه موفقیت آمیز را داشته باشید. به طور کلی 7 مرحله اصلی در نگارش پروپوزال وجود دارد که عبارتند از:
زمانی که صحبت از نگارش پروپوزال می کنیم باید به خاطر داشته باشید که محتوای آن معمولا تا حد زیادی به نوع پروپوزال نیز بستگی دارد. برای مثال در پروپوزال صنعتی هدف اصلی از نگارش، بهبود فروش، افزایش سود یا بهبود بهره وری سازمانی است و بنابراین محتوای آن نیز باید در زمینه شناسایی مشکل و ارائه راه حل متناسب با همین موضوع باشد. در مقابل پروپوزال دانشگاهی به دنبال شناسایی یک مشکل در ارتباط با رشته تحصیلی است و قصد دارد راه حل هوشمندانه و کاربردی برای آن طراحی نماید. پس محتوا و مطالب آن نیز با پروپوزال صنعتی نسبتا متفاوت خواهد بود. اما فارغ از جزئیات در مورد پروپوزال صنعتی، دانشگاهی، استارت آپ و یا هر عنوان دیگری که به پروپوزال اطلاق می شود، پروپوزال ها در چند دسته کلی قرار می گیرند که عبارتند از:
پروپوزال دکتری بر خلاف پروپوزال کارشناسی ارشد دارای ویژگی هایی مشابه یک پایان نامه است که قبل از تصویب شدن نیاز به دفاع دارد. بدین معنا که شما باید در مورد موضوع ارائه شده در پروپوزال تمامی جنبه های قانع کننده بودن، کانتریبیوشن، کاربردی بودن و عملیاتی بودن را در نظر بگیرید. البته که تمامی این موارد در پروپوزال کارشناسی ارشد اهمیت دارد ولی پروپوزال مقطع دکتری تمامی این فاکتورها را جزء ضروری و جدایی ناپذیر پروپوزال قلمداد کرده و هر گونه مشکل در این بخش ها موجب ریجکت حتمی آن خواهد شد. به طور کلی پروپوزال دکتری کمتر به دنبال این موضوع است که عنوان تحقیق یا ساختار مشخصی برای یک تحقیق ارائه نماید، بلکه تمرکز آن بیشتر بر روی موارد زیر خواهد بود:
زمانی که در مقطع تحصیلات تکمیلی در یک دانشگاه مشغول به تحصیل می شوید در بخشی از فرآیند تحصیلتان نیاز است که پژوهشی با عنوان پایان نامه یا تز دکتری را انجام داده و تحویل دهید. اما پیش نیاز ارائه پایان نامه یا تز دکتری، نوشتن پروپوزال است و پروپوزال دانشگاهی نیز ویژگی های خاص و منحصر به فردی را در برمیگیرد. اما برای نوشتن یک پروپوزال علاوه بر دانش نسبت به ساختار و مفاهیم تحقیق نیاز است که بدانید یک پروپوزال خوب دانشگاهی چه ویژگی هایی دارد. ویژگی های بسیاری اساسی در یک پروپوزال دانشگاهی عبارتند از:
