۵ بیان مسئله کارشناسی ارشد سینما(کارگردانی – فیلمنامهنویسی – تدوین)
۱) ضعف شخصیتپردازی در فیلمنامههای کوتاه دانشجویی به دلیل نبود الگوی ساختاری کارآمد
بسیاری از فیلمنامههای کوتاه دانشجویی از شخصیتهای تیپوار و تحولنیافته رنج میبرند. نبود الگوی استاندارد برای خلق شخصیت، باعث کاهش کیفیت درام و عدم اتصال مخاطب به داستان شده است. مسئله، «فقدان چارچوب آموزشی مؤثر در شخصیتپردازی فیلمنامه کوتاه» است.
۲) چالشهای اجرای میزانسن خلاقانه در فیلمهای کوتاه به دلیل محدودیت منابع و دانش کارگردانی
فیلمسازان تازهکار اغلب میزانسن را فقط چیدمان صحنه میدانند و نقش آن در روایت بصری را نادیده میگیرند. این ضعف موجب سردرگمی مخاطب و کاهش کیفیت زیباییشناختی فیلم میشود. مسئله، «نبود آموزش نظاممند برای طراحی میزانسن روایتمحور» است.
۳) نبود معیارهای مشخص برای تدوین ریتممحور در فیلمهای کوتاه داستانی
تدوین ریتممحور نقش اساسی در ایجاد تعلیق، تنش و احساسات دارد؛ اما دانشجویان روش علمی برای تنظیم ریتم ندارند و اغلب بهصورت تجربی عمل میکنند. مسئله، «کمبود چارچوب عملی برای تدوین ریتممحور» است.
۴) ضعف روایت بصری (Visual Storytelling) در سینمای کوتاه دانشجویی ایران
بسیاری از آثار بهجای تصویر، به دیالوگ وابستهاند. این امر نشاندهنده فقدان مهارت روایت تصویری است، درحالیکه سینما رسانه تصویر است. مسئله، «نبود الگوی جامع آموزش روایت بصری» است.
۵) چالش بازنمایی فرهنگ ایرانی در فیلمهای دانشجویی بدون کلیشهسازی
دانشجویان اغلب یا به کلیشههای فرهنگی پناه میبرند یا نمادگرایی افراطی را انتخاب میکنند که باعث پیامرسانی ضعیف فیلم میشود. مسئله، «نبود مدل مناسب برای بازنمایی واقعبینانه و خلاقانه فرهنگ ایرانی» است.
۵ بیان مسئله دکتری سینما(کارگردانی – فیلمنامهنویسی – تدوین)
تحقیقات سطح دکتری بیشتر نظری، تحلیلی، میانرشتهای و مبتنی بر نقد سینمایی هستند.
۱) بحران هویت سینمای ایران در مواجهه با جریانهای جهانی و رسانههای نوین
سینمای ایران با ترکیب جهانیشدن، پلتفرمهای آنلاین و تغییر سلیقه مخاطب، دچار تحول هویتی شده است. هنوز نظریه جامعی برای تحلیل این بحران وجود ندارد. مسئله، «نیاز به چارچوب نظری هویت سینمای ایران در عصر رسانههای دیجیتال» است.
۲) چالشهای روایت چندلایه (Non-linear/Multi-layered) در فیلمنامهنویسی معاصر ایران
فیلمنامههای چندلایه در جهان رشد کردهاند، اما در ایران ساختار نظری مشخصی برای طراحی آنها وجود ندارد. مسئله پژوهش، «نبود نظریه بومی برای روایت چندلایه در فیلمنامه ایرانی» است.
۳) تحول نقش تدوینگر در عصر هوش مصنوعی و نرمافزارهای هوشمند»
در عصر AI تدوینگر فقط یک تکنسین نیست؛ بلکه نقش او در روایت، تحلیل داده و مدیریت ریتم دگرگون شده است. مسئله، «نیاز به نظریه جدید درباره نقش تدوینگر و خلاقیت در عصر تدوین هوشمند» است.
۴) تأثیر رسانههای اجتماعی بر ساختار روایت و زبان بصری سینمای معاصر ایران
رسانههای اجتماعی کوتاهمدت و تصویری هستند و نحوه روایتسازی مخاطب را تغییر دادهاند؛ اما تأثیر این پدیده بر ساختار روایت سینمایی ایران مطالعه نشده است. مسئله، «تحلیل تغییرات زبان بصری سینما تحت تأثیر فرهنگ ویدئویی شبکههای اجتماعی» است.
۵) مطالعه نشانهشناختی بازنمایی زنان در سینمای ایران با تمرکز بر گفتمانهای فرهنگی و اجتماعی
بازنمایی زنان یکی از موضوعات مهم سینمای ایران است؛ اما تحلیل نشانهشناختی عمیقی از نحوه تولید معنا و پیام فرهنگی در آثار سینمایی صورت نگرفته است. مسئله، «نبود مدل جامع نشانهشناسی برای تحلیل بازنمایی زنان در سینمای ایران» است.
شماره تماس: 09102340118 ثبت سریع سفارش 
